Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Αποστάσεις...

Τραίνα... αεροπλάνα... αγάπες...

Δυο ποτήρια κόκκινο κρασί το ένα είναι το δικό σου...

Κι έρχονται Χριστούγεννα...





...
Αχ Μαρία, αχ Μαρία
μόνος μου στην μπιραρία
ονειρεύομαι τη νύχτα που σε πρωτοφίλησα
...
θα μου κρυώνεις που θα ’σαι μόνη
...

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Ελλάδα 2013 (αστρονομία της δραχμής)


Ελλάδα 2013, η χώρα χρεοκοπεί και επανερχόμαστε στη δραχμή. Αρχική ισοτιμία 1 ευρώ=700 δραχμές. Διπλάσια και από τις 340 που ήταν όταν πρωτομπήκαμε στο ευρώ. Σε λίγους μήνες διολισθαίνει στις 1000 δραχμές ενώ ο πληθωρισμός κυμαίνεται σταθερά σε διψήφια νούμερα.

Οι τιμές των εισαγόμενων προϊόντων εκτοξεύονται στα ύψη μαζί με αυτές και οι τιμές τηλεσκοπίων, προσοφθαλμίων κλπ αστρονομικών προϊόντων. Σαν να μην έφτανε αυτό ειδικός φόρος πολυτελείας της τάξεως του 100% κάνει πραγματικά "αστρονομικά" τα προϊόντα αυτά.

Φυσικά ενα πρωτόγνωρο "bank run" αδειάζει όλες τις τράπεζες από καταθέσεις με τις πρώτες φήμες περί επιστροφής στη δραχμή μιας και κανένας δεν είναι κορόιδο να θέλει να αποχωριστεί τα ευρώ του. Το κράτος ίσα που προφταίνει να παγώσει μερικές καταθέσεις πριν τα σηκώσουν όλα οι πολίτες. Επίσης απαγορεύονται και τα ταξίδια στο εξωτερικό προς αποφυγήν της εκροής πολύτιμου συναλλάγματος (έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι έχουν πια την οικονομική δυνατότητα να κάνουν τέτοια ταξίδια ο γράφων μένει άνεργος).

Στους πάγκους στο Μοναστηράκι πεινασμένοι ερασιτέχνες αστρονόμοι πουλάνε εξωτικά πράγματα Nagler, Panoptic, Pentax XW, Brandon... Οι τυχεροί που έχουν κρατήσει ευρώ αγοράζουν θησαυρούς για ένα κομμάτι ψωμί...

Όσοι θέλουν να ασχοληθούν με την αστρονομία ούτε που μπορούν να διανοηθούν να αποκτήσουν ένα τηλεσκόπιο που το 2010 έκανε 350 ευρώ. Η τιμή του έχει φτάσει πια πάνω από 700.000 δραχμές... Μιλάμε για 5-6 από τους (μειωμένους) μισθούς στον ιδιωτικο τομέα (δώρο Πάσχα; Χριστουγέννων; τι είναι αυτό;).

Κάποιοι επιστρέφουν στις ρίζες. Ξεσκονίζουν τα παλιά βιβλία "The amateur's telescope", "Make your own telescope", "Standard handbook of telescope making" και άλλα παλιά και ξεχασμένα και τρίβουν γυάλινους δίσκους σε υπόγεια μαθαίνοντας την όντως ευγενή επιστήμη και τέχνη της κατασκευής κατόπτρων... Λίγοι υπομονετικοί τα κατεφέρνουν ενώ κανιβαλλίζουν παλιά κυάλια για να βρουν προσοφθάλμιους...

Τα φώτα στα χωριά πάντως έχουν μειωθεί για λόγους οικονομίας και ο νυχτερινός ουρανός βελτιώνεται...

Έχεις λεφτά δεν έχεις ουρανό, έχεις ουρανό δεν έχεις λεφτά... Να τα έχεις όλα; Ε δεν γίνεται!

"Εφιάλτης" και "Οργιάζει η φαντασία σου Γιώργο" θα μου πείτε καλοί μου αναγνώστες...

Κάποιοι άλλοι "Καλά μα ο κόσμος θα πεινάει κι εσύ σκέφτεσαι την αστρονομία; τρελλός είσαι;" 

Χμμ μπορεί να έχετε και δίκιο! Πάντως έχω προνοήσει έχω καλό απόθεμα από τηλεσκόπια και εξοπλισμό... Το κακό είναι πως δεν τρώγονται... Λέτε να σκεφτώ τη λύση του πάγκου σε κανένα παζάρι;


Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Τέλος εποχής...


Διαβάζω στις σημερινές εφημερίδες πως κλείνει το ξενοδοχείο "ESPERIA PALACE" στην οδό Σταδίου μια ανάσα από το Σύνταγμα...

Οι εργαζόμενοι θα μείνουν χωρίς δουλειά σε δύσκολες εποχές. Η κρίση πλήττει αλύπητα τον κλάδο των ξενοδοχοϋπαλλήλων.

Μια σελίδα κλείνει στην ιστορία της πόλης, μια άλλη έκλεισε μέσα μου πριν κάμποσο καιρό κι άνοιξε μια καινούργια.

Προχτές πέρασα τυχαίως οδηγώντας από εκεί. Αυτή τη φορά δεν έστρεψα το βλέμα μου προς το ξενοδοχείο...

...

Σβήνουν τ' άστρα ένα ένα
Κι όσα σου 'χα ειπωμένα
Γίναν δάκρυα παγωμένα, 
γίνανε σιωπή

...

Ένα ξημέρωμα στο δωμάτιο 817...

Μια αγάπη που τελείωσε...

Μια νέα που γεννήθηκε...


Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Ασημένιο φεγγάρι!

Έχω μια αδυναμία στην φωτογραφία... Για την ακρίβεια σε αυτό που ονομάζω "πραγματική φωτογραφία" την κλασσική ασπρόμαυρη φωτογραφία που βασίζεται στα αλογονίδια του αργύρου... Η αγάπου μου για τη φωτογραφία ξεκινάει από το 1985 όταν δεκαεννιάχρονος μπήκα για πρώτη φορά σε σκοτεινό θάλαμο και είδα όλη τη διαδικασία εμφάνισης και εκτύπωσης ασπρόμαυρων φιλμ. Αυτό ήταν! Κόλλησα καλοί μου αναγνώστες. Πήρα αμέσως τανκ εμφάνισης, ένα κουτί εμφανιστή Agfa Refinal και ένα φακελλακι με στερέωση σε σκόνη. Βγήκα βόλτα στην Καλαμάτα τράβηξα βιαστικά ολόκληρο το φιλμ και πήγα σπίτι.

Ο εξοπλισμός μου για την εμφάνιση ασπρόμαυρων φιλμ

Ακολούθησα τις οδηγίες, σωστή θερμοκρασία και χρόνος εμφάνισης, σταμάτημά της με πλύσιμο στερέωση και τελικό πλύσιμο.'Εβγαλα το φιλμ από το τανκ και ναι μαγεία οι μικρές αρνητικές εικόνες ήταν εκεί καλογραμένες.

Το είδωλο στο ασπρόμαυρο φιλμ αποτελείται από κόκκους αργύρου... ασημένιο!

Σκέφτηκα να συνδυάσω την αστρονομία με την φωτογραφία έστρεψα την μηχανή στον ουρανό στερεωμένη πάνω στο σωλήνα του Celestron 8 για να παρακολουθεί την κίνηση του ουρανού και άφησα το κλείστρο ανοικτό για δέκα λεπτά. Εμφάνισα και εκτύπωσα το φιλμ και είδα εκστασιασμένος την πρώτη μου αστροφωτογραφία τον αστερισμό του Ωρίωνα τραβηγμένο από το μπαλκόνι του σπιτιού μου στην Καλαμάτα...


Η πρώτη μου αστροφωτογραφία, ο αστερισμός του Ωρίωνα με Agfapan 400

Δυστυχώς πια δουλεύω πολλές ώρες και το μικρό διαμέρισμα που μένω δεν έχει χώρο για να στήσω κανονικό σκοτεινό θάλαμο. Συνεχίζω να τραβάω κάπου κάπου ασπρόμαυρα φιλμ τα εμφανίζω και αποθηκεύω τα αρνητικά αφού τα δώσω να μου τα σκανάρουν. Βρήκα προχτές ένα φιλμ που το είχα αφήσει τραβηγμένο πολύ καιρό. Δεν έκανα δεύτερη σκέψη έβγαλα το τανκ και τα χημικά και το εμφάνισα. Όταν το άπλωσα για στέγνωμα ένα μικρό ασημένιο είδωλο της Σελήνης ήταν ανάμεσα στις καθημερινές επίγειες φωτογραφίες. Φάνηκε  σαν να χαμογελάει...


Η Σελήνη φωτογραφημένη σε Kodak T-max 100 με το 6 ιντσών κατοπτρικό μου τηλεσκόπιο

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Γενέθλια και ουράνια ερπετά!


1846 23 Σεπτέμβρη ο γερμανός αστρονόμος Galle στο αστεροσκοπείο του Βερολίνου παρατήρηση για πρώτη φορά έναν καινούργιο κόσμο: τον πλανήτη Ποσειδώνα.
Η ανακάλυψη δεν ήταν κεραυνός εν αθρία. Από την ανακάλυψη του πλανήτη Ουρανού το 1781 από τον William Herschel είχαν αρχίσει να παρατηρούνται ανωμαλίες στην κίνηση του πλανήτη που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν με τους νόμους του νεύτωνα. Οι αστρονόμοι υποψιάζονταν πως ένα μεγάλο ουράνιο σώμα (πλανήτης) επηρέαζε την κίνηση του Ουρανού. Στο πρόβλημα επιτέθηκαν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο δύο λαμπρά μαθηματικά μυαλά της εποχής. Ο γάλλος Le Verrier και ο βρεττανός John Couch Adams. Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή ο Le Verrier έστειλε στον Galle την πρόβλεψή του για τη θέση του άγνωστου μέχρι τότε πλανήτη και ο Galle τον εντόπισε το ίδιο βράδυ. Μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν πως τη δόξα μοιράζονταν και ο Adams που είχε προηγηθεί μερικούς μήνες από τον Le Verrier αν και τα αρχεία με την αλληλογραφία του με τον Βασιλικό Αστρονόμο Sir George Airy που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στη... Χιλή(!!!) δείχνουν πως με της συνεχείς αναθεωρήσεις της θέσης του άγνωστου πλανήτη μάλλον μπέρδεψε τον Airy στο να τον ανακαλύψει.
Τη δόξα την πήρε ο Le Verrier που έγινε και διευθυντής - τύρανος λόγο του κακού του χαρακτήρα των υφιστεμένων του στο αστεροσκοπείο του Παρισιού.
Ο εγωισμός του έφτασε σε τέτοιο σημείο που ήθελε ο πλανήτης να ονομαστεί Le Verrier ενώ λέγεται πως δεν έβαλε ποτέ το μάτι στον προσοφθάλμιο να παρατηρήσει τον πλανήτη που ανακάλυψε...
Είναι αξιοπερίεργο που ο Γαλιλαίος είχε παρατηρήσει δύο φορές τον Ποσειδώνα στις 28/12 του 1612 και στις 27/1 του 1613. Δυστυχώς ενώ φαίνεται να παρατήρησε την μετακίνηση του "σταθερού" αστέρα στην δεύτερη ημερομηνία δεν έδωσε σημασία και δεν ξαναπαρατήρησε τον περίεργο αυτόν "σταθερό" αστέρα. Τι κρίμα! Πόσο προτιμότερο θα ήταν να είχε κάνει την ανακάλυψη ο Μέγας Γαλιλαίος αντί για τον δύστροπο παλιοχαρακτήρα Le Verrier!
Η δική μου "ανακάλυψη" του Ποσειδώνα ήρθε το 1984 ταυτόχρονα με αυτήν του Ουρανού. Με ένα χάρτη του περιοδικού "Astronomy" που έδειχνε την πορεία του πλανήτη στον ουράνιο θόλο για όλο το έτος εντόπισα με τα κυάλια μου ένα αμυδρό άστρο. Ένα πρόχειρο σκίτσο της περιοχής και μερικές μέρες μετά δεύτερη παρατήρηση έδειξε ένα "άστρο" να έχει μετακινηθεί. Είχα "ανακαλύψει" κι εγώ τον Ποσειδώνα!
Ωστόσο δεν κατόρθωσα να τον διακρίνω δίσκο με το 80 χιλιοστών διοπτρικό μου τηλεσκόπιο. Αυτό έγινε την επόμενη χρονιά με το πορτοκαλί Celestron 8 που σε 240x μεγέθυνση τον έδειξε σαν μικρό γαλαζωπό δίσκο.



Για να πω την αλήθεια απορώ γιατί ο Adams δεν έψαχνε και μόνος του τον πλανήτη. Στο 8 μέγεθος είναι αρκετά λαμπρός, ορατός και με το μικρότερο τηλεσκόπιο σαν άστρο και η κίνησή του τον προδίδει εύκολα...
Χρόνια είχα να παρατηρήσω τον Ποσειδώνα και φέτος 164 χρόνια μετά την ανακαλυψή του ο πλανήτης συμπλήρωσε μια περιφορά γύρω από τον ήλιο... Βρίσκεται πάλι στον αστερισμό του Αιγόκερω κοντά στο σημείο που ήταν όταν ανακαλύφθηκε. Ένα ποσειδώνιο "έτος" 164 δικά μας!
Ο πλανήτης βρισκόταν πολύ κοντά σε ένα άστρο 5,4 μεγέθους που ήταν ορατό με γυμνό μάτι. Το στόχευσα με τον ερευνητή και να δίπλα του ένα αμυδρό σημαδάκι. Ττο στοχεύω και ανεβάζω μεγέθυνση στις 400x. Διακρίνω έναν μικρό δίσκο σε χρώμα απαλό γαλάζιο δίπλα ένα αμυδρό σημαδάκι... ήταν ο δορυφόρος του ο Τρίτωνας... Χαμογέλασα. Να τα εκατοστήσεις ψιθύρισα στον μακρινό πλανήτη... 30 φορές πιο μακριά από ότι η Γη από τον ήλιο και θερμοκρασία -220C, ωστόσο όπως ανακάλυψε το Voyager το 1989 στον πλανήτη φυσούν άνεμοι με υπερηχητική ταχύτητα! Περίεργο που έχει τέτοια ατμοσφαιρική δραστηριότητα σε τόσο μεγάλη απόσταση από τον ήλιο.

Ο ουρανός μόλις είχε καθαρίσει από βροχή και τα είδωλα δεν ήταν σταθερά να βάλω κι άλλη μεγέθυνση στον Ποσειδώνα. Έστρεψα το τηλεσκόπιο βόρεια στον μικρό αστερισμό της Σαύρας... Στριμωγμένη η μικρή Σαύρα ανάμεσα στον Κηφέα, τον Κύκνο την Ανδρομέδα και τον Πήγασο. 

Θυμάμαι που είχα δει μια ομάδα άστρων σαν W που έμοιαζε με την Κασσιόπη στον ουρανό όταν ήμουν παιδί. Μια ματιά σε ένα χάρτη και ναι ήταν η Σαύρα! Αστερισμός που σχηματίστηκε από τον Hevelius τον 17ο αιώνα δεν έχει την αρχαία ιστορία των γειτόνων της η ταπεινή Σαύρα ενώ ο μεγάλος Camille Flammarion είχε γράψει πως θα επιθυμούσε να την δει να γκρεμίζεται από τον ουρανό. Ευτυχώς το συμπαθές ερπετό την γλύτωσε και η Διεθνής Αστρονομική Ένωση την συμπεριέλαβε στους 88 επίσημα αναγνωρισμένους αστερισμούς.

Το τηλεσκόπιο στοχεύει το μικρό πλανητικό νεφέλωμα IC5217... μεγέθυνση 60x και στο πεδίο μου βλέπω μια θάλασσα από άστρα. Άντε βρες ποιο είναι το IC5217. Προσεχτική αναγνώριση του πεδίου και νατο το ύποπτο αστεράκι. Ανεβάζω τη μεγέθυνση στις 200 φορές και ναι, είναι μικρό δισκάκι σαν ένα φάντασμα του Ποσειδώνα! Δικαιώνει τον τίτλο του πλανητικού νεφελώματος!


Πάω σε ένα πιο δύσκολο νεφέλωμα το Minkowski 2-53 κοντά στα σύνορα με τον Κηφέα!

Πολύ αμυδρό, το βιβλίο μου γράφει μέγεθος 14,8!


Τίποτα στο πεδίο! Προσαρμόζω ένα φίλτρο νεφελωμάτων και το υπόβαθρο σκοτεινιάζει... περιφερειακή όραση και ναι φαίνεται ένα αμυδρό δισκάκι στη θέση που δείχνει ο χάρτης... Άλλο ένα Minkowski κατακτήθηκε από το τηλεσκόπιο των 12". Γυρίζω το τηλεσκόπιο στον Υδροχόο και απολαμβάνω την τεράστια μπάλα από άστρα... το σφαιρωτό σμήνος Μ2 βλέπω να γίνεται πιο αμυδρό όπως το παρατηρώ... Σύννεφα έχουν αρχίσει να μαζεύονται απειλητικά στον ουρανό και είναι περασμένα μεσάνυχτα... Μαζεύω το τηλεσκόπιο και το βάζω στο αυτοκίνητο Η φύση ή...  ο θεός Ποσειδώνας δεν με άφησε να παρατηρήσω περισσότερο.
Δεν πειράζει να τα εκατοστήσεις εύχομαι στον μακρινό και μεγάλο γαλάζιο πλανήτη ενώ ο κινητήρας του αυτοκινήτου μου σπάει την ηρεμία της νύχτας καθώς ξεκινάει...

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Φωλιάζουν άστρα...


Στη γειτονιά του φεγγαριού
βγήκα να σεργιανίσω
να ιδώ τα μάτια τ' ουρανού
τα χείλη να φιλήσω.

Μέσα στα μαύρα σου κυρά μου τα μαλλιά


φωλιάζουν άστρα, φωλιάζουν άστρα


κι ανοιξιάτικα πουλιά.


Μες στην καρδιά μου ένα πουλί
δεν βλέπεις πως σπαράζει
κι αν κελαηδεί κι αν κελαηδεί
το λιώνει το μαράζι.

Είσαι πριγκίπισσα σωστή 
και προίκα σου τα μάτια


η αρχοντιά δεν κατοικεί
μες στα χρυσά παλάτια.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Slide rule!



Απόγευμα μετά τη δουλειά τράβηξε το βλέμμα μου η βιτρίνα του μικρού βιβλιοπωλείου στο κέντρο της Αθήνας. Τα βιβλία έδειχναν "ψαγμένα" χωρίς να το σκεφτώ πέρασα το κατώφλι.
"Καλησπέρα μπορώ να χαζέψω;" ρώτησα τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη.
"Όσο θέλετε κύριε", "Ευχαριστώ".
Κοίταξα πολλά βιβλία, παλιά και νέα. Εκδόσεις πολλών δεκαετιών πριν με την πατίνα του χρόνου στα εξώφυλλα και κιτρινισμένες σελίδες. Γυάλινες προθήκες με πένες και καλαμάρια άλλων εποχών και σε μια γωνιά του μαγαζιού πήρε το μάτι μου σκονισμένες θήκες με περίεργους χάρακες μέσα. Ανοίγω μία και βλέπω κάτι ξεχασμένο στον χρόνο... έναν απλό υπολογιστή που δουλεύει χωρίς ρεύμα, σε κρύο βροχή χιόνι αλλά και μετά από... πυρηνικό χειμώνα.
Ένα απλό χαρακάκι με περίεργες υποδιαιρέσεις και το μεσαίο τμήμα του να μπορεί να μετακινηθεί. Το έπιασα στα χέρια μου χαμογέλασα "Λογαριθμικός κανόνας!" αναφώνησα "Το κατάστημα πρέπει να το έχετε από πολύ παλιά!" "Ναι ο παππούς μου το άνοιξε το 1930".

Έκανα μερικές πράξεις με το λογαριθμικό κανόνα 2x3=6, 8:5=1.6.... τετραγωνική ριζα του δύο 1.41 περίπου... τελείως αναλογικός "υπολογιστής" ο λογαριθμικός κανόνας, πρέπει να διαβάζεις με προσοχή τις ενδείξεις στις κλίμακες.


"Ξέρετε να τον χειρίζεστε βλέπω" λέει ο μαγαζάτορας, "Κάτι λίγα", του απάντησα,"έχει και φύλλο με οδηγίες χρήσεως".
Λίγα λεπτά αργότερα βγήκα από το κατάστημα με τον λογαριθμικό κανόνα στο χέρι μου και κάθισα σε ένα καφέ της πόλης. Άρχισα να παίζω κάνοντας πράξεις. Η σερβιτόρα την ώρα που σέρβιρε τον καφέ μου ρώτησε απορημένη "Τι είναι αυτός ο περίεργος χάρακας;"
"Υπολογιστής" της απάντησα "πολύ παλιός..." με κοίταξε περίεργα, της χαμογέλασα...

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Sealed with a kiss...

Ξύπνημα Δευτέρα άγρια χαράματα. Οι βαλίτσες έτοιμες και στο αυτοκίνητο για το αεροδρόμιο...
Check in και ένα φιλί για το καλό κατευόδιο πριν τον έλεγχο διαβατηρίων...



Τι γρήγορα πέρασαν οι μέρες...
Οδηγώ πίσω στην Αθήνα κι οι πρώτες φθινοπωρινές στάλες χτυπούν στο παρμπρίζ.
Περιμένω να μου (ξανα)φέρεις την Άνοιξη...



Σε σένα που κοιτάς την απέραντη θάλασσα στο νησί σου και ονειρεύεσαι...

Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Ξημέρωμα...

στο αεροδρόμιο και κοιτάζω τον πίνακα αφίξεων... 

Λεπτά που φαντάζουν αιώνες...



Και μια γυναικεία μορφή μέσα στο πλήθος... Λεπτή ψηλή με κορακίσια μαλλιά και χαμόγελο στα χείλη...

Να 'ξερες πόσο μου έλειψες....

Και τώρα είσαι εδώ...

Να μπορούσα να παγώσω το χρόνο...

Να μπορούσα μόνο...

Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά...

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Palomar and Minkowski (από τα 50s)

Άλλο ένα σαββατοκύριακο στην Εύβοια κι ο καιρός καλός!

Η Δίρφυς όπως φαίνεται κοντά από το σημείο που παρατηρώ

Ασπρόμαυρη φωτό εμφανισμένη από τον γράφοντα 

Φιλμ Kodak T-Max 100+κόκκινο φίλτρο για τονισμό των νεφών

Δεν το σκέφτομαι δεύτερη φορά παρά την κούραση με το που φτάνω φορτώνω το 12ιντσο τηλεσκόπιο στο αυτοκίνητο και βουρ για το γήπεδο του χωριού κανένα χιλιόμετρο πιο βόρεια.

Στήνω το τηλεσκόπιο λίγο μετά τη δύση... Το μεγάλο γυάλιμο μάτι του σιγά σιγά ψύχεται στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος.

Φαίνονται ένα ένα τα άστρα καθώς πέφτει η νύχτα... Το θερινό τρίγωνο Βέγας, Ντενέμπ, Αλτάιρ κι ύστερα από λίγο ο Πολικός.

Στοχεύω το βορά και οριζοντιώνω το τηλεσκόπιο. Στο χειριστήριο-υπολογιστή βάζω ημερομηνία, ώρα και συντεταγμένες 23 μοίρες και 48 πρώτα ανατολικά, 38 μοίρες και 35 πρώτα βόρεια διαλέγω άστρα ευθυγράμμισης Altair μετακινώ το τηλεσκόπιο και τον στοχεύω... Ο μικροεπεξεργαστής στο χειριστήριο μου ζητάει δεύτερο διαλέγω Alderamin πατάω enter τα μοτέρ μουγκρίζουν το τηλεσκόπιο κινείται στο σκοτάδι προς τον Alderamin (α του Κηφέα) τον κεντράρω και πατάω enter "Aligment succesful" είμαι έτοιμος! Το χειριστήριο πλέον δέχεται εντολές και μετακινεί το τηλεσκόπιο προς τα ουράνια σώματα που επιλέγω. Πρώτος στόχος το απομακρυσμένο σφαιρωτό σμήνος NGC7006 στο Δελφίνι γκρρρρ τα μοτέρ γρυλίζουν κι ένα μπιπ κοιτάζω στον προσοφθάλμιο το σμήνος είναι στο πεδίο. Μικρό μπαλάκι από άστρα αδιάλυτο και πολύ μακρινό (απόσταση 100.000 έτη φωτός αν θυμάμαι καλά). Πλήκτρα στο χειριστήριο και τσουπ το σφαιρωτό NGC6760 στον Αετό κι από κει στο αμυδρό πλανητικό NGC6772 που φαίνεται εύκολα με 12 ίντσες. Η προθέρμανση έχει αρχίσει. Πάω προς τα βόρεια και σαρώνω καθώς περνάει η ώρα γαλαξίες στον αστερισμό των Ιχθύων... τον ένα μετά τον άλλο. Η ώρα περνάει χωρίς να το καταλαβαίνω. Εντολή στο τηλεσκόπιο να στοχεύσει στον μεγάλο και αμυδρό σπειροειδή γαλαξία IC342 στον τεράστιο ασαφή και αμυδρό αστερισμό της Καμηλοπάρδαλης. Κάποιος χαριτολογώντας είχε πει πως η Καμηλοπάρδαλη είναι το μέρος του ουρανού που δεν υπάρχει αστερισμός. Ο γαλαξίας είναι ορατός στον προσοφθάλμιο Koenig 24 mm σαν μια θαμπάδα στο πεδίο. 

Ο γαλαξίας IC342 σε φωτογραφική πλάκα του Palomar Deep Sky Survey

Ο πυρήνας του διακρίνεται σαν νεφελώδες άστρο εντολή στο τηλεσκόπιο να στοχεύσει στο ανοικτό σμήνος NGC1502 στην Καμηλοπάρδαλη και ξαφνικά απανωτά μπιπ μπιπ μπιπππ τα 7 αμπερώρια του power pack τα ήπιαν τα αδηφάγα μοτέρ κάνοντας το τηλεσκόπιο βόλτες στον ουρανό. 

Δεν πειράζει σταματώ το αστροζάπινγκ και γίνομαι αστροάλτης. Ξεσκονίζω τον χάρτη και ανάβω τον κόκκινο φακό... Μετακινώ το τηλεσκόπιο χειροκίνητα και από τον ερευνητή διακρίνω τη γραμμή από άστρα γνωστή σαν Kembel's cascade που σαν ποτάμι καταλήγει σε μια "λιμνούλα" από άστρα που είναι το NGC1502.  Όμορφο με ένα διπλό αστέρα στο κέντρο του. Ένα άλμα παραδίπλα και νάτο το πλανητικό νεφέλωμα NGC1501. Συνεχίζω σε κάτι εύκολο τον γαλαξία της Ανδρομέδας... Τεράστιος δεν χωράει στο προσοφθάλμιο. Σαρώνω αργά και τον απολαμβάνω μαζί με τους συνοδούς του γαλαξίες M32 και M110. 

Ο γαλαξίας της Ανδρομέδας (Μ31) φωτογραφία του γράφοντος

Η νύχτα είναι γλυκιά και όμορφη. Ο γαλαξίας Μ33 διακρίνεται αμυδρά με περιφερειακή όραση... Καιρός για πιο δύσκολα.

Κοιτάζω το χάρτη και πηγαίνω για κάτι πραγματικά δύσκολο το σφαιρωτό σμήνος Palomar 1 στον Κηφέα. Ένα από τα 15 σφαιρωτά σμήνη, όλα πολύ αμυδρά, που ανακαλύφτηκαν τη δεκαετία του 50 σε φωτογραφικές πλάκες του γνωστού Palomar Deep Sky Survey. Ξεκινώ από ένα εύκολα ορατό άστρο και με το χάρτη εντοπίζω σχήματα, τριγωνάκια, τετράπλευρα, τραπέζια πηδώντας από πεδίο σε πεδίο σαν παλαίμαχος αστροάλτης. Να ένα τριγωνάκι από άστρα δίπλα του είναι το Palomar 1. Τίποτα στο σημείο που πρέπει να είναι το αντικείμενο. Αλλάζω προσοφθάλμιο, ένας Eudiascopic 7.5 mm ανεβάζει τη μεγέθυνση στις 200 φορές κοιτάζω προσεχτικά με πλάγια όραση και τελείως οριακά πιάνω μια αδιόρατη λάμψη στο σημείο του Palomar 1! Ναι το κατέκτησα!  Από τα πιο δύσκολα αντικείμενα που έχω παρατηρήσει!

Το σφαιρωτό σμήνος Palomar 1 σε φωτογραφική πλάκα του Palomar Deep Sky Survey

Ανάβω ένα τσιγάρο και κοιτάζω τον ουρανό με γυμνό μάτι ο Γαλαξίας ψηλά τον διασχίζει και ακούω στη σιγαλιά της νύχτας μια κουκουβάγια από μακριά...

Το ραδιόφωνο παίζει λαϊκά. Βγάζω πάλι τους χάρτες και ξεκινώ για νέους στόχους. Πλανητικό νεφέλωμα IC3568 με απόκλιση 82 μοίρες κοντά στον πολικό αστέρα και φαίνεται όλο το χρόνο. Να το στο πεδίο ένα αστεράκι με νεφελώδη "ατμόσφαιρα". Ανεβάζοντας μεγέθυνση βλέπω και ένα αμυδρό άστρο δίπλα του. Καταγράφεται κι αυτό και ώρα για δύσκολους στόχους πάλι από τη δεκαετία του 50 όταν ο Minkowski χρησιμοποιώντας ένα αντικειμενικό πρίσμα ανακάλυψε φωτογραφικά δεκάδες πλανητικά νεφελώματα που αντί για φασματάκια έδιναν σημεία στη φωτογαφική πλάκα λόγω του μονοχρωματικού τους σχεδόν φωτός.

Με τους κόκκινους κύκλους στοχεύω το σημείο στον Κηφέα πάλι άλματα από σχήμα σε σχήμα τρίγωνα, τετράγωνα, τραπέζια και το Minkowski 2-55 είναι στο πεδίο. Με ένα φίλτρο νεφελωμάτων είναι εύκολα ορατό παρά το 14.3 μέγεθός του.

Μετά σειρά για εντοπισμό έχει άλλο ένα Minkowski 2-51. Κοντά στον δ Κηφέα. Σαν έμπειρος πια αστροάλτης δεν έχω πρόβλημα το εντοπίζω εύκολα και χωρίς φίλτρο νεφελωμάτων.

Η ώρα κοντεύει πια 4 ρίχνω μια ματιά στο πάντα όμορφο διπλό σμήνος στον Περσέα που είναι ορατό σαν μια θαμπάδα με δυο πυρήνες στο γυμνό μάτι και μια ματιά με το  τηλεσκόπιο στο γνωστό πλανητικό νεφέλωμα Μ76 στον Περσέα επίσης που λόγω σχήματος το λένε και νεφέλωμα φελλό (cork nebula). Όντως σκέφτομαι πως είναι ένας τεράστιος φελλός σαμπάνιας που ανοίγω για να γιορτάσω μόνος την όμορφη αστροβραδιά (πόσο μάλιστα που ακούω και λαϊκά στο ραδιόφωνο!).

Το νεφέλωμα φελλός (M76) στον Περσέα

Ανάβω λευκό φως και μαζεύω το τηλεσκόπιο και τους προσοφθάλμιους. Έχει κι άλλα Palomars και Minkowskies από τη δεκαετία του 50 που είναι εκεί και με περιμένουν να τα ανακαλύψω κι εγώ!

Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες...

Σ' ένα μακρινό νησί...


Μια όμορφη μελαχροινή γυναίκα κοιτάζει την απέραντη θάλασσα στην πόλη που μεγάλωσε...



Κι ετοιμάζεται για ένα ταξίδι...



Στις βαλίτσες της έχει όνειρα και συναισθήματα...



Μετράει τις μέρες κι η σκέψη της είναι στην Ελλάδα...

Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά
πάρε τις πίκρες τις πίκρες μου και ρίχ' τες
στο βράχο του καβο-Μαλιά καλέ μου
στο βράχο του καβο-Μαλιά

Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά
και τις βαθιές λαβωματιές σου δείξ' τες
να στις γιατρέψω με φιλιά καλέ μου
να στις γιατρέψω με φιλιά

Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
και τίποτα να μη μου πεις
Πέρασα χίλιες χίλιες άδειες νύχτες
νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις καλέ μου
νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις


 


Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Encore!

Επειδή μερικές φορές η μνήμη εξασθενεί (λέμε τώρα)...

Ίσως χρειάζεται λιγάκι βοήθεια...


Και φυσικά όλοι κρινόμαστε για τις επιλογές μας...

Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου...



Encore: μπιζάρισμα το (ουσιαστικό) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :μπισαρισ (μπιζάρω) -μα]
για κοινό, η αναφώνηση "μπις", η απαίτηση, με την αναφώνηση "μπις" να επαναληφτεί κάποιο μουσικό κομμάτι, κάποιο νούμερο

ΥΓ Εξοργίζομαι καμιά φορά αλλά δεν κρατάω κακία... δεν μου πάει καλοί μου αναγνώστες.


Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Happy April Fool's day...


Επειδή οι άνθρωποι δεν αλλάζουν...
Κι επειδή κανείς δεν μπορεί να κοροϊδεύει όλους για πάντα...
Χρόνια πολλά θα σου πω την πρωταπριλιά τότε γιορτάζουν οι ψεύτες...


Σε αντίθεση με τον Pinocchio εσένα δεν μεγαλώνει η μύτη σου...





"Μάχαιραν έδωσες και μάχαιραν θα λάβεις"

Κι αν έλαβες σιγά που θα ιδρώσει το αυτί σου...


Οι αντοχές μου μαδούν μες στα χρόνια,
σκύβω, μαζεύω την ερημιά.
...
Τη ζωή μου κοιτώ και δειλιάζω
πόσο δεν άλλαξε πουθενά.
...
Σε δουλειά, συντροφιά και αγάπη
έσκυψα, πήρα την μοναξιά.
....
Έλα κάτσε κυρά μου εδώ πέρα
μου λέει κάποια από μακριά
Κόβει η αλήθεια, κόβει και θερίζει
κι όποιος την βρει τον βασανίζει.

Σε λυπάμαι... Η μοναξιά θα είναι η ανταμοιβή σου...

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Παίζοντας με τη Λύρα...


Τα ευχάριστα νέα το 12 ιντσών καινούργιο μου τηλεσκόπιο χώρεσε στο αυτοκίνητο! Έβαλα οριακά το σωλήνα στο πόρτ μπαγκάζ τυλιγμένον σε ένα πάπλωμα και τη βάση στο πίσω κάθισμα ρίχνοντας την πλάτη του καθίσματος του συνοδηγού μπροστά και ξεκίνησα για το γήπεδο του χωριού στην Εύβοια.
Σούρουπο και περιμένοντας το κάτοπτρο να κρυώσει είδα την Αφροδίτη, παρότι έβραζε στον προσοφθάλμιο έβαλα ένα φίλτρο βιολέ και νομίζω πως κάτι διέκρινα σαν σχηματισμό νεφών κοντά στην ορίζουσα του πλανήτη. Η νύχτα έπεσε η μπαλαντέζα άρχισε να δίνει ρεύμα στα μοτέρ του autotracking από τη μπαταρία του αυτοκινήτου ενώ το ραδιόφωνο έπαιζε λαϊκά (τουτέστιν μερακλώθηκα).
Άρχισα να παρατηρώ στην Λύρα, το γνωστό πλανητικό νεφέλωμα M57 με έναν προσοφθάλμιο Eudiascopic 7.5mm που μεγεθύνει 200 φορές. Μεγαλοπρεπές όπως πάντα αλλά οι κακές ατμοσφαιρικές συνθήκες δεν επέτρεπαν μεγαλύτερες μεγεθύνσεις για να αποπειραθώ να δω το κεντρικό του άστρο. Λίγες μοίρες πιο κάτω το μικρό σφαιρωτό σμήνος M56 σπάζει σε αμέτρητα άστρα με τον ίδιο προσοφθάλμιο... η όρεξη άνοιγε σιγά σιγά για πιο δύσκολους στόχους.
Κοίταγμα στο χάρτη (ναι με το φως του πορτ μπαγκάζ μου που είναι κόκκινο για να μην επηρεάζει την νυχτερινή μου όραση... ναι σας ακούω καλοί μου αναγνώστες "Γιώργο είσαι μανιακός αστρονόμος για δέσιμο" χαχα) και εντοπισμός ενός ακόμα πλανητικού νεφελώματος στη Λύρα του NGC6765... Σαρώθηκε εύκολα με έναν Koenig 12mm. Ένα μικρό κυκλικό νεφελωματάκι σαν γαλαξίας. Άγνωστο αντικείμενο, κανείς δεν σκέφτεται πως υπάρχουν κι άλλα πλανητικά νεφελώματα στη Λύρα πέραν του πασίγνωστου Μ57... Υπάρχουν κι άλλα αλλά χρειαζόμουν πιο λεπτομερείς χάρτες για να τα εντοπίσω.
Τρίτος στόχος στη Λύρα το αρχαίο ανοικτό σμήνος NGC6791. Μεγάλο και αμυδρό στο πεδίο ενός προσοφθάλμιου Meade SWA
18mm. Μια κυκλική θαμπάδα με μερικά από τα εκατοντάδες άστρα του να ξεχωρίζουν με δυσκολία μιας και το seeing δεν ήταν καλό...
Και η περιπλάνη στη Λύρα έληξε με δύο αμυδρούς γαλαξίες τους NGC6703 και 6702. Ο NGC6703 αρκετά πιο λαμπρός με τον 6702 λίγο πιο κεί αμυδρότερο και διακρινόμενο πιο δύσκολα.
Η πληθώρα των άστρων στο πεδίο δείχνει πως είναι κοντά στο επίπεδο του Γαλαξία μας. Εντύπωση μου κάνει να υπάρχουν γαλαξίες τόσο κοντά στο επίπεδο του δικού μας. Η απορόφηση πρέπει να είναι αρκετά μεγέθη...
Σταματώ και καπνίζω ένα τσιγάρο χαζεύοντας τον ουρανό με το μάτι κι ακούγοντας το ραδιόφωνο να παίζει Ελένη Βιτάλη "...καράβια αραγμένα τα όνειρα τα περασμένα κοιτάς...
"



Χαμογελώ και στο βάθος βλέπω φώτα αυτοκινήτου που πλησιάζει στο γήπεδο. Είναι ο φίλος μου ο Γιώργος από το χωριό με το γιό του το δεκάχρονο Δημήτρη που έχει πάρει κι αυτός ένα μικρό τηλεσκόπιο και ήθελε να δει από το δικό μου. Η "σοβαρή" παρατήρηση σταματάτει και κάνω ένα τουρ του ουρανού στο φίλο μου και το γιό του. Εκστασιασμένοι παρατηρούν το σφαιρωτό σμήνος του Ηρακλή Μ13 να σπάζει σε αναρίθμητα άστρα, το νεφέλωμα πέπλο στον Κύκνο, το Μ57 στη Λύρα, το Μ27 στον ασαφή αστερισμο της Αλεπούς, το γαλαξία της Ανδρομέδας με τους δυο συνοδούς του και τέλος το Δία που ανατέλλει μεγαλοπρεπής.
"Μπαμπά τώρα που θα πάμε σπίτι θα δω το Δία και με το δικό μου" λέει ο μικρός Δημήτρης εκστασιασμένος. Νιώθω πως ο μικρός "κόλλησε" αστρονομία... Χαίρομαι να νιώθω πως αυτή τη νύχα κάτω από τα άστρα θα τη θυμάται για όσο ζει...
Ο φίλος με βοηθάει να μαζέψουμε το τηλεσκόπιο και συμφωνούμε να τον φωνάζω όταν παρατηρώ. Μιά όμορφη βραδιά κάτω από τα άστρα έφτασε στο τέλος της.

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Φαύλος κύκλος...

Η Σοφία η δικιά μου δε συμμαζεύεται
μία τσούλα είναι του δρόμου που τρελαίνεται
Απ' τη μία παίρνει εμένα και συνεπαίρνεται
απ' την άλλη σπρώχνει εμένα κι από άλλον σπρώχνεται


Η Σοφία η δικιά μου ζει με αποβράσματα
πόσο θέλει να ξεφύγει και την πιάνουν κλάματα...
Δεν εσπούδασε αρτίστα μα τα ψέματα

ξεχειλίζουνε οι τσέπες της με κέρματα


Η Σοφία η δικιά μου σαν γκαρσόνα φέρνεται
που σερβίρει τους πελάτες δίχως να τους δένεται


Και στον ένανε να λέει πως τον άλλον σκέφτεται
κι όταν όλους τους τυλίξει φεύγει κι έρχεται


Η Σοφία η δικιά μου πιάνει τα μηνύματα
κι απ' το Amsterdam μου στέλνει κρύα χαιρετίσματα

πως παντρεύεται μου λέει κάποιον που αγάπησε
κι ό,τι είχαμε οι δυο μας μια για πάντα τσάκισε


Η Σοφία η δικιά μου φέγγει ξημερώματα

πάλι τσίμπησε νωρίς μπαγιάτικα δολώματα

κι όταν όλοι την χλευάζουν.... τότε μ' ονειρεύεται
σαν διαρρήκτης που ένα μπάτσο ερωτεύεται...







Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Εύβοια deep sky weekend

Την περασμένη Παρασκευή παρατήρησα πάλι μετά απο πολύ καιρό. Δυστυχώς έκατσα στο γραφείο ως τις 8 το βράδυ. Αμέσως μετά σπίτι με ταξί λίγα ρούχα σε ένα σακ βουαγιάζ και στο αμάξι για την Εύβοια. Με το που έφτασα στο χωριό έβαλα βιαστικά το 6" f/8 στο αμάξι και κατευθείαν στο σημείο παρατήρησης λίγο πιο κάτω από το καταφύγιο της Δίρφυς όπου είχαν μαζευτεί φίλοι από την αστρονομική εταιρεία Χαλκίδας.
Τα τηλεσκόπια που υπήρχαν ήταν μεταξύ άλλων ένα Meade 16" Lightbridge, Celestron 11 CPC, Skywatcher Flextube 12", Skywatcher 10" dob.
Ο ουρανός πολύ καλός αν και στο βάθος διακρίνονταν η θάλασσα της φωτορύπανσης από τα διάφορα χωριά τριγύρω (ναι παραγίνει δυστυχώς) ενώ στο νότο διακρίνονταν ο κώνος της Δίρφυς (η κορφή ονομάζεται Δέλφη).
Παρατηρήσαμε πολλά αντικείμενα βαθέως ουρανού αλλά θα αναφέρω ενδεικτικά δύο που είναι σχετικά άγνωστα.
Πρώτα τον αμυδρό γαλαξία NGC5958 στον Βόρειο Στέφανο. Στον αστερισμό αυτό οι περισσότεροι οδηγοί δεν αναφέρουν κανένα αντικείμενο βαθέως ουρανού ωστόσο υπάρχουν κάποιοι αμυδροί γαλαξίες με λαμπρότερο τον προαναφερθέντα που είναι στο 13 μέγεθος περίπου.
Αφού τον εντόπισα εύκολα με το 10" ενός φίλου δέχτηκα την πρόκληση της φίλης Κατερίνας "σιγά που θα φαίνεται με το 6 ιντσο". Εντόπισα προσεκτικά το πεδίο με έναν Koenig 12mm (100x) πλάγια διόπτευση και νάτος! Ένα μικρό κυκλικό συννεφάκι που σε λίγο το "κράταγα" σταθερά φώναξα και την Κατερίνα να το δει η οποία δεν το πίστευε...

W. Herschel: τηλεσκόπιο 18", κάτοπτρο από μπρούντζο
Γιώργος: τηλεσκόπιο 6", κάτοπτρο από επαλουμινωμένο γυαλί

Δεύτερος στόχος το αμυδρό πλανητικό νεφέλωμα NGC6772 στον Αετό. Το Burnhams Celestial Handbook το αναφέρει ως 14 μέγεθος... αυτό λογικά είναι φωτογραφικό οπότε το οπτικό μέγεθος θα είναι υπολογίζω 1-1.5 μέγεθος λαμπρότερο.
Πρώτα το είδαμε με το Celestron 11 και εν συνεχεία εντόπισα το πεδίο προσεχτικά με την Uranometria 2000 ενός φίλου... Πλάγια όραση με τον 24mm Koenig (50x) και νάτο στο πεδίο! Με φίλτρο Ο-ΙΙΙ ήταν εύκολο!

Τηλεσκόπια όπως στον γαλαξία NGC5958

Τελικώς το 6" έχει πολλές δυνατότητες στα σωστά χέρια (να περιαυτολογήσω και λίγο)!
Ανυπομονώ αυτό το σκ να ξαναπάω στην Εύβοια καλοί μου αναγνώστες!

ΥΓ Τα σκίτσα δεν είναι δικά μου τα "δανείστικα" από κάποιο πολύ καλό site

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Σιωπηλή άνοιξη και παιδιά στην Αφρική (aka η οικολογία της μπουρζουαζίας)

Το 1939 ο ελβετός χημικός Paul Hedrmann Muller ανακάλυψε την εντομοκτόνο δράση του DDT. Η ουσία είχε συντεθεί το 1874 για πρώτη φορά χωρίς να γίνουν αντιληπτές οι εντομοκτόνες ιδιότητές του.
Η δράση του DDT ήταν άμεση και αποτελεσματική. Οι στρατιώτες που πολεμούσαν σε τροπικά μέρη γλύτωσαν από την ελονοσία ενώ το 1944 στην Νάπολη η επιδημία τύφου σταμάτησε μετά τον ψεκασμό με DDT.
O Muller τιμήθηκε με το βραβείο Nobel το 1948 για την ανακάλυψή του ενώ η ελονοσία από μάστιγα σχεδόν εξαφανίστηκε. Το DDT φτηνότερο και πιο αποτελεσματικό από όλα τα άλλα εντομοκτόνα χρησιμοποιήθηκε ευρέως.

Ωστόσο η υπερβολή είναι πάντα κακή. Σημειώθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις στη φύση και σε κάποια πουλιά στο Meryland των ΗΠΑ παρατηρήθηκε πως μείωνε το πάχος του κελύφους τους με αποτέλεσμα την δυσκολία στην αναπαραγωγή τους. Η αμερικανίδα βιολόγος Rachel Carson με το βιβλίο της "Silent Spring" το 1972 έκανε μεγάλη αίσθηση κατηγορώντας το DDT και το βιβλίο της αποτέλεσε την απαρχή του περιβαλλοντικού κινήματος. Τελικό αποτέλεσμα το 1972 απαγορεύθηκε η χρήση του DDT.
Το φθηνό εντομοκτόνο έπαψε να χρησιμοποιείται και η ελονοσία άρχισε πάλι να καλπάζει... Στην υποσαχάρια Αφρική υπολογίζεται πως πεθαίνει ένα παιδί κάθε μισό λεπτό από αυτήν....Τα πουλιά των μεγαλοαστών του Meryland απεδείχθησαν πιο πολύτιμα από μερικά εκατομμύρια ψυχές στην Αφρική...



Τα χρόνια έχουν περάσει η "οικολογία" έχει γίνει συρμός, χρησιμοποιοείται σωρεία αυθαίρετων και αντιεπιστημονικών επιχειρημάτων για 1002 θέματα και τολμώ να πω πως υπάρχει και ιδεολογική τρομοκρατία για όσους αντιτίθενται στα θέσφατα των λογής "οικολόγων". Βλέπε αντιδράσεις της "Green (;) peace (;) στα όσα έγραφε σχολικό βιβλίο βιολογίας για τα μεταλλαγμένα, υστερία για την χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς, δεδομένη άνοδος της θερμοκρασίας εξ αιτίας ανθρώπινης δραστηριότητας ( που κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι) και αναρίθμητα άλλα.



Στα χρόνια που πέρασαν η "Σιωπηλή άνοιξη" βρέθηκε να έχει πολλές αυθαίρετες γενικεύσεις και ανακρίβειες ωστόσο κανείς δεν δίνει σημασία πια...

"In one study, primates were fed 33,000 times more DDT than the estimated exposure of adult humans in 1969. No conclusive link with cancer was detected. Source: Journal of Cancer Research and Clinical Oncology 1999; 125(3-4):219-25
A study of 692 women, half of them control subjects, over a period of twenty years, established no correlation between serum DDE and breast cancer. DDE is a matabolite of DDT, and correlates with DDT exposure. Source: Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 1999 June; 8(6):525-32
A study examined 35 workers exposed to 600 times the average DDT exposure levels over a period of 9 to 19 years. No elevated cancer risk was observed. Source: ER Laws, 1967. Archives of Environmental Health 15:766-775
In another study, humans voluntarily ingested 35 mg of DDT daily for about two years, and were then tracked for several years afterward. No elevated risk was observed. Source: Hayes, W. 1956. JAMA 162:890-897"


Στην καταναλωτική και δήθεν οικολογική νιρβάνα της δύσης δεν έχουν θέση οι ανθρώπινες ζωές σε απομακρυσμένα μέρη του κόσμου παρά μόνο οι φήμες από ανεξακρίβωτες πληροφορίες πως το DDT καταστρέφει την φύση (ναι η υπερβολική του χρήση που έγινε στις ΗΠΑ) πως προκαλεί καρκίνο (ποτέ δεν αποδείχτηκε) και τόσα άλλα...
Φυσικά ο άνθρωπος δεν μπορεί πια να ζήσει χωρίς φυτοφάρμακα και τεχνητά λιπάσματα, μια κακή σοδειά και θα είχε αποτέλεσμα λιμό εκατομμυρίων (φυσικά αυτά δεν τα εξετάζουν οι λογής οικολογούντες).



Τι να κάνουμε; ας πετάξουμε τη "Σιωπηλή άνοιξη" στα σκουπίδια και ας σώσουμε μερικά εκατομμύρια παιδιά από την ελονοσία ψεκάζοντας με DDT!


Διαβάστε εδώ για τις ανακρίβειες της "Σιωπηλής άνοιξης".

...
δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ιντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε, με το πρώτο.

Kuro Siwo

Νίκος Καββαδίας



Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Πάρε με απόψε πάρε με...

Πέφτουν τα ψέματα βροχή...


μα η αλήθεια σώζει
κι η μόνη αλήθεια είσαι εσύ
η πιο γλυκιά ανταμοιβή

Εδώ οι κακίες ντύνονται
λευκό αγγέλου ντύμα
πάρε με απόψε πάρε με
ζεστό αγάπης κύμα

Και σε περιμένω
τσιγάρο αναμμένο

και σε περιμένω
στην αγκαλιά σου να σωθώ


Λυσσομανάει ο άνεμος
μα ο άνεμος δεν ξέρει
πως το κορίτσι που θα ‘ρθει
την άνοιξη θα φέρει


Και σε περιμένω
τσιγάρο αναμμένο
και σε περιμένω
σαν ακρογιάλι θα ανοιχτώ


Και σε περιμένω
τσιγάρο αναμμένο
και σε περιμένω

Πάρε με απόψε πάρε με
στα μαγικά φτερά σου
βάλε με απόψε με βάλε με
μέσα στην αγκαλιά σου...






Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

(Sky) Surfing USA!



Η κρίση κρίση αλλά τα πάθη πάθη!
Έτσι ύστερα από εντελώς... ανώριμη σκέψη αποφάσισα να αποκτήσω τους προσοφθάλμιους φετίχ Brandon.
Οι Brandon είναι οι μόνοι προσοφθάλμιοι που κατασκευάζονται πια εξ ολοκλήρου στις ΗΠΑ και τους φορά ένα τηλεσκόπιο επίσης φετίχ το θρυλικό Questar.
O Chester Brandon σχεδίασε τους προσοφθάλμιος που φέρνουν το όνομά του το 1949 και συνέχισε να τους κατασκευάζει ως το 1962 που πούλησε τα δικαιώματα και όλα τα εργαλεία που είχε για την κατασκευή οπτικών οργάνων στον Don Yeier ο οποίος συνεχίζει ανελλιπώς να τους κατακευάζει μέχρι σήμερα.
Οι προσοφθάλμιοι είναι αρίστης ποιόητας με δύο από τα τέσερα οπτικά τους στοιχεία φτιαγμένα από κρύσταλλο με λανθάνιο...
Επειδή όπως λέει ένα γνωστό ρητό ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις έναν πειρασμό είναι να υποκύψεις μετά από μερικά email που αντάλλαξα με τον πάντα πρόθυμο να απαντήσει σε απορίες και εξυπηρετικό κύριο Yeier φόρτωσα την πιστωτική μου κάρτα μερικές εκατοντάδες δολλάρια και παράγγειλα δύο Brandon 24 και 12 χιλιοστών. Μια βδομάδα μετά έλαβα ένα χαρτονένιο κουτί στη δουλειά με τους δύο προσοφθάλμιους μέσα.
Το άνοιξα με χέρια τρεμάμενα και τα δυο μικρά κοσμήματα ήταν μέσα.
Μπορώ να πω πως ένιωσα σαν παιδί που ανοίγει το κουτί με το καινούργιο του παιχνίδι...
Αδημονούσα να σχολάσω και να φύγω για την Εύβοια να τους δοκιμάσω!!!!
Το τηλεσκόπιο που τους δοκίμασα ήταν το έμπιστο 6" f/8 κατοπτρικό μου και όχι το 12" f/5 ούτε το 8" f/4.5 και αυτό σκόπιμα διότι κανένας προσοφθάλμιος 4 στοιχείων δεν είναι διορθωμένος για εστιακούς λόγους κάτω του f/7 για να μην πω f/8 και κατά τη γνώμη μου δεν έχουν νόημα τέτοιου είδους δοκιμές (να ψάχνεις για εκτροπές στα άκρα του πεδίου σε γρήγορα τηλεσκόπια με απλής σχεδίασης προσοφθάλμιους).
Εντύπωση μου έκανε και το πόσο ελαφρείς είναι. Σαν να είναι φτιαγμένοι από πλαστικό (μην φανταστείτε κάτι τέτοιο είναι απλά ανοδιωμένο αλουμίνιο)
Ας επιστρέψω στο θέμα μου.
Στον ουρανό υπήρχε αχλύς αλλά η ατμόσφαιρα ήταν πολύ σταθερή.
Πρώτος στόχος το σφαιρωτό σμήνος του Ηρακλή Μ13 με τον 25mm διασπώνταν σε άστρα στις άκρες παρουσιάζοντας έντονη κοκκώδη μορφή σε όλη την επιφάνειά του. Τα άστρα ήταν πιο συμπαγή αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση από ότι με έναν απλό κινέζικο plossl.
Δεύτερος στόχος ο Κρόνος τόσο με τον 25 όσο και με τον 12mm διέκρινα 4 δορυφόρους κοντά στον πλανήτη ενώ η σκιά που έριχνε ο σχεδόν με την κόψη δακτύλιος με τον 12mm είχε καταπληκτικό κοντράστ και φαινόταν σαν μια γραμμή από μαύρο μελάνι! ενώ αφήνοντας τον πλανήτη να κυλήσει έξω από το πεδίο δεν διέκρινα καμία παραμόρφωση.
Τοποθέτησα και έναν barlow University Optics Klee 2.8x και η μεγέθυνση ανέβηκε στις 280 φορές. Ο Κρόνος ήταν μαγευτικός!!! με ουδέτερο χρώμα (δεν έδινε κάποια ιδιαίτερη χροιά ο προσοφθάλμιος ούτε ο Barlow) όμως ο Klee έφερνε ένα ανεπαίσθητο χρωματικό σφάλμα ειδικά αν δεν ήταν απολύτως κεντραρισμένος ο πλανήτης το οποίο δεν νομίζω πως θα το προσέξει καν κάποιος μη έμπειρος παρατηρητής.
Ο προσοφθάλμιος είναι απλά "ξυραφάκι"!
Γύρω από τον Κρόνο διακρίνονταν μια άλως από διάχυτο φως με όλους τους προσοφθάλμιους αλλά λόγω της κατάστασης της ατμόσφαιρας (αχλύς) πιστεύω πως ήταν ατμοσφαιρικής προέλευσης, το σχετικό τέστ θα γίνει με διαυγή ουρανό.
Οι επιστρώσεις του είναι από απλό φθοριούχο μαγνήσιο (απαλό γαλάζιο) και παρόλα αυτά εσωτερικές ανακλάσεις δεν παρατήρησα.
Δοκίμασα και τον εξαιρετικό UO 4mm Orthoscopic (300x) στο όριο του τηλεσκοπίου και προτιμούσα θα έλεγα την εικόνα του Brandon με τον Klee.
Απλά από περιέργεια έβαλα και τον 4mm στον Barlow (840x) φυσικά μια κενή και παράλογη μεγέθυνση απλά για να τσεκάρω τη σταθερότητα της ατμόσφαιρας. Ο πλανήτης ήταν θαμπός και αμυδρός αλλά δεν "έβραζε" καθόλου! Κρίμα που δεν είχα το laptop και την κάμερα μαζί θα έβγαζα φανταστικές φωτό κρίμα επίσης που δεν έβγαλα έστω με φιλμ τον Κρόνο (είχα μαζί μου την F-801) αλλά για να πω και του στραβού το δίκιο είχα φτάσει αργά στην Εύβοια και δεν είχα τη διάθεση.
Δυστυχώς σύννεφα κάλυψαν τον ουρανό και η παρατήρηση διακόπηκε γρήγορα.
Δεν πειράζει εκεί είναι οι Brandon και θα έχω κι άλλες ευκαιρίες.
Αν με ρωτήσετε για το αν το μετάνιωσα που τους απέκτησα σε αυτή την τιμή ειδικά $235 έκαστος) η απάντηση είναι ΟΧΙ! Είναι προσοφθάλμιοι οξύτατοι, η τιμή μεταπώλησής τους πάντα υψηλή (αν και πιστεύω είναι οι μόνοι που δεν θα πουλούσα ποτέ!)

Brandons are coolllll!
Long Live the Made in USA eyepieces!

Thank you mr Brandon!
Thank you mr Yeier! Keep on the good work!



Θα αποκτήσω σιγά σιγά όλο το σετ των Brandon! (ναι είμαι για δέσιμο πείτε το καλοί μου αναγνώστες!!!)