Στη γειτονιά του φεγγαριού
βγήκα να σεργιανίσω
να ιδώ τα μάτια τ' ουρανού
τα χείλη να φιλήσω.
Μέσα στα μαύρα σου κυρά μου τα μαλλιά
φωλιάζουν άστρα, φωλιάζουν άστρα
κι ανοιξιάτικα πουλιά.
Μες στην καρδιά μου ένα πουλί
δεν βλέπεις πως σπαράζει
κι αν κελαηδεί κι αν κελαηδεί
το λιώνει το μαράζι.
δεν βλέπεις πως σπαράζει
κι αν κελαηδεί κι αν κελαηδεί
το λιώνει το μαράζι.
Είσαι πριγκίπισσα σωστή
και προίκα σου τα μάτια
η αρχοντιά δεν κατοικεί
μες στα χρυσά παλάτια.
μες στα χρυσά παλάτια.
5 σχόλια:
Πολύ γλυκό τραγούδι, συνοδευμένες με όμορφες εικόνες! :)))
Καλημέρα....
(καλό μήνα!)
πολύ ωραίο τραγούδι!
φιλιά
Πολύ όμορφη η ανάρτηση!
Καλό σου απόγευμα!
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Όντως ένα πολύ όμορφο τραγούδι που προσωπικά μου θυμίζει και πολύ ωραίες στιγμές...
:)
Δημοσίευση σχολίου