1, 100, 1000,...

Εκατοστή ανάρτηση η σημερινή καλοί μου αναγνώστες και σχεδόν συμπίπτει με τον ένα χρόνο από την πρώτη μου.

100... σημαδιακός αριθμός και διάλεξα και την ημέρα Παρασκευή και 13. Να δείξω πως δεν πιστεύω στις προλήψεις...Έδωσα κομάτια ψυχής εδώ, κάποιες φορές σας έκανα ίσως να σκεφτείτε, κάποιες να γελάσετε κάποιες ίσως να δακρύσετε κάποιες που μπορεί να διαφωνήσετε μαζί μου ή και να εξοργιστείτε ακόμα.

Θα 'θελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που άλλοτε τακτικά κι άλλοτε περιστασιακά αφήνετε τα σχόλιά σας αλλά και εσάς που σιωπηλοί με διαβάζετε και δεν θέλετε να πείτε κάτι... Κι εσείς με τιμάτε με την παρουσία σας.

Δεν μου αρέσει να λέω για τον εαυτό μου, τουλάχιστον ευθέως, γι αυτό αποκαλύπτομαι σε σας μέσα από τις αναρτήσεις μου. Όσοι με διαβάζετε ξέρετε ή έστω υποψιάζεστε τις απόψεις μου, τα πιστεύω μου, τα συναισθήματά μου. Προσπαθώ να μην είμαι μονότονος, οι αναρτήσεις μου έχουν αν όχι κάτι άλλο, τουλάχιστον ποικιλία. Πολλές φορές αγγίζω και θέματα πολιτικού ή κοινωνικού ενδιαφέροντος στα οποία προσπαθώ να δώσω την ανθρώπινη διάσταση και πιστεύω πως μέχρι ένα σημείο το καταφέρνω, απ' την άλλη πολλές φορές βγάζω τα προσωπικά μου συναισθήματά προς τα έξω... Το έχω ανάγκη... ήταν ένας δύσκολος χρόνος αυτός σε προσωπικό επίπεδο... Με αβεβαιότητα, χαρές και λύπες κι αυτή η γωνιά στο αχανές διαδίκτυο ένα μικρό καταφύγιο που μου δίνει τη δυνατότητα έκφρασης και ζεστασιά από τους γνωστούς και άγνωστους εσάς φίλους αναγνώστες που αφήνετε εδώ το σημάδι σας.

Ο "antianemikos" θα συνεχίσει να σας κάνει παρέα, εσείς;