Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Ας διασπάσουμε τους πυρήνες!


Θέλω να αναφερθώ σε ένα θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία καλοί μου αναγνώστες. Την πυρηνική ενέργεια. Θα σοκάρω ίσως και κάποιους από εσάς... Είμαι υπέρ της χρήσης της!
Η χώρα έχει ανάγκη από ενέργεια και δεν μπορεί πια να βασίζεται ούτε στο ρυπογόνο λιγνίτη ούτε στις επικουρικού χαρακτήρα και δευτερεύουσας σημασίας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ειδικά στην περίπτωση των ανεμογεννητριών πρόκειται και για πρωτοφανή ύβρι προς το αγέρωχο ελληνικό τοπίο.
Ακούω για τα παιδάκια που πεθαίνουν στην Πτολεμαΐδα και στην Μεγαλόπολη από την καύση του λιγνίτη. Σωστά, οι κάτοικοι των περιοχών αυτών έχουν πληρώσει βαρύ τίμημα για την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας τις τελευταίες δεκαετίες. Όμως τα θερμοηλεκτρικά εργοστάστια της Πτολεμαΐδας και της Μεγαλόπολης δεν θα κλείσουν στήνοντας παλούκια με φτερωτές που δίνουν (;) ρεύμα όταν και άν φυσάει ενώ σφαγιάζουν κορφές, ραχούλες και νησάκια με τις εκτρωματικές τους φιγούρες...



Θα κλείσουν μια και καλή με την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος!
Ακούω διάφορα επιχειρήματα η Ελλάδα έχει ήλιο και αέρα (για να ξεραίνουμε τα σύκα και για να κάνουμε ιστιοπλοΐα μάλλον), είναι σεισμογενής χώρα (λες και η Καλιφόρνια ή η Ιαπωνία με 55 αντιδραστήρες δεν είναι περισσότερο σεισμογενείς από εμάς) ή το ανεκδιήγητο και προσβλητικό οι έλληνες θα τινάξουν τον αντιδραστήρα στον αέρα (γιατί δηλαδή οι βούλγαροι, οι πακιστανοί και οι ινδοί είναι καλύτεροι από εμάς; φυσικά και όχι ούτε χειρότεροι είναι οι άνθρωποι).
Ακούω και το άλλο, θα ήθελες να ζεις δίπλα σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο; Γιατί όχι; Δίπλα σε ένα θερμοηλεκτρικό δεν θα ήθελα να ζω πάντως. Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο μόνο στις ΗΠΑ πεθαίνουν 30.000 άνθρωποι από την καύση του άνθρακα τόσοι δεν έχουν πεθάνει σε όλα τα πυρηνικά ατυχήματα της ιστορίας αντιθέτως από την λειτουργία των πυρηνικών εργοστασίων δεν πεθαίνει κανείς, ούτε είδα εργαζόμενους σε πυρηνικό εργοστάσιο να έπαθαν τίποτα.
Διαβάζω στο δίκτυο:

Even if you lived right next door to a nuclear power plant, you would still receive less radiation each year than you would receive in just one round-trip flight from New York to Los Angeles.

You would have to live near a nuclear power plant for over 2,000 years to get the same amount of radiation exposure that you get from a single diagnostic medical x-ray.

Επίσης η πυρηνική ενέργεια είναι και φτηνή:

The average electricity production cost in 2005 for nuclear energy was 1.72 cents per kilowatt-hour, for coal-fired plants 2.21 cents / kWh, for oil 8.09 cents / kWh, and for natural gas 7.51 cents / kWh.

Ενώ η ενέργεια που περιέχει το πυρηνικό καύσιμο τεράστια:

To produce one kilowatt-hour of electricity, it would take 1.0 pound of coal using steam turbines, 0.48 lbs. of natural gas using steam turbines, 0.37 lbs. of natural gas using combined cycle technology, 0.58 lbs. of heavy oil using steam turbines, and 0.000008 lbs. of uranium enriched at 4% U235 and 96% U238 for use in a commercial nuclear reactor.

Ακούω και το άλλο επιχείρημα, αν γίνουν πολλοί οι αντιδραστήρες αυξάνονται οι πιθανότητες ατυχήματος. Η τεχνολογία των αντιδραστήρων έχει προχωρήσει πια αλλά θα παραθέσω και ένα αντεπιχείρημα - αντιπαράδειγμα, τα αεροπλάνα είναι πολύ περισσότερα από ότι 50 χρόνια πριν και πολύ ασφαλέστερα. Το να φέρνουμε σαν παράδειγμα το Τσέρνομπιλ είναι τελείως άσχετο με τα σημερινά δεδομένα. Οι σύγχρονοι αντιδραστήρες δεν είναι δυνατόν να πάθουν τήξη της καρδιάς τους, ενώ αυτός του Τσέρνομπιλ δεν είχε ούτε το κατάλληλο προστατευτικό κέλυφος που έχουν υποχρεωτικά όλοι οι σύγχρονοι αντιδραστήρες.

Υπάρχει και το σοβαρό θέμα των πυρηνικών αποβλήτων όμως αν συγκρίνουμε ένα πυρηνικό εργοστάσιο ισχύος 1GW με ένα αντίστοιχο θερμοηλεκτρικό το πρώτο παράγει 20 κυβικά μέτρα απόβλητα το χρόνο, που μετά από επεξεργασία γίνονται 1 και μπορούν να περιοριστούν ενώ το αντίστοιχο θερμοηλεκτρικό παράγει εκατομύρια τόνους διοξειδιου του άνθρακα που ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα όλου του πλανήτη, τέφρα που μπορεί να είναι αλκαλική ή όξινη και καταστρέφει το έδαφος, οξείδια του θείου που ευθύνονται για την όξινη βροχή που καίει δάση και ... ραδιενέργεια (!) που βρίσκεται μέσα στους γαιάνθρακες και απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα με την καύση τους.

Πριν μερικές μέρες η Ακαδημία Αθηνών με ένα κείμενο της αρμόδιας επιτροπής της πρότεινε να ανοίξει ο διάλογος για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας και στη χώρα μας. Ας ελπίσουμε να μην είναι φωνή βοώντως εν τη ερήμω....

Ας μην είμαστε τελευταία για άλλη μια φορα! Στη χώρα του Δημόκριτου ας διασπάσουμε το άτομο! Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στους απογόνους μας!

7 σχόλια:

jacki είπε...

Επειδή τυχαίνει να μένω κοντά στην Πτολεμαϊδα και στα εργοστάσια της Δ.Ε.Η. να σου πω ότι στις περιοχές ο καρκίνος είναι πιο συχνός από τη γρίπη.. θα μου πεις: Είσαι υπερβολική.. Ίσως.. Αλλά δυστυχώς η περιοχή είναι πολύ ρυπογόννος και επικίνδυνη.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Antianemike μου,

Να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω μαζί σου σήμερα. Δεν έχω επιχειρήματα αλλά ξέρω τι δεν θέλω. Δεν θέλω να ζω σίγουρα διπλά από ένα πυρηνικό εργοστάσιο και σίγουρα δεν θέλω να μεγαλώνω το μονάκριβο μου γιο κοντά σε ένα τέτοιο εργοστάσιο όσο ασφαλές κι αν το παρουσιάζεις και λες ότι είναι.

Λυπάμαι αν σε απογοητεύω… πολύ δύσκολα θα άλλαζα γνώμη!

Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα.
Πολλά φιλιά!

Antianemikos είπε...

jacki
Το ξέρω και δεν είσαι καθόλου υπερβολική αλλά αν η παραγωγή ηλεκτρισμού στην Πτολεμαΐδα γινόταν με πυρηνική ενέργεια ο καρκίνος στην περιοχή θα ήταν στα ίδια επίπεδα με τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας...
Όσο και να φαίνεται περίεργο σε κάποιους είμαι υπέρ της ειρηνικής (το τονίζω) χρήσης της πυρηνικής ενέργειας για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος. Παρότι δεν ανήκω στον πολιτικό χώρο του κ. Σουφλιά επικρότησα την άποψή του πέρυσι πως στις πράσινες μορφές ενέργειας πρέπει να συμπεριλάβουμε και την πυρηνική.
Φιλιά και καλό σου βράδυ.

Antianemikos είπε...

Λουλούδι χωρίς άρωμα

Σεβαστή η διαφωνία σου καλό μου λουλούδι και φυσικά μιας και είσαι μητέρα είναι απολύτως κατανοητή η αγάπη και η αγωνία που έχεις για το μονάκριβο γιό σου. Ωστόσο κανένας πραγματικός κίνδυνος δεν θα υπήρχε και να ζούσες δίπλα σε τέτοιο εργοστάσιο. Ψυχολογικά έχουμε όλοι λίγο πολύ επηρεαστεί από τις υπερβολές του λεγόμενου αντιπυρηνικού κινήματος. Δεν εξαιρώ και τον εαυτό μου, έχω όμως ένα ρητό που ακολουθώ... "ο φόβος νικιέται με την γνώση" και πια έχω τη γνώση για να μη φοβάμαι την πυρηνική ενέργεια. Δεν θέλω να σε πείσω ούτε εσένα ούτε κανέναν άλλο να αλλάξει γνώμη, δεν είναι αυτός ο σκοπός μου, απλά κατααθέτω την άποψή μου στη μικρή αυτή διαδικτυακή μου γωνιά :-)
Καλό σου βράδυ, πολλά φιλιά!

ή διδαξε ή μαθε ή φυγε είπε...

Αν είναι να πάμε στην πυρηνική ενέργεια, να το κάνουμε.Αλλά όχι για να μείνουμε εκεί μα για να προχωρήσουμε.Στην ψυχρή σύντηξη.

Antianemikos είπε...

Καλημέρα και καλώς όρισες στο blog μου Βασίλη!
Συμφωνώ μαζί σου πως η σύντηξη είναι η λύση στο πρόβλημα της παραγωγής ενέργειας, ωστόσο πρέπει να καταφύγουμε στη σχάση μέχρι να φτάσουμε εκεί...
Καλή σου μέρα!

ή διδαξε ή μαθε ή φυγε είπε...

Καλημέρα κι από μένα!
Λοιπόν, "i have a dream"
οπως είπε κι ο Martin Luther King.
Ονειρεύομαι τη μέρα πού τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας θα παράγουν ακριβώς και μόνο αυτό πού υπόσχονται:
ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΦΤΗΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
Θα πάψουν να παράγουν Θάνατο.
Αν τελικά επιβιώσουμε σαν είδος
και καταφέρουμε να φτάσουμε στη χρήση της ψυχρής σύντηξης, τότε θα έχουμε μια πηγή άφθονης ενέργειας
με ανύπαρκτα απόβλητα,ανεξάντλητα αποθέματα και χωρίς ημερομηνία λήξης.
Αν ταυτόχρονα πάλι, υπερμεγιστοποιηθούν και οι αποδόσεις των φωτοηλέκτρικών στοιχείων με παράλληλη σμίκρυνση του μεγέθους τους και μείωση του κόστους παραγωγής, ε τότε θα μπορούμε να αντικρύζουμε το μέλλον με περισσή αισιοδοξία!!!
Τώρα όμως, τώρα είμαστε ακόμη βαθειά μέσα στο σκοτάδι και μην με πείς απαισιόδοξο που δεν βλέπω ούτε φως ούτε έξοδο.
Κι αν κάποιος χαρακτηρίσει ανεδαφικά τα όνειρά μου, δεν έχει παρά να ενσκύψει προσεκτικά στην πορεία που παρουσίασαν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές από την γέννησή τους μέχρι τούδε...