Ασημένιο φεγγάρι!

Έχω μια αδυναμία στην φωτογραφία... Για την ακρίβεια σε αυτό που ονομάζω "πραγματική φωτογραφία" την κλασσική ασπρόμαυρη φωτογραφία που βασίζεται στα αλογονίδια του αργύρου... Η αγάπου μου για τη φωτογραφία ξεκινάει από το 1985 όταν δεκαεννιάχρονος μπήκα για πρώτη φορά σε σκοτεινό θάλαμο και είδα όλη τη διαδικασία εμφάνισης και εκτύπωσης ασπρόμαυρων φιλμ. Αυτό ήταν! Κόλλησα καλοί μου αναγνώστες. Πήρα αμέσως τανκ εμφάνισης, ένα κουτί εμφανιστή Agfa Refinal και ένα φακελλακι με στερέωση σε σκόνη. Βγήκα βόλτα στην Καλαμάτα τράβηξα βιαστικά ολόκληρο το φιλμ και πήγα σπίτι.

Ο εξοπλισμός μου για την εμφάνιση ασπρόμαυρων φιλμ

Ακολούθησα τις οδηγίες, σωστή θερμοκρασία και χρόνος εμφάνισης, σταμάτημά της με πλύσιμο στερέωση και τελικό πλύσιμο.'Εβγαλα το φιλμ από το τανκ και ναι μαγεία οι μικρές αρνητικές εικόνες ήταν εκεί καλογραμένες.

Το είδωλο στο ασπρόμαυρο φιλμ αποτελείται από κόκκους αργύρου... ασημένιο!

Σκέφτηκα να συνδυάσω την αστρονομία με την φωτογραφία έστρεψα την μηχανή στον ουρανό στερεωμένη πάνω στο σωλήνα του Celestron 8 για να παρακολουθεί την κίνηση του ουρανού και άφησα το κλείστρο ανοικτό για δέκα λεπτά. Εμφάνισα και εκτύπωσα το φιλμ και είδα εκστασιασμένος την πρώτη μου αστροφωτογραφία τον αστερισμό του Ωρίωνα τραβηγμένο από το μπαλκόνι του σπιτιού μου στην Καλαμάτα...

Η πρώτη μου αστροφωτογραφία, ο αστερισμός του Ωρίωνα με Agfapan 400

Δυστυχώς πια δουλεύω πολλές ώρες και το μικρό διαμέρισμα που μένω δεν έχει χώρο για να στήσω κανονικό σκοτεινό θάλαμο. Συνεχίζω να τραβάω κάπου κάπου ασπρόμαυρα φιλμ τα εμφανίζω και αποθηκεύω τα αρνητικά αφού τα δώσω να μου τα σκανάρουν. Βρήκα προχτές ένα φιλμ που το είχα αφήσει τραβηγμένο πολύ καιρό. Δεν έκανα δεύτερη σκέψη έβγαλα το τανκ και τα χημικά και το εμφάνισα. Όταν το άπλωσα για στέγνωμα ένα μικρό ασημένιο είδωλο της Σελήνης ήταν ανάμεσα στις καθημερινές επίγειες φωτογραφίες. Φάνηκε  σαν να χαμογελάει...

Η Σελήνη φωτογραφημένη σε Kodak T-max 100 με το 6 ιντσών κατοπτρικό μου τηλεσκόπιο