Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Φωλιάζουν άστρα...


Στη γειτονιά του φεγγαριού
βγήκα να σεργιανίσω
να ιδώ τα μάτια τ' ουρανού
τα χείλη να φιλήσω.

Μέσα στα μαύρα σου κυρά μου τα μαλλιά


φωλιάζουν άστρα, φωλιάζουν άστρα


κι ανοιξιάτικα πουλιά.


Μες στην καρδιά μου ένα πουλί
δεν βλέπεις πως σπαράζει
κι αν κελαηδεί κι αν κελαηδεί
το λιώνει το μαράζι.

Είσαι πριγκίπισσα σωστή 
και προίκα σου τα μάτια


η αρχοντιά δεν κατοικεί
μες στα χρυσά παλάτια.

5 σχόλια:

Astrofegia είπε...

Πολύ γλυκό τραγούδι, συνοδευμένες με όμορφες εικόνες! :)))
Καλημέρα....
(καλό μήνα!)

Rose είπε...

πολύ ωραίο τραγούδι!

φιλιά

Ερατώ είπε...

Πολύ όμορφη η ανάρτηση!
Καλό σου απόγευμα!

Antianemikos είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Όντως ένα πολύ όμορφο τραγούδι που προσωπικά μου θυμίζει και πολύ ωραίες στιγμές...

selidotaksidiotis είπε...

:)