Φαύλος κύκλος...

Η Σοφία η δικιά μου δε συμμαζεύεται

μία τσούλα είναι του δρόμου που τρελαίνεται
Απ' τη μία παίρνει εμένα και συνεπαίρνεται
απ' την άλλη σπρώχνει εμένα κι από άλλον σπρώχνεται


Η Σοφία η δικιά μου ζει με αποβράσματα
πόσο θέλει να ξεφύγει και την πιάνουν κλάματα...
Δεν εσπούδασε αρτίστα μα τα ψέματα

ξεχειλίζουνε οι τσέπες της με κέρματα


Η Σοφία η δικιά μου σαν γκαρσόνα φέρνεται
που σερβίρει τους πελάτες δίχως να τους δένεται


Και στον ένανε να λέει πως τον άλλον σκέφτεται
κι όταν όλους τους τυλίξει φεύγει κι έρχεται


Η Σοφία η δικιά μου πιάνει τα μηνύματα
κι απ' το Amsterdam μου στέλνει κρύα χαιρετίσματα

πως παντρεύεται μου λέει κάποιον που αγάπησε
κι ό,τι είχαμε οι δυο μας μια για πάντα τσάκισε


Η Σοφία η δικιά μου φέγγει ξημερώματα

πάλι τσίμπησε νωρίς μπαγιάτικα δολώματα

κι όταν όλοι την χλευάζουν.... τότε μ' ονειρεύεται
σαν διαρρήκτης που ένα μπάτσο ερωτεύεται...