Μια όμορφη μελαχροινή γυναίκα κοιτάζει την απέραντη θάλασσα στην πόλη που μεγάλωσε...
Κι ετοιμάζεται για ένα ταξίδι...
Στις βαλίτσες της έχει όνειρα και συναισθήματα...
Μετράει τις μέρες κι η σκέψη της είναι στην Ελλάδα...
Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά
πάρε τις πίκρες τις πίκρες μου και ρίχ' τες
στο βράχο του καβο-Μαλιά καλέ μου
στο βράχο του καβο-Μαλιά
Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά
και τις βαθιές λαβωματιές σου δείξ' τες
να στις γιατρέψω με φιλιά καλέ μου
να στις γιατρέψω με φιλιά
Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
και τίποτα να μη μου πεις
Πέρασα χίλιες χίλιες άδειες νύχτες
νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις καλέ μου
νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου