Τραίνα... αεροπλάνα... αγάπες...
Δυο ποτήρια κόκκινο κρασί το ένα είναι το δικό σου...
Κι έρχονται Χριστούγεννα...
Ελλάδα 2013, η χώρα χρεοκοπεί και επανερχόμαστε στη δραχμή. Αρχική ισοτιμία 1 ευρώ=700 δραχμές. Διπλάσια και από τις 340 που ήταν όταν πρωτομπήκαμε στο ευρώ. Σε λίγους μήνες διολισθαίνει στις 1000 δραχμές ενώ ο πληθωρισμός κυμαίνεται σταθερά σε διψήφια νούμερα.
Οι τιμές των εισαγόμενων προϊόντων εκτοξεύονται στα ύψη μαζί με αυτές και οι τιμές τηλεσκοπίων, προσοφθαλμίων κλπ αστρονομικών προϊόντων. Σαν να μην έφτανε αυτό ειδικός φόρος πολυτελείας της τάξεως του 100% κάνει πραγματικά "αστρονομικά" τα προϊόντα αυτά.
Φυσικά ενα πρωτόγνωρο "bank run" αδειάζει όλες τις τράπεζες από καταθέσεις με τις πρώτες φήμες περί επιστροφής στη δραχμή μιας και κανένας δεν είναι κορόιδο να θέλει να αποχωριστεί τα ευρώ του. Το κράτος ίσα που προφταίνει να παγώσει μερικές καταθέσεις πριν τα σηκώσουν όλα οι πολίτες. Επίσης απαγορεύονται και τα ταξίδια στο εξωτερικό προς αποφυγήν της εκροής πολύτιμου συναλλάγματος (έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι έχουν πια την οικονομική δυνατότητα να κάνουν τέτοια ταξίδια ο γράφων μένει άνεργος).
Στους πάγκους στο Μοναστηράκι πεινασμένοι ερασιτέχνες αστρονόμοι πουλάνε εξωτικά πράγματα Nagler, Panoptic, Pentax XW, Brandon... Οι τυχεροί που έχουν κρατήσει ευρώ αγοράζουν θησαυρούς για ένα κομμάτι ψωμί...
Όσοι θέλουν να ασχοληθούν με την αστρονομία ούτε που μπορούν να διανοηθούν να αποκτήσουν ένα τηλεσκόπιο που το 2010 έκανε 350 ευρώ. Η τιμή του έχει φτάσει πια πάνω από 700.000 δραχμές... Μιλάμε για 5-6 από τους (μειωμένους) μισθούς στον ιδιωτικο τομέα (δώρο Πάσχα; Χριστουγέννων; τι είναι αυτό;).
Κάποιοι επιστρέφουν στις ρίζες. Ξεσκονίζουν τα παλιά βιβλία "The amateur's telescope", "Make your own telescope", "Standard handbook of telescope making" και άλλα παλιά και ξεχασμένα και τρίβουν γυάλινους δίσκους σε υπόγεια μαθαίνοντας την όντως ευγενή επιστήμη και τέχνη της κατασκευής κατόπτρων... Λίγοι υπομονετικοί τα κατεφέρνουν ενώ κανιβαλλίζουν παλιά κυάλια για να βρουν προσοφθάλμιους...
Τα φώτα στα χωριά πάντως έχουν μειωθεί για λόγους οικονομίας και ο νυχτερινός ουρανός βελτιώνεται...
Έχεις λεφτά δεν έχεις ουρανό, έχεις ουρανό δεν έχεις λεφτά... Να τα έχεις όλα; Ε δεν γίνεται!
"Εφιάλτης" και "Οργιάζει η φαντασία σου Γιώργο" θα μου πείτε καλοί μου αναγνώστες...
Κάποιοι άλλοι "Καλά μα ο κόσμος θα πεινάει κι εσύ σκέφτεσαι την αστρονομία; τρελλός είσαι;"
Χμμ μπορεί να έχετε και δίκιο! Πάντως έχω προνοήσει έχω καλό απόθεμα από τηλεσκόπια και εξοπλισμό... Το κακό είναι πως δεν τρώγονται... Λέτε να σκεφτώ τη λύση του πάγκου σε κανένα παζάρι;
Διαβάζω στις σημερινές εφημερίδες πως κλείνει το ξενοδοχείο "ESPERIA PALACE" στην οδό Σταδίου μια ανάσα από το Σύνταγμα...
Οι εργαζόμενοι θα μείνουν χωρίς δουλειά σε δύσκολες εποχές. Η κρίση πλήττει αλύπητα τον κλάδο των ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Μια σελίδα κλείνει στην ιστορία της πόλης, μια άλλη έκλεισε μέσα μου πριν κάμποσο καιρό κι άνοιξε μια καινούργια.
Προχτές πέρασα τυχαίως οδηγώντας από εκεί. Αυτή τη φορά δεν έστρεψα το βλέμα μου προς το ξενοδοχείο...
...
Σβήνουν τ' άστρα ένα ένα
Κι όσα σου 'χα ειπωμένα
Γίναν δάκρυα παγωμένα,
γίνανε σιωπή
...
Ένα ξημέρωμα στο δωμάτιο 817...
Μια αγάπη που τελείωσε...
Μια νέα που γεννήθηκε...
Ο εξοπλισμός μου για την εμφάνιση ασπρόμαυρων φιλμ
Ακολούθησα τις οδηγίες, σωστή θερμοκρασία και χρόνος εμφάνισης, σταμάτημά της με πλύσιμο στερέωση και τελικό πλύσιμο.'Εβγαλα το φιλμ από το τανκ και ναι μαγεία οι μικρές αρνητικές εικόνες ήταν εκεί καλογραμένες.
Το είδωλο στο ασπρόμαυρο φιλμ αποτελείται από κόκκους αργύρου... ασημένιο!
Σκέφτηκα να συνδυάσω την αστρονομία με την φωτογραφία έστρεψα την μηχανή στον ουρανό στερεωμένη πάνω στο σωλήνα του Celestron 8 για να παρακολουθεί την κίνηση του ουρανού και άφησα το κλείστρο ανοικτό για δέκα λεπτά. Εμφάνισα και εκτύπωσα το φιλμ και είδα εκστασιασμένος την πρώτη μου αστροφωτογραφία τον αστερισμό του Ωρίωνα τραβηγμένο από το μπαλκόνι του σπιτιού μου στην Καλαμάτα...
Η πρώτη μου αστροφωτογραφία, ο αστερισμός του Ωρίωνα με Agfapan 400
Δυστυχώς πια δουλεύω πολλές ώρες και το μικρό διαμέρισμα που μένω δεν έχει χώρο για να στήσω κανονικό σκοτεινό θάλαμο. Συνεχίζω να τραβάω κάπου κάπου ασπρόμαυρα φιλμ τα εμφανίζω και αποθηκεύω τα αρνητικά αφού τα δώσω να μου τα σκανάρουν. Βρήκα προχτές ένα φιλμ που το είχα αφήσει τραβηγμένο πολύ καιρό. Δεν έκανα δεύτερη σκέψη έβγαλα το τανκ και τα χημικά και το εμφάνισα. Όταν το άπλωσα για στέγνωμα ένα μικρό ασημένιο είδωλο της Σελήνης ήταν ανάμεσα στις καθημερινές επίγειες φωτογραφίες. Φάνηκε σαν να χαμογελάει...
Η Σελήνη φωτογραφημένη σε Kodak T-max 100 με το 6 ιντσών κατοπτρικό μου τηλεσκόπιο
Ο ουρανός μόλις είχε καθαρίσει από βροχή και τα είδωλα δεν ήταν σταθερά να βάλω κι άλλη μεγέθυνση στον Ποσειδώνα. Έστρεψα το τηλεσκόπιο βόρεια στον μικρό αστερισμό της Σαύρας... Στριμωγμένη η μικρή Σαύρα ανάμεσα στον Κηφέα, τον Κύκνο την Ανδρομέδα και τον Πήγασο.
Θυμάμαι που είχα δει μια ομάδα άστρων σαν W που έμοιαζε με την Κασσιόπη στον ουρανό όταν ήμουν παιδί. Μια ματιά σε ένα χάρτη και ναι ήταν η Σαύρα! Αστερισμός που σχηματίστηκε από τον Hevelius τον 17ο αιώνα δεν έχει την αρχαία ιστορία των γειτόνων της η ταπεινή Σαύρα ενώ ο μεγάλος Camille Flammarion είχε γράψει πως θα επιθυμούσε να την δει να γκρεμίζεται από τον ουρανό. Ευτυχώς το συμπαθές ερπετό την γλύτωσε και η Διεθνής Αστρονομική Ένωση την συμπεριέλαβε στους 88 επίσημα αναγνωρισμένους αστερισμούς.
Το τηλεσκόπιο στοχεύει το μικρό πλανητικό νεφέλωμα IC5217... μεγέθυνση 60x και στο πεδίο μου βλέπω μια θάλασσα από άστρα. Άντε βρες ποιο είναι το IC5217. Προσεχτική αναγνώριση του πεδίου και νατο το ύποπτο αστεράκι. Ανεβάζω τη μεγέθυνση στις 200 φορές και ναι, είναι μικρό δισκάκι σαν ένα φάντασμα του Ποσειδώνα! Δικαιώνει τον τίτλο του πλανητικού νεφελώματος!
Πάω σε ένα πιο δύσκολο νεφέλωμα το Minkowski 2-53 κοντά στα σύνορα με τον Κηφέα!
Πολύ αμυδρό, το βιβλίο μου γράφει μέγεθος 14,8!
Μέσα στα μαύρα σου κυρά μου τα μαλλιά
Είσαι πριγκίπισσα σωστή
και προίκα σου τα μάτια
Έκανα μερικές πράξεις με το λογαριθμικό κανόνα 2x3=6, 8:5=1.6.... τετραγωνική ριζα του δύο 1.41 περίπου... τελείως αναλογικός "υπολογιστής" ο λογαριθμικός κανόνας, πρέπει να διαβάζεις με προσοχή τις ενδείξεις στις κλίμακες.
στο αεροδρόμιο και κοιτάζω τον πίνακα αφίξεων...
Λεπτά που φαντάζουν αιώνες...
Και μια γυναικεία μορφή μέσα στο πλήθος... Λεπτή ψηλή με κορακίσια μαλλιά και χαμόγελο στα χείλη...
Να 'ξερες πόσο μου έλειψες....
Και τώρα είσαι εδώ...
Να μπορούσα να παγώσω το χρόνο...
Να μπορούσα μόνο...
Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά...
Άλλο ένα σαββατοκύριακο στην Εύβοια κι ο καιρός καλός!
Η Δίρφυς όπως φαίνεται κοντά από το σημείο που παρατηρώ
Ασπρόμαυρη φωτό εμφανισμένη από τον γράφοντα
Φιλμ Kodak T-Max 100+κόκκινο φίλτρο για τονισμό των νεφών
Δεν το σκέφτομαι δεύτερη φορά παρά την κούραση με το που φτάνω φορτώνω το 12ιντσο τηλεσκόπιο στο αυτοκίνητο και βουρ για το γήπεδο του χωριού κανένα χιλιόμετρο πιο βόρεια.
Στήνω το τηλεσκόπιο λίγο μετά τη δύση... Το μεγάλο γυάλιμο μάτι του σιγά σιγά ψύχεται στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος.
Φαίνονται ένα ένα τα άστρα καθώς πέφτει η νύχτα... Το θερινό τρίγωνο Βέγας, Ντενέμπ, Αλτάιρ κι ύστερα από λίγο ο Πολικός.
Στοχεύω το βορά και οριζοντιώνω το τηλεσκόπιο. Στο χειριστήριο-υπολογιστή βάζω ημερομηνία, ώρα και συντεταγμένες 23 μοίρες και 48 πρώτα ανατολικά, 38 μοίρες και 35 πρώτα βόρεια διαλέγω άστρα ευθυγράμμισης Altair μετακινώ το τηλεσκόπιο και τον στοχεύω... Ο μικροεπεξεργαστής στο χειριστήριο μου ζητάει δεύτερο διαλέγω Alderamin πατάω enter τα μοτέρ μουγκρίζουν το τηλεσκόπιο κινείται στο σκοτάδι προς τον Alderamin (α του Κηφέα) τον κεντράρω και πατάω enter "Aligment succesful" είμαι έτοιμος! Το χειριστήριο πλέον δέχεται εντολές και μετακινεί το τηλεσκόπιο προς τα ουράνια σώματα που επιλέγω. Πρώτος στόχος το απομακρυσμένο σφαιρωτό σμήνος NGC7006 στο Δελφίνι γκρρρρ τα μοτέρ γρυλίζουν κι ένα μπιπ κοιτάζω στον προσοφθάλμιο το σμήνος είναι στο πεδίο. Μικρό μπαλάκι από άστρα αδιάλυτο και πολύ μακρινό (απόσταση 100.000 έτη φωτός αν θυμάμαι καλά). Πλήκτρα στο χειριστήριο και τσουπ το σφαιρωτό NGC6760 στον Αετό κι από κει στο αμυδρό πλανητικό NGC6772 που φαίνεται εύκολα με 12 ίντσες. Η προθέρμανση έχει αρχίσει. Πάω προς τα βόρεια και σαρώνω καθώς περνάει η ώρα γαλαξίες στον αστερισμό των Ιχθύων... τον ένα μετά τον άλλο. Η ώρα περνάει χωρίς να το καταλαβαίνω. Εντολή στο τηλεσκόπιο να στοχεύσει στον μεγάλο και αμυδρό σπειροειδή γαλαξία IC342 στον τεράστιο ασαφή και αμυδρό αστερισμό της Καμηλοπάρδαλης. Κάποιος χαριτολογώντας είχε πει πως η Καμηλοπάρδαλη είναι το μέρος του ουρανού που δεν υπάρχει αστερισμός. Ο γαλαξίας είναι ορατός στον προσοφθάλμιο Koenig 24 mm σαν μια θαμπάδα στο πεδίο.
Ο γαλαξίας IC342 σε φωτογραφική πλάκα του Palomar Deep Sky Survey
Ο πυρήνας του διακρίνεται σαν νεφελώδες άστρο εντολή στο τηλεσκόπιο να στοχεύσει στο ανοικτό σμήνος NGC1502 στην Καμηλοπάρδαλη και ξαφνικά απανωτά μπιπ μπιπ μπιπππ τα 7 αμπερώρια του power pack τα ήπιαν τα αδηφάγα μοτέρ κάνοντας το τηλεσκόπιο βόλτες στον ουρανό.
Δεν πειράζει σταματώ το αστροζάπινγκ και γίνομαι αστροάλτης. Ξεσκονίζω τον χάρτη και ανάβω τον κόκκινο φακό... Μετακινώ το τηλεσκόπιο χειροκίνητα και από τον ερευνητή διακρίνω τη γραμμή από άστρα γνωστή σαν Kembel's cascade που σαν ποτάμι καταλήγει σε μια "λιμνούλα" από άστρα που είναι το NGC1502. Όμορφο με ένα διπλό αστέρα στο κέντρο του. Ένα άλμα παραδίπλα και νάτο το πλανητικό νεφέλωμα NGC1501. Συνεχίζω σε κάτι εύκολο τον γαλαξία της Ανδρομέδας... Τεράστιος δεν χωράει στο προσοφθάλμιο. Σαρώνω αργά και τον απολαμβάνω μαζί με τους συνοδούς του γαλαξίες M32 και M110.
Ο γαλαξίας της Ανδρομέδας (Μ31) φωτογραφία του γράφοντος
Η νύχτα είναι γλυκιά και όμορφη. Ο γαλαξίας Μ33 διακρίνεται αμυδρά με περιφερειακή όραση... Καιρός για πιο δύσκολα.
Κοιτάζω το χάρτη και πηγαίνω για κάτι πραγματικά δύσκολο το σφαιρωτό σμήνος Palomar 1 στον Κηφέα. Ένα από τα 15 σφαιρωτά σμήνη, όλα πολύ αμυδρά, που ανακαλύφτηκαν τη δεκαετία του 50 σε φωτογραφικές πλάκες του γνωστού Palomar Deep Sky Survey. Ξεκινώ από ένα εύκολα ορατό άστρο και με το χάρτη εντοπίζω σχήματα, τριγωνάκια, τετράπλευρα, τραπέζια πηδώντας από πεδίο σε πεδίο σαν παλαίμαχος αστροάλτης. Να ένα τριγωνάκι από άστρα δίπλα του είναι το Palomar 1. Τίποτα στο σημείο που πρέπει να είναι το αντικείμενο. Αλλάζω προσοφθάλμιο, ένας Eudiascopic 7.5 mm ανεβάζει τη μεγέθυνση στις 200 φορές κοιτάζω προσεχτικά με πλάγια όραση και τελείως οριακά πιάνω μια αδιόρατη λάμψη στο σημείο του Palomar 1! Ναι το κατέκτησα! Από τα πιο δύσκολα αντικείμενα που έχω παρατηρήσει!
Το σφαιρωτό σμήνος Palomar 1 σε φωτογραφική πλάκα του Palomar Deep Sky Survey
Ανάβω ένα τσιγάρο και κοιτάζω τον ουρανό με γυμνό μάτι ο Γαλαξίας ψηλά τον διασχίζει και ακούω στη σιγαλιά της νύχτας μια κουκουβάγια από μακριά...
Το ραδιόφωνο παίζει λαϊκά. Βγάζω πάλι τους χάρτες και ξεκινώ για νέους στόχους. Πλανητικό νεφέλωμα IC3568 με απόκλιση 82 μοίρες κοντά στον πολικό αστέρα και φαίνεται όλο το χρόνο. Να το στο πεδίο ένα αστεράκι με νεφελώδη "ατμόσφαιρα". Ανεβάζοντας μεγέθυνση βλέπω και ένα αμυδρό άστρο δίπλα του. Καταγράφεται κι αυτό και ώρα για δύσκολους στόχους πάλι από τη δεκαετία του 50 όταν ο Minkowski χρησιμοποιώντας ένα αντικειμενικό πρίσμα ανακάλυψε φωτογραφικά δεκάδες πλανητικά νεφελώματα που αντί για φασματάκια έδιναν σημεία στη φωτογαφική πλάκα λόγω του μονοχρωματικού τους σχεδόν φωτός.
Με τους κόκκινους κύκλους στοχεύω το σημείο στον Κηφέα πάλι άλματα από σχήμα σε σχήμα τρίγωνα, τετράγωνα, τραπέζια και το Minkowski 2-55 είναι στο πεδίο. Με ένα φίλτρο νεφελωμάτων είναι εύκολα ορατό παρά το 14.3 μέγεθός του.
Μετά σειρά για εντοπισμό έχει άλλο ένα Minkowski 2-51. Κοντά στον δ Κηφέα. Σαν έμπειρος πια αστροάλτης δεν έχω πρόβλημα το εντοπίζω εύκολα και χωρίς φίλτρο νεφελωμάτων.
Η ώρα κοντεύει πια 4 ρίχνω μια ματιά στο πάντα όμορφο διπλό σμήνος στον Περσέα που είναι ορατό σαν μια θαμπάδα με δυο πυρήνες στο γυμνό μάτι και μια ματιά με το τηλεσκόπιο στο γνωστό πλανητικό νεφέλωμα Μ76 στον Περσέα επίσης που λόγω σχήματος το λένε και νεφέλωμα φελλό (cork nebula). Όντως σκέφτομαι πως είναι ένας τεράστιος φελλός σαμπάνιας που ανοίγω για να γιορτάσω μόνος την όμορφη αστροβραδιά (πόσο μάλιστα που ακούω και λαϊκά στο ραδιόφωνο!).
Το νεφέλωμα φελλός (M76) στον Περσέα
Ανάβω λευκό φως και μαζεύω το τηλεσκόπιο και τους προσοφθάλμιους. Έχει κι άλλα Palomars και Minkowskies από τη δεκαετία του 50 που είναι εκεί και με περιμένουν να τα ανακαλύψω κι εγώ!
Μια όμορφη μελαχροινή γυναίκα κοιτάζει την απέραντη θάλασσα στην πόλη που μεγάλωσε...
Κι ετοιμάζεται για ένα ταξίδι...
Στις βαλίτσες της έχει όνειρα και συναισθήματα...
Μετράει τις μέρες κι η σκέψη της είναι στην Ελλάδα...
Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά
πάρε τις πίκρες τις πίκρες μου και ρίχ' τες
στο βράχο του καβο-Μαλιά καλέ μου
στο βράχο του καβο-Μαλιά
Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά
και τις βαθιές λαβωματιές σου δείξ' τες
να στις γιατρέψω με φιλιά καλέ μου
να στις γιατρέψω με φιλιά
Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
και τίποτα να μη μου πεις
Πέρασα χίλιες χίλιες άδειες νύχτες
νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις καλέ μου
νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις
Επειδή μερικές φορές η μνήμη εξασθενεί (λέμε τώρα)...Ίσως χρειάζεται λιγάκι βοήθεια...
Και φυσικά όλοι κρινόμαστε για τις επιλογές μας...
Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου...
Encore: μπιζάρισμα το (ουσιαστικό) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :μπισαρισ (μπιζάρω) -μα]
για κοινό, η αναφώνηση "μπις", η απαίτηση, με την αναφώνηση "μπις" να επαναληφτεί κάποιο μουσικό κομμάτι, κάποιο νούμερο
ΥΓ Εξοργίζομαι καμιά φορά αλλά δεν κρατάω κακία... δεν μου πάει καλοί μου αναγνώστες.
ξεχειλίζουνε οι τσέπες της με κέρματα
πως παντρεύεται μου λέει κάποιον που αγάπησε
πάλι τσίμπησε νωρίς μπαγιάτικα δολώματα
κι όταν όλοι την χλευάζουν.... τότε μ' ονειρεύεται
W. Herschel: τηλεσκόπιο 18", κάτοπτρο από μπρούντζο
Τηλεσκόπια όπως στον γαλαξία NGC5958
Το 1939 ο ελβετός χημικός Paul Hedrmann Muller ανακάλυψε την εντομοκτόνο δράση του DDT. Η ουσία είχε συντεθεί το 1874 για πρώτη φορά χωρίς να γίνουν αντιληπτές οι εντομοκτόνες ιδιότητές του.
Ωστόσο η υπερβολή είναι πάντα κακή. Σημειώθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις στη φύση και σε κάποια πουλιά στο Meryland των ΗΠΑ παρατηρήθηκε πως μείωνε το πάχος του κελύφους τους με αποτέλεσμα την δυσκολία στην αναπαραγωγή τους. Η αμερικανίδα βιολόγος Rachel Carson με το βιβλίο της "Silent Spring" το 1972 έκανε μεγάλη αίσθηση κατηγορώντας το DDT και το βιβλίο της αποτέλεσε την απαρχή του περιβαλλοντικού κινήματος. Τελικό αποτέλεσμα το 1972 απαγορεύθηκε η χρήση του DDT.
και σε περιμένω
