ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ

Τραίνα... αεροπλάνα... αγάπες... Δυο ποτήρια κόκκινο κρασί το ένα είναι το δικό σου... Κι έρχονται Χριστούγεννα... ... Αχ Μαρία, αχ Μαρία μόνος μου στην μπιραρία ονειρεύομαι τη νύχτα που σε πρωτοφίλησα ... θα μου κρυώνεις που θα ’σαι μόνη ...

Ελλάδα 2013, η χώρα χρεοκοπεί και επανερχόμαστε στη δραχμή. Αρχική ισοτιμία 1 ευρώ=700 δραχμές. Διπλάσια και από τις 340 που ήταν όταν πρωτομπήκαμε στο ευρώ. Σε λίγους μήνες διολισθαίνει στις 1000 δραχμές ενώ ο πληθωρισμός κυμαίνεται σταθερά σε διψήφια νούμερα. Οι τιμές των εισαγόμενων προϊόντων εκτοξεύονται στα ύψη μαζί με αυτές και οι τιμές τηλεσκοπίων, προσοφθαλμίων κλπ αστρονομικών προϊόντων. Σαν να μην έφτανε αυτό ειδικός φόρος πολυτελείας της τάξεως του 100% κάνει πραγματικά "αστρονομικά" τα προϊόντα αυτά. Φυσικά ενα πρωτόγνωρο "bank run" αδειάζει όλες τις τράπεζες από καταθέσεις με τις πρώτες φήμες περί επιστροφής στη δραχμή μιας και κανένας δεν είναι κορόιδο να θέλει να αποχωριστεί τα ευρώ του. Το κράτος ίσα που προφταίνει να παγώσει μερικές καταθέσεις πριν τα σηκώσουν όλα οι πολίτες. Επίσης απαγορεύονται και τα ταξίδια στο εξωτερικό προς αποφυγήν της εκροής πολύτιμου συναλλάγματος (έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι έχουν πια την οικονομική δυνατότητα να κάνουν τέτοι...

Διαβάζω στις σημερινές εφημερίδες πως κλείνει το ξενοδοχείο "ESPERIA PALACE" στην οδό Σταδίου μια ανάσα από το Σύνταγμα... Οι εργαζόμενοι θα μείνουν χωρίς δουλειά σε δύσκολες εποχές. Η κρίση πλήττει αλύπητα τον κλάδο των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Μια σελίδα κλείνει στην ιστορία της πόλης, μια άλλη έκλεισε μέσα μου πριν κάμποσο καιρό κι άνοιξε μια καινούργια. Προχτές πέρασα τυχαίως οδηγώντας από εκεί. Αυτή τη φορά δεν έστρεψα το βλέμα μου προς το ξενοδοχείο... ... Σβήνο υν τ' άστρα ένα ένα Κι όσα σου 'χα ειπωμένα Γίναν δάκρυα παγωμένα,  γίνανε σιωπή ... Ένα ξημέρωμα στο δωμάτιο 817... Μια αγάπη που τελείωσε... Μια νέα που γεννήθηκε...

Έχω μια αδυναμία στην φωτογραφία... Για την ακρίβεια σε αυτό που ονομάζω "πραγματική φωτογραφία" την κλασσική ασπρόμαυρη φωτογραφία που βασίζεται στα αλογονίδια του αργύρου... Η αγάπου μου για τη φωτογραφία ξεκινάει από το 1985 όταν δεκαεννιάχρονος μπήκα για πρώτη φορά σε σκοτεινό θάλαμο και είδα όλη τη διαδικασία εμφάνισης και εκτύπωσης ασπρόμαυρων φιλμ. Αυτό ήταν! Κόλλησα καλοί μου αναγνώστες. Πήρα αμέσως τανκ εμφάνισης, ένα κουτί εμφανιστή Agfa Refinal και ένα φακελλακι με στερέωση σε σκόνη. Βγήκα βόλτα στην Καλαμάτα τράβηξα βιαστικά ολόκληρο το φιλμ και πήγα σπίτι. Ο εξοπλισμός μου για την εμφάνιση ασπρόμαυρων φιλμ Ακολούθησα τις οδηγίες, σωστή θερμοκρασία και χρόνος εμφάνισης, σταμάτημά της με πλύσιμο στερέωση και τελικό πλύσιμο.'Εβγαλα το φιλμ από το τανκ και ναι μαγεία οι μικρές αρνητικές εικόνες ήταν εκεί καλογραμένες. Το είδωλο στο ασπρόμαυρο φιλμ αποτελείται από κόκκους αργύρου... ασημένιο! Σκέφτηκα να συνδυάσω την αστρονομία με την φωτογραφία έστρεψα την μηχανή...

1846 23 Σεπτέμβρη ο γερμανός αστρονόμος Galle στο αστεροσκοπείο του Βερολίνου παρατήρηση για πρώτη φορά έναν καινούργιο κόσμο: τον πλανήτη Ποσειδώνα. Η ανακάλυψη δεν ήταν κεραυνός εν αθρία. Από την ανακάλυψη του πλανήτη Ουρανού το 1781 από τον William Herschel είχαν αρχίσει να παρατηρούνται ανωμαλίες στην κίνηση του πλανήτη που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν με τους νόμους του νεύτωνα. Οι αστρονόμοι υποψιάζονταν πως ένα μεγάλο ουράνιο σώμα (πλανήτης) επηρέαζε την κίνηση του Ουρανού. Στο πρόβλημα επιτέθηκαν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο δύο λαμπρά μαθηματικά μυαλά της εποχής. Ο γάλλος Le Verrier και ο βρεττανός John Couch Adams. Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή ο Le Verrier έστειλε στον Galle την πρόβλεψή του για τη θέση του άγνωστου μέχρι τότε πλανήτη και ο Galle τον εντόπισε το ίδιο βράδυ. Μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν πως τη δόξα μοιράζονταν και ο Adams που είχε προηγηθεί μερικούς μήνες από τον Le Verrier αν και τα αρχεία με την αλληλογραφία του με τον Βασιλικό Αστρονόμο Sir George Airy που...

Στη γειτονιά του φεγγαριού βγήκα να σεργιανίσω να ιδώ τα μάτια τ' ουρανού τα χείλη να φιλήσω. Μέσα στα μαύρα σου κυρά μου τα μαλλιά φωλιάζουν άστρα, φωλιάζουν άστρα κι ανοιξιάτικα πουλιά. Μες στην καρδιά μου ένα πουλί δεν βλέπεις πως σπαράζει κι αν κελαηδεί κι αν κελαηδεί το λιώνει το μαράζι. Είσαι πριγκίπισσα σωστή  και προίκα σου τα μάτια η αρχοντιά δεν κατοικεί μες στα χρυσά παλάτια.

Απόγευμα μετά τη δουλειά τράβηξε το βλέμμα μου η βιτρίνα του μικρού βιβλιοπωλείου στο κέντρο της Αθήνας. Τα βιβλία έδειχναν "ψαγμένα" χωρίς να το σκεφτώ πέρασα το κατώφλι. "Καλησπέρα μπορώ να χαζέψω;" ρώτησα τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη. "Όσο θέλετε κύριε", "Ευχαριστώ". Κοίταξα πολλά βιβλία, παλιά και νέα. Εκδόσεις πολλών δεκαετιών πριν με την πατίνα του χρόνου στα εξώφυλλα και κιτρινισμένες σελίδες. Γυάλινες προθήκες με πένες και καλαμάρια άλλων εποχών και σε μια γωνιά του μαγαζιού πήρε το μάτι μου σκονισμένες θήκες με περίεργους χάρακες μέσα. Ανοίγω μία και βλέπω κάτι ξεχασμένο στον χρόνο... έναν απλό υπολογιστή που δουλεύει χωρίς ρεύμα, σε κρύο βροχή χιόνι αλλά και μετά από... πυρηνικό χειμώνα. Ένα απλό χαρακάκι με περίεργες υποδιαιρέσεις και το μεσαίο τμήμα του να μπορεί να μετακινηθεί. Το έπιασα στα χέρια μου χαμογέλασα "Λογαριθμικός κανόνας!" αναφώνησα "Το κατάστημα πρέπει να το έχετε από πολύ παλιά!" "Ναι ο παππούς μου...

Ξύπνημα Δευτέρα άγρια χαράματα. Οι βαλίτσες έτοιμες και στο αυτοκίνητο για το αεροδρόμιο... Check in και ένα φιλί για το καλό κατευόδιο πριν τον έλεγχο διαβατηρίων... Τι γρήγορα πέρασαν οι μέρες... Οδηγώ πίσω στην Αθήνα κι οι πρώτες φθινοπωρινές στάλες χτυπούν στο παρμπρίζ. Περιμένω να μου (ξανα)φέρεις την Άνοιξη... Σε σένα που κοιτάς την απέραντη θάλασσα στο νησί σου και ονειρεύεσαι...

στο αεροδρόμιο και κοιτάζω τον πίνακα αφίξεων...  Λεπτά που φαντάζουν αιώνες... Και μια γυναικεία μορφή μέσα στο πλήθος... Λεπτή ψηλή με κορακίσια μαλλιά και χαμόγελο στα χείλη... Να 'ξερες πόσο μου έλειψες.... Και τώρα είσαι εδώ... Να μπορούσα να παγώσω το χρόνο... Να μπορούσα μόνο... Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες τώρα που είμαστε αγκαλιά...

Άλλο ένα σαββατοκύριακο στην Εύβοια κι ο καιρός καλός! Η Δίρφυς όπως φαίνεται κοντά από το σημείο που παρατηρώ Ασπρόμαυρη φωτό εμφανισμένη από τον γράφοντα  Φιλμ Kodak T-Max 100+κόκκινο φίλτρο για τονισμό των νεφών Δεν το σκέφτομαι δεύτερη φορά παρά την κούραση με το που φτάνω φορτώνω το 12ιντσο τηλεσκόπιο στο αυτοκίνητο και βουρ για το γήπεδο του χωριού κανένα χιλιόμετρο πιο βόρεια. Στήνω το τηλεσκόπιο λίγο μετά τη δύση... Το μεγάλο γυάλιμο μάτι του σιγά σιγά ψύχεται στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Φαίνονται ένα ένα τα άστρα καθώς πέφτει η νύχτα... Το θερινό τρίγωνο Βέγας, Ντενέμπ, Αλτάιρ κι ύστερα από λίγο ο Πολικός. Στοχεύω το βορά και οριζοντιώνω το τηλεσκόπιο. Στο χειριστήριο-υπολογιστή βάζω ημερομηνία, ώρα και συντεταγμένες 23 μοίρες και 48 πρώτα ανατολικά, 38 μοίρες και 35 πρώτα βόρεια διαλέγω άστρα ευθυγράμμισης Altair μετακινώ το τηλεσκόπιο και τον στοχεύω... Ο μικροεπεξεργαστής στο χειριστήριο μου ζητάει δεύτερο διαλέγω Alderamin πατάω enter τα μοτέρ μουγκρίζουν το τηλεσκ...

Σ' ένα μακρινό νησί... Μια όμορφη μελαχροινή γυναίκα κοιτάζει την απέραντη θάλασσα στην πόλη που μεγάλωσε... Κι ετοιμάζεται για ένα ταξίδι... Στις βαλίτσες της έχει όνειρα και συναισθήματα... Μετράει τις μέρες κι η σκέψη της είναι στην Ελλάδα... Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες τώρα που είμαστε αγκαλιά πάρε τις πίκρες τις πίκρες μου και ρίχ' τες στο βράχο του καβο-Μαλιά καλέ μου στο βράχο του καβο-Μαλιά Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες τώρα που είμαστε αγκαλιά και τις βαθιές λαβωματιές σου δείξ' τες να στις γιατρέψω με φιλιά καλέ μου να στις γιατρέψω με φιλιά Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες και τίποτα να μη μου πεις Πέρασα χίλιες χίλιες άδειες νύχτες νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις καλέ μου νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις  

Επειδή μερικές φορές η μνήμη εξασθενεί (λέμε τώρα)... Ίσως χρειάζεται λιγάκι βοήθεια... Και φυσικά όλοι κρινόμαστε για τις επιλογές μας... Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου... Encore: μπιζάρισμα το (ουσιαστικό) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :μπισαρισ (μπιζάρω) -μα] για κοινό, η αναφώνηση "μπις", η απαίτηση, με την αναφώνηση "μπις" να επαναληφτεί κάποιο μουσικό κομμάτι, κάποιο νούμερο ΥΓ Εξοργίζομαι καμιά φορά αλλά δεν κρατάω κακία... δεν μου πάει καλοί μου αναγνώστες.

Επειδή οι άνθρωποι δεν αλλάζουν... Κι επειδή κανείς δεν μπορεί να κοροϊδεύει όλους για πάντα... Χρόνια πολλά θα σου πω την πρωταπριλιά τότε γιορτάζουν οι ψεύτες... Σε αντίθεση με τον Pinocchio εσένα δεν μεγαλώνει η μύτη σου... "Μάχαιραν έδωσες και μάχαιραν θα λάβεις" Κι αν έλαβες σιγά που θα ιδρώσει το αυτί σου... Οι αντοχές μου μαδούν μες στα χρόνια, σκύβω, μαζεύω την ερημιά. ... Τη ζωή μου κοιτώ και δειλιάζω πόσο δεν άλλαξε πουθενά. ... Σε δουλειά, συντροφιά και αγάπη έσκυψα, πήρα την μοναξιά. .... Έλα κάτσε κυρά μου εδώ πέρα μου λέει κάποια από μακριά Κόβει η αλήθεια, κόβει και θερίζει κι όποιος την βρει τον βασανίζει. Σε λυπάμαι... Η μοναξιά θα είναι η ανταμοιβή σου...

Τα ευχάριστα νέα το 12 ιντσών καινούργιο μου τηλεσκόπιο χώρεσε στο αυτοκίνητο! Έβαλα οριακά το σωλήνα στο πόρτ μπαγκάζ τυλιγμένον σε ένα πάπλωμα και τη βάση στο πίσω κάθισμα ρίχνοντας την πλάτη του καθίσματος του συνοδηγού μπροστά και ξεκίνησα για το γήπεδο του χωριού στην Εύβοια. Σούρουπο και περιμένοντας το κάτοπτρο να κρυώσει είδα την Αφροδίτη, παρότι έβραζε στον προσοφθάλμιο έβαλα ένα φίλτρο βιολέ και νομίζω πως κάτι διέκρινα σαν σχηματισμό νεφών κοντά στην ορίζουσα του πλανήτη. Η νύχτα έπεσε η μπαλαντέζα άρχισε να δίνει ρεύμα στα μοτέρ του autotracking από τη μπαταρία του αυτοκινήτου ενώ το ραδιόφωνο έπαιζε λαϊκά (τουτέστιν μερακλώθηκα). Άρχισα να παρατηρώ στην Λύρα, το γνωστό πλανητικό νεφέλωμα M57 με έναν προσοφθάλμιο Eudiascopic 7.5mm που μεγεθύνει 200 φορές. Μεγαλοπρεπές όπως πάντα αλλά οι κακές ατμοσφαιρικές συνθήκες δεν επέτρεπαν μεγαλύτερες μεγεθύνσεις για να αποπειραθώ να δω το κεντρικό του άστρο. Λίγες μοίρες πιο κάτω το μικρό σφαιρωτό σμήνος M56 σπάζει σε αμέτρ...

Η Σοφία η δικιά μου δε συμμαζεύεται μία τσούλα είναι του δρόμου που τρελαίνεται Απ' τη μία παίρνει εμένα και συνεπαίρνεται απ' την άλλη σπρώχνει εμένα κι από άλλον σπρώχνεται Η Σοφία η δικιά μου ζει με αποβράσματα πόσο θέλει να ξεφύγει και την πιάνουν κλάματα... Δεν εσπούδασε αρτίστα μα τα ψέματα ξεχειλίζουνε οι τσέπες της με κέρματα Η Σοφία η δικιά μου σαν γκαρσόνα φέρνεται που σερβίρει τους πελάτες δίχως να τους δένεται Και στον ένανε να λέει πως τον άλλον σκέφτεται κι όταν όλους τους τυλίξει φεύγει κι έρχεται Η Σοφία η δικιά μου πιάνει τα μηνύματα κι απ' το Amsterdam μου στέλνει κρύα χαιρετίσματα πως παντρεύεται μου λέει κάποιον που αγάπησε κι ό,τι είχαμε οι δυο μας μια για πάντα τσάκισε Η Σοφία η δικιά μου φέγγει ξημερώματα πάλι τσίμπησε νωρίς μπαγιάτικα δολώματα κι όταν όλοι την χλευάζουν.... τότε μ' ο ν ε ι ρ ε ύ ε τ α ι σαν διαρρήκτης που ένα μπάτσο ερωτεύεται...

Την περασμένη Παρασκευή παρατήρησα πάλι μετά απο πολύ καιρό. Δυστυχώς έκατσα στο γραφείο ως τις 8 το βράδυ. Αμέσως μετά σπίτι με ταξί λίγα ρούχα σε ένα σακ βουαγιάζ και στο αμάξι για την Εύβοια. Με το που έφτασα στο χωριό έβαλα βιαστικά το 6" f/8 στο αμάξι και κατευθείαν στο σημείο παρατήρησης λίγο πιο κάτω από το καταφύγιο της Δίρφυς όπου είχαν μαζευτεί φίλοι από την αστρονομική εταιρεία Χαλκίδας. Τα τηλεσκόπια που υπήρχαν ήταν μεταξύ άλλων ένα Meade 16" Lightbridge, Celestron 11 CPC, Skywatcher Flextube 12", Skywatcher 10" dob. Ο ουρανός πολύ καλός αν και στο βάθος διακρίνονταν η θάλασσα της φωτορύπανσης από τα διάφορα χωριά τριγύρω (ναι παραγίνει δυστυχώς) ενώ στο νότο διακρίνονταν ο κώνος της Δίρφυς (η κορφή ονομάζεται Δέλφη). Παρατηρήσαμε πολλά αντικείμενα βαθέως ουρανού αλλά θα αναφέρω ενδεικτικά δύο που είναι σχετικά άγνωστα. Πρώτα τον αμυδρό γαλαξία NGC5958 στον Βόρειο Στέφανο. Στον αστερισμό αυτό οι περισσότεροι οδηγοί δεν αναφέρουν κανένα αντικείμενο βαθέω...

Το 1939 ο ελβετός χημικός Paul Hedrmann Muller ανακάλυψε την εντομοκτόνο δράση του DDT. Η ουσία είχε συντεθεί το 1874 για πρώτη φορά χωρίς να γίνουν αντιληπτές οι εντομοκτόνες ιδιότητές του. Η δράση του DDT ήταν άμεση και αποτελεσματική. Οι στρατιώτες που πολεμούσαν σε τροπικά μέρη γλύτωσαν από την ελονοσία ενώ το 1944 στην Νάπολη η επιδημία τύφου σταμάτησε μετά τον ψεκασμό με DDT. O Muller τιμήθηκε με το βραβείο Nobel το 1948 για την ανακάλυψή του ενώ η ελονοσία από μάστιγα σχεδόν εξαφανίστηκε. Το DDT φτηνότερο και πιο αποτελεσματικό από όλα τα άλλα εντομοκτόνα χρησιμοποιήθηκε ευρέως. Ωστόσο η υπερβολή είναι πάντα κακή. Σημειώθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις στη φύση και σε κάποια πουλιά στο Meryland των ΗΠΑ παρατηρήθηκε πως μείωνε το πάχος του κελύφους τους με αποτέλεσμα την δυσκολία στην αναπαραγωγή τους. Η αμερικανίδα βιολόγος Rachel Carson με το βιβλίο της " Silent Spring " το 1972 έκανε μεγάλη αίσθηση κατηγορώντας το DDT και το βιβλίο της αποτέλεσε την απαρ...

Πέφτουν τα ψέματα βροχή... μα η αλήθεια σώζει κι η μόνη αλήθεια είσαι εσύ η πιο γλυκιά ανταμοιβή Εδώ οι κακίες ντύνονται λευκό αγγέλου ντύμα πάρε με απόψε πάρε με ζεστό αγάπης κύμα Και σε περιμένω τσιγάρο αναμμένο και σε περιμένω στην αγκαλιά σου να σωθώ Λυσσομανάει ο άνεμος μα ο άνεμος δεν ξέρει πως το κορίτσι που θα ‘ρθει την άνοιξη θα φέρει Και σε περιμένω τσιγάρο αναμμένο και σε περιμένω σαν ακρογιάλι θα ανοιχτώ Και σε περιμένω τσιγάρο αναμμένο και σε περιμένω Πάρε με απόψε πάρε με στα μαγικά φτερά σου βάλε με απόψε με βάλε με μέσα στην αγκαλιά σου...

Η κρίση κρίση αλλά τα πάθη πάθη! Έτσι ύστερα από εντελώς... ανώριμη σκέψη αποφάσισα να αποκτήσω τους προσοφθάλμιους φετίχ Brandon. Οι Brandon είναι οι μόνοι προσοφθάλμιοι που κατασκευάζονται πια εξ ολοκλήρου στις ΗΠΑ και τους φορά ένα τηλεσκόπιο επίσης φετίχ το θρυλικό Questar. O Chester Brandon σχεδίασε τους προσοφθάλμιος που φέρνουν το όνομά του το 1949 και συνέχισε να τους κατασκευάζει ως το 1962 που πούλησε τα δικαιώματα και όλα τα εργαλεία που είχε για την κατασκευή οπτικών οργάνων στον Don Yeier ο οποίος συνεχίζει ανελλιπώς να τους κατακευάζει μέχρι σήμερα. Οι προσοφθάλμιοι είναι αρίστης ποιόητας με δύο από τα τέσερα οπτικά τους στοιχεία φτιαγμένα από κρύσταλλο με λανθάνιο... Επειδή όπως λέει ένα γνωστό ρητό ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις έναν πειρασμό είναι να υποκύψεις μετά από μερικά email που αντάλλαξα με τον πάντα πρόθυμο να απαντήσει σε απορίες και εξυπηρετικό κύριο Yeier φόρτωσα την πιστωτική μου κάρτα μερικές εκατοντάδες δολλάρια και παράγγειλα δύο Brandon 24 ...