Θα περιμένω... (Αμνησία)
Δεν ξεσηκώνομαι, δεν ψάχνω, δεν ξεσπάω
δεν προχωράω πίσω ή μπροστά
και όλα αυτά που θέλω να αγαπάω
δεν μ' ανατριχιάζουν πια
και όλα αυτά που θέλω να αγαπάω
δεν μ' ανατριχιάζουν πια
γύρω μου οι σκιές έχουν παγώσει
και έχω μείνει με το χέρι απλωμένο
τι ήθελα να κάνω έχω ξεχάσει
θα περιμένω ώσπου να θυμηθώ θα περιμένω
λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης
με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία
όσοι περνούν τη χώρα της απόγνωσης
παθαίνουν αμνησία
δεν απορώ, ούτε καταλαβαίνω
πως συνεχίζω να υπάρχω μ' όλα αυτά
θέλω να βγω από εδώ μέσα και όμως μένω
σε μια ομίχλη που ναρκώνει την καρδιά
γύρω μου το τζαμί έχει σπάσει
και έχω μείνει με το βλέμμα καρφωμένο
τι ήθελα να δω έχω ξεχάσει
θα περιμένω, ώσπου να θυμηθώ, θα περιμένω...
Αφιερωμένο...

Από τον "antianemikos"...
Σχόλια
παθαίνουν αμνησία…»
Αν και είναι αφιερωμένο δεν μπορούσα να μη σχολιάσω…
Πού βρίσκεται αυτή η χώρα της απόγνωσης;
Χιούμορ κάνω… Άντε να αλλάξουμε λέω διάθεση…
Νιώθω ότι η σημερινή σου ανάρτηση είναι ο επίλογος της δικής μου…
Πολλά φιλιά!
Καλημέρα καλέ μου.. Χαίρομαι που σε βλέπω έστω και με αφιερώσεις.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Που βρίσκεται; Μέσα μας...
Ναι ταιριάζει για επίλογος της δικής σου όντως :-)
Πολλά φιλιά και καλό σου βράδυ!
Και γω χαίρομαι που πέρασες από εδώ...
Φιλιά και καλό σου βράδυ!
Όντως εγώ και το αεροπλάνο μου :-)
Ίσως να είναι και το 747 με το οποίο συνταξίδευσα με τον... Ανδρέα Παπανδρέου το 1984
Σε φιλώ καλό σου βράδυ!
Πολύ αγαπημένο...
Πολλά φιλιά και καλό σου βράδυ!
Ναι καλέ μου φίλε σε αυτή την ομίχλη μένω...
Καλό σου βράδυ
Να σαι καλά Βασίλη και καλό σου βράδυ!