Κυβερνοθάνατος... Ένας όρος που μόνος μου τον επινόησα χρόνια πριν στις πρώτες μου μέρες στο διαδίκτυο... Γνώρισα ανθρώπους online που ποτέ δεν τους συνάντησα ή δεν έμαθα ποιοί είναι στην πραγματική ζωή. Μιλάγαμε καιρό και ξαφνικά χωρίς καμία προειδοποίηση εξαφανίστηκαν. Δεν ξαναφάνηκαν ποτέ στο διαδίκτυο. Αναρωτιόμουν αν ζουν ή αν πέθαναν άν έπαθαν κάτι. Χάθηκαν εκεί μακριά. Ποιός ξέρει τι τους έκανε να χαθούν έτσι ξαφνικά; Και αυτό πονάει είναι μια μορφή θανάτου... Σαν να χάνεις ένα φίλο, έστω και σαν μια αφαιρετική ψηφιακή μορφή ο άλλος παύει να υπάρχει. Τα γράμματα στην οθόνη και το ψευδώνυμο παύει να υφίσταται. Πριν λίγες μέρες μια ψηφιακή "φίλη" που φαίνονταν άτομο με ευαισθησίες κατέβασε τα ρολά του blog της. Δεν ξέρω γιατί... Της εύχομαι καλό ταξίδι στη ζωή της αν ίσως με διαβάζει εδώ και επίσης να είναι καλά και πάντα ζωντανή...
7 σχόλια:
Άντε βάλε να πιούμε ένα σκέτο :-)
Κερνάω εγώ..Καληνύχτες ιπποτικές..
Καλημέρα Αντιανεμικέ μου,
Έτσι είναι όπως τα λες …άνθρωποι έρχονται και άνθρωποι φεύγουν από τη ζωή μας. Άλλοι μας σημαδεύουν περισσότερο, άλλοι λιγότερο και άλλοι απλά μας είναι αδιάφοροι. Πόσο μάλλον οι ψηφιακοί μας φίλοι όπως λες! Πάντως έχω διαπιστώσει ότι οι ψηφιακοί φίλοι έστω κι αν δεν τους έχει γνωρίσει ποτέ από κοντά έχουν τη διάθεση να σε ακούσουν και κάποιες φορές η στήριξη που σου προσφέρουν είναι πολύ μεγαλύτερη από τη στήριξη που θα μπορούσαν να σου προσφέρουν οι φίλοι στην πραγματική ζωή. Ίσως η πλαστή ταυτότητα, το ψευδώνυμο να αποτελεί μια ασπίδα προστασίας, ασφάλειας και ανοίγεσαι και μοιράζεσαι σκέψεις, συλλογισμούς, συναισθήματα…
(Σχετικό/άσχετο: Ένα σχόλιο σου χθες…με έβαλε σε σκέψεις…και πίστεψε με δεν κατάλαβα γιατί… )
Να έχεις μια υπέροχη μέρα.
Πολλά φιλιά!
Καλημέρα όναρ. Βάλε ένα άντε :-) Καλή σου μέρα
Καλημέρα καλό μου λουλουδάκι :-)Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες για τους ψηφιακούς φίλους που σε ακούνε και σε στηρίζουν πολλές φορές. Όμως η ξαφνική τους εξαφάνιση είναι έτσι σαν ένας μικρός "θάνατος". Δένεσαι πολλές φορές και αυτός ο ξαφνικός "χαμός" σε γεμίζει από απορία έως στενοχώρια...
(Μην κάνεις κακές σκέψεις για το χθεσινό σχόλιό μου)
Σου εύχομαι μια όμορφη μέρα!
Φιλιά!
κι όμως είναι κάτι κυβερνοεξαφανισμένοι, που τους νιώθεις τόσο παρόντες σε αντίθεση με μερικούς πραγματικούς που είναι μίλια μακριά σου ακόμη κι αν τους έχεις απέναντί σου...
ποιος ξέρει του καθενός το πώς και το γιατί. σταυροδρόμια της ζωής μας είναι ακόμη και τα δικτυακά. σημασία έχει πως...
ακόμη κι έτσι...όταν είναι να πονέσεις...πονάς...
...
φιλιά βρόχινα γιώργο μου...
νεράιδα της βροχής
Έχεις δίκιο... Τι να λέμε;
Φιλιά καλό σου βράδυ
Δημοσίευση σχολίου