2009 μ.Χ.

Ο καλύτερος ήσουν μα κι ο χειρότερος…
Ξεκίνησες με τις καλύτερες προδιαγραφές…
Και τελείωσες αφήνοντας ένα κενό… και μια πίκρα…
Φεύγεις και δεν θα ξανάρθεις, ποτέ δεν ξανάρχεσαι παλιέ χρόνε…
Έλα εσύ καινούργιε, έλα, φέρνεις μέσα σου τη σπορά του παλιού κι έχεις τη σπιρτάδα του νέου, που κι αυτό όμως θα γίνει παλιό με τη σειρά του.
Σε σκεφτόμουν από πολύ παλιά καινούργιε χρόνε… Τότε που παιδί είχα ακούσει το τραγουδάκι «2009 μ.Χ.» κι έλεγα ουυυ τόσο μακριά… Κι όμως να που έφτασες!

Πώς θα είν' ο κόσμος μας,

πώς θα είμαστε εμείς το 2009.

Πώς θα ζούμε άραγε

που θα είναι όλα αλλιώς
και ποια θα είναι τα νέα.

Το 2009...

Κι ο κόσμος μας τόσο διαφορετικός από τότε που το άκουγα κι ήταν 1976…
Και πόσο προφητικό ήταν…

Τότε που ο πλανήτης μας

θα 'ναι οπλοστάσιο

κι οι δρόμοι θα μοιάζουν μ' αρένα.

Και πόσο κλείνει αισιόδοξα…

Να 'σαι αισιόδοξη,

όλα θα περάσουνε,

μετά από τη νύχτα είν' η μέρα.

Ξημερώνεις 2009 ξημερώνεις…

Καλή χρονιά! Καλοί μου αναγνώστες, ας ευχηθούμε…