Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

900 μέρες...


Στις 18 Ιανουαρίου ήταν η επέτειος της λύσης της πολιορκίας του Λένινγκραντ που κράτησε 900 μέρες...
Οι δυνάμεις των ναζί περνώντας μέσα από το έδαφος των βαλτικών χωρών άρχισαν να πολιορκούν το Λένινγκραντ στις 8 Σεπτεμβρίου του 1941. Εκτός από τη Βέρμαχτ στην πολιορκία μετείχε και η "Γαλάζια Μεραρχία" της φασιστικής τότε Ισπανίας. Οι ναζί περίμεναν σύντομη νίκη κι όμως διαψεύστηκαν οικτρά. Παρότι το αποθέματα πετρελαίου της πόλης εξαντλήθηκαν στα τέλη Σεπτέμβρη οι κάτοικοι μπόρεσαν και έβγαλαν τον τρομερό χειμώνα πολιορκημένοι. Καμιόνια πάνω από την παγωμένη λίμνη Λάντογκα έφερναν προμήθειες ζωής στους πολιορκημένους παρότι δύο στα τρία καμιόνια χάνονταν από τις επιθέσεις της γερμανικής αεροπορίας...
Δεν θέλω να μπω σε στρατιωτικές λεπτομέρειες δεν έχει νόημα εξάλλου... Εκείνο που θέλω να σταθώ είναι η δύναμη ψυχής των πολιορκημένων που συνέχιζαν να λειτουργούν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια ενώ από τη Μόσχα ο Ντιμίτρι Σοστακόβιτς συνέθεσε μια συμφωνία αφιερωμένη στο πολιορκημένο Λένινγκραντ οι παρτιτούρες της οποίας ρίχτηκαν από αεροπλάνο στην πολιορκημένη πόλη και οι επαγγελματίες μουσικοί κλήθηκαν από τα χαρακώματα για να την εκτελέσουν...




Ο ηρωισμός των πολιορκημένων κατοίκων φάνηκε όταν τελικά λύθηκε η πολιορκία στις 18/1/1944 800.000 με 1.000.000 τα θύματα. Σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού της πόλης...
Μεγάλη η θυσία και ο φόρος αίματος του Λένινγκραντ και δεν ξέρουμε αν δεν άντεχε και αποδεσμεύονταν μεγάλες δυνάμεις ποια θα ήταν η τροπή που θα είχε πάρει ο πόλεμος...
Θα παραθέσω λίγες γραμμές από το ημερολόγιο της μικρής Τάνια Σαβίτσεβα που νομίζω τα λέει όλα...



Η Ξένια πέθανε στις 28 Δεκ. 1941

Η γιαγιά πέθανε στις 25 Ιαν. 1942

Λέκα πέθανε 17 Μαρτίου 1942

Ο θείος Βάσια πέθανε στις 13 Απρ. στις 2 μετά τα μεσάνυχτα 1942

Θείος Λέσα στις 10 Μάη, ώρα 4 μμ 1942

Μητέρα στις 13 Μάη στις 7:30 το πρωί 1942

Οι Σάβιτσεβ πέθαναν

Όλοι πέθαναν

Μόνο η Τάνια απέμεινε.



Και η μικρή Τάνια πέθανε λίγο μετά τη λύση της πολιορκίας από την εξάντληση...Μικρή Τάνια κι εσείς εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί του Λένινγκραντ... Στεκόμαστε σιωπηλοί μπροστά στον ηρωισμό και τη θυσία...

4 σχόλια:

ILive2LoveMe είπε...

Σιωπηλοί σε κάθε ηρωϊσμό και θυσία. Φέρνω στο μυαλό μου τη γιαγιά μου. Τα λόγια της. 'Κορίτσι μου όλα ξεπερνιούνται σε αυτή τη ζωή, εκτός από τον πόνο της μητέρας όταν θάβει το παιδί. Όλες σχεδόν οι καταστάσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν , εκτός από τις ανίατες αρρώστιες. Όλες οι ασχήμιες μπορούν να καλυφτούν, εκτός από τα δεινά του πολέμου. Ποτέ να μη ζήσετε πόλεμο. Ποτέ!'
Καλό βράδυ.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Antianemike μου,

Πολύ δυνατή η ανάρτησή σου…

Τι να πει κανείς…

Η σιωπή τα λέει όλα…

Να έχεις μια όμορφη μέρα!

Antianemikos είπε...

ILive2LoveMe

Δίκιο είχε η γιαγιά σου καλή μου φίλη... Και εκεί ο πόλεμος είναι ακριβώς η κατάσταση που φέρνει αυτόν τον πόνο. Να ενώσω κι εγώ τη φωνή μου. Ποτέ να μη ζήσουμε πόλεμο! Ποτέ!
Καλό σου απόγευμα,φιλιά!

Antianemikos είπε...

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ευωδιαστό μου λουλούδι.
Έχεις δίκιο καμιά φορά η σιωπή είναι λέει πολύ περισσότερα από οποιαδήποτε λόγια...

Καλό σου απόγευμα. Πολλά φιλιά!