(Un)tie me!

Όχι δεν απέκτησα ξαφνικά kinky γούστα καλοί μου αναγνώστες... Απλά αναφέρομαι σε ένα φετίχ που το έχω από μικρός. Τη γραβάτα! Μου αρέσει αφάνταστα να φοράω γραβάτα. Υποψιάζομαι πως ηθικός αυτουργός είναι ο πατέρας μου. Εκπαιδευτικός της παλιάς εποχής δεν θυμάμαι να πήγε μια φορά σχολείο χωρίς να φορέσει γραβάτα. "Μπαμπά πότε θα φορέσω και εγώ γραβάτα;" Ρώταγα κάθε τόσο με αγωνία. "Όταν μεγαλώσεις" ήταν η στερεότυπη απάντηση του πατέρα μου που χαμογελούσε.
Πέρασαν τα χρόνια και οι μόνες γραβάτες που φόραγα ήταν αυτές με το λαστιχάκι στις σχολικές παρελάσεις. Στα 19 μου θυμάμαι αγόρασα την πρώτη μου γραβάτα. Έμαθα να την δένω και την φόρεσα. Την έχω ακόμα... Πολυέστερ γαλάζιες και ροζ ρίγες. Θυμάμαι μια από τις εξόδους μου με αυτή. Με το φίλο μου τον Ηλία με γραβάτα και αυτός να συνοδεύουμε την Μ. και την Ρ. στο κυριλέ πιάνο μπαρ των '80s με τα τσιγάρα και οι τέσσερις όταν για κακή μας τύχη μπήκε στο ίδιο μαγαζί και η μητέρα της Μ. Είδε την κόρη της με το τσιγάρο (για το ποιόν του συνοδού της φυσικά δεν είπε τίποτα είδες τι κάνει το μαγικό πανί που λέγεται γραβάτα; Καλό παιδί, κύριος θα σκέφτηκε σίγουρα!) και κόντεψε να της έρθει κόλπος της γυναίκας.

Πέρασαν τα χρόνια και η συλλογή μου από γραβάτες μεγάλωσε. Όχι κατ' ανάγκην ακριβές αλλά με σχέδια και στυλ που μου αρέσουν. Άλλες με τετραγωνάκια, άλλες με ρίγες αγγλικού στυλ, κάποιες με λαχούρια κάποιες άλλες με λουλουδάκια και μια παλιά πλεχτή γκρενά που την έχω χάσει πια... Κοιτάζοντας τες αναπολώ... Εξόδους με φίλους και φίλες, γιορτές, ανθρώπους που μου τις δώρισαν... Είναι σαν ένα άλμπουμ η συλλογή μου μόνο που τις εικόνες τις βλέπω μόνο εγώ...
Στο στρατό νεοσύλλεκτος έδειξα σε όλο το θάλαμο πως να δένουν τη γραβάτα μιας και έπρεπε να τη φοράμε στη στολή εξόδου της ορκωμοσίας. Τότε συνειδητοποίησα πως οι απλές κινήσεις του δεσίματος μιας γραβάτας είναι άγνωστες στον πολύ κόσμο.
Ας είναι... Έπιασα δουλειά σε μια εταιρεία που ο ενδυματολογικός κώδικας επέβαλλε τη γραβάτα. Πολλοί δυσανασχετούσαν εγώ καθόλου. Το είχα το δέσιμό της σαν μια ιεροτελεστία αυστηρά ανδρική και προσωπική. Πρωινό ξύρισμα και δέσιμο της γραβάτας στον καθρέφτη, φτιάξιμο του κόμπου και έτοιμος για την ημέρα.
Κι ύστερα ήρθε το ίντερνετ... Σκέφτηκα να δω για γραβάτες... Άπειρες σελίδες... έμαθα κι άλλους κόμπους, άγνωστους στους αμύητους. Τον απλό four in hand με τον οποίο δένει την γραβάτα του το 99% τον ήξερα, τον αριστοκρατικό widnsor, τον κομψό και πιο διακριτικό half windsor, το μοντέρνο pratt ή shelby και τον επιμελώς ατημέλητο christensen που θέλει ώρα για να τον πετύχεις σωστά.

Και πως τη δένω τη γραβάτα μου πια; (Και τι μας νοιάζει ρε ψωνάρα; θα μου πείτε καλοί μου αναγνώστες, μπορεί να έχετε και δίκιο εδώ που τα λέμε). Χμμ αναλόγως την περίσταση και τη διάθεσή μου. Ανέμελος και casual; four in hand, κουστούμι σε επίσημες εκδηλώσεις; τέλειος ογκώδης τριγωνικός windsor ή half widsor, επαγγελματικές συνεντεύξεις; half windsor, σαββατιάτικες έξοδοι; pratt ή christensen...
Μα... Τι κάνεις εκεί γλυκιά μου; Πας να λύσεις τη γραβάτα μου;
Χαλάλι! (Un)tie me!