Χαμογέλα και νοιώσε σαν... 
Θα 'χεις αφήσεις πίσω σου τον...
Κι όταν με το καλό γυρίσεις, τα...
Θα 'χουν σκορπίσει στο...
Τότε θα πετάξεις πάλι με τα δικά σου...
Free as a bird!
Κάποτε μου (πρωτο)άνοιξες τα φτερά... Σειρά μου να (ξανα)ανοίξω τα δικά σου...
4 σχόλια:
Είσαι απίστευτος…τι να πω! Η φωτογραφία με τα υγρά φτερά απλά υπέροχη. Αναρωτιέμαι γιατί να προκαλούμε τόσο πολύ τη ζωή μας. Τι είναι αυτό που μας λείπει και οδηγούμαστε σε ένα σωρό από λάθος επιλογές… και μετά ψάχνουμε ένα καλό φίλο να μοιραστούμε τον φόβο και τον αβάσταχτο πόνο που όντως δεν αντέχεται…
Φιλάκια…
Δεν έχει νόημα να κοιτάζουμε πίσω καλό μου κρινάκι και να αυτομαστιγωνόμαστε...
Ας κοιτάξουμε μπροστά... και δίπλα μας έχουμε κάποιον να μοιραστεί το φόβο και τον πόνο που όσο δύσκολο και να το νομίζεις νικιούνται...
Σε φιλώ...
Πολύ πολύ όμορφη ανάρτηση. Μακάρι πάντα να είσαι ένας από τους ανθρώπους που κάνεις τους άλλους να ανακαλύπτουν τα φτερά τους και να τα ανοίγουν.
Φιλιά, καλό βράδυ.
Αυτό προσπαθώ καλή μου ilive2loveme. Ειδικά για τους ανθρώπους που αγαπώ και περνάνε δύσκολες στιγμές.
Φιλιά και καλό σου βράδυ
Δημοσίευση σχολίου