Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Γράμμα στη φίλη Δ...

Καλή μου Δ...,

Ξέρω πως η ψυχή σου πονάει...
Ξέρω πως μέσα σου έχεις χιλιάδες αναπάντητα γιατί... Πως νιώθεις πικραμένη προδομένη και με τη ζωή σου να μην έχει κανένα νόημα πια...
Ξέρω πως έζησες το ψέμα, τη διπροσωπία, τη συναισθηματική αχαριστία...
Κι όμως εκεί έξω υπάρχει ένας λαμπερός κόσμος και μέσα σου μια ευγενική ψυχή που την τσαλάκωσαν. Μην το επιτρέπεις άλλο... Στάσου γερά στα πόδια σου. Όσο και να σου φαίνεται δύσκολο θα το καταφέρεις, θα ανασυγκροτήσεις τον εαυτό σου.
Ξέρεις λίγοι άνθρωποι είναι ικανοί να δώσουν αγάπη και λίγοι είναι ικανοί να πάρουν όσο και να σου φαίνεται περίεργο...



Κάποιοι ψάχνουν μόνο την επιβεβαίωση του εγώ τους...
Μην κακολογείς τον εαυτό σου πως δεν κατάλαβες, δεν έφυγες έγκαιρα, πως αφέθηκες να δεθείς με κάτι που ήταν ψεύτικο...
Δες εκεί έξω υπάρχει κάπου μια ψυχή έτοιμη να ακουμπήσεις τη δική σου... Θα τη βρεις γλυκιά μου.
Μέχρι τότε ο "antianemikos" μπορεί να σου δώσει έναν ώμο να γείρεις...

Σε φιλώ

Γιώργος

ΥΓ χαμογέλα!

2 σχόλια:

jacki είπε...

Χμμμ αν το Δ ήταν Ι θα έλεγα ότι μπορεί να το γράφεις και για μένα..
Όχι ότι υπάρχει ώμος.. Αλλά ότι τσαλάκωσαν την ψυχή μου.
Λοιπόν..
Τυχερή η Δ που έχει έναν τέτοιο φίλο.
Να είσαι καλά.

Antianemikos είπε...

Και Α και Β και... Ω και με αλλαγή φύλου να ήταν όλοι θα αναγνώριζαν τον εαυτό τους σε κάποια στιγμή της ζωής τους καλή μου jacki...
Η ζωή θα συνεχιστεί όπως και να 'χει.
Σε φιλώ και σου εύχομαι καλή σου μέρα!