Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Στόχος η ΓΗ! (Death from the sky)



Σήμερα λέω να σας τρομάξω λίγο καλοί μου αναγνώστες... Θα μιλήσω για την πιθανότητα πτώσης μεγάλου μετεωρίτη στη Γη.
Κάποτε 63 εκατομμύρια χρόνια πριν στη Γη μας επικρατούσαν οι δεινόσαυροι και μια μέρα ξαφνικά στον ουρανό φάνηκε μια τεράστια πυρωμένη σφαίρα... Ένας μετεωρίτης διαμέτρου περίπου δέκα χιλιομέτρων χτύπησε τη Γη εκεί που σήμερα βρίσκεται η χερσόνησος Γιουκατάν στο Μεξικό.
Δέκα χιλιόμετρα θα πει κάποιος σιγά το πράγμα σαν ένας κόκκος άμμου δίπλα σε μια μπάλα ποδοσφαίρου... Κι όμως ήταν αρκετός!
Ένας ισχυρότατος σεισμός ακολούθησε και πυρωμένα πετρώματα πετάχτηκαν ψηλά στην ατμόσφαιρα... Πέφτοντας σε τεράστιες αποστάσεις προκάλεσαν τεράστιες πυρκαγιές ενώ ένα τεράστιο τσουνάμι (μίλια ψηλό!) έφτασε μέχρι εκεί που σήμερα βρίσκεται το Κάνσας.. Κι όλες αυτές οι συνέπειες ήταν τοπικές... Η χειρότερη καταστροφή ήταν η σκόνη που σηκώθηκε στην ατμόσφαιρα... Επικράτησε σκοτάδι για χρόνια... ψύχος ανάλογο με αυτό ενός πυρηνικού χειμώνα παγκοσμίων διαστάσεων, η φωτοσύνθεση σταμάτησε και τα μεγάλα ερπετά δεν μπόρεσαν να βρουν τροφή... Ήταν σαν να συνεβησαν όλες οι οικολογικές καταστροφές μαζί. Η εποχή των δεινοσαύρων τελείωσε απότομα. Κάποια μικρά θηλαστικά επιβίωσαν... Η ζωή ανέκαμψε και η εξέλιξή της έφερε τον άνθρωπο στο προσκήνιο με το σημερινό του πολιτισμό.
Τίποτα δεν θυμίζει πια το τι έγινε στο Γιουκατάν. Η διάβρωση και οι γεωλογικές αλλαγές έχουν εξαφανίσει τον κρατήρα και η ύπαρξή του διαπιστώνεται μόνο με ειδικές βαρυτικές μετρήσεις.


Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες μικρότερες προσκρούσεις που έγιναν στη Γη μας με κάποιες λίγες εξαιρέσεις όπως ο θεαματικός Μετεωρικός Κρατήρας στην Αριζόνα...



και αυτός στο Wolf Creek της Αυστραλίας.



Το 1908 η Γη ήταν πάλι στο στόχαστρο... Ένας μετεωρίτης διαστάσεων ίσα με αυτές ενός σπιτιού έπεσε στη σιβηριανή τούνδρα... Η καταστροφή ήταν δυσανάλογα μεγάλη με τις διαστάσεις του. Η ενέργεια από την πρόσκρουση ήταν ισοδύναμη με 1000 βόμβες σαν αυτές που έπεσαν στη Χιροσίμα ενώ ισοπεδώθηκαν γύρω στα 80.000 δένδρα σε έκταση 2150 τετραγωνικών χιλιομέτρων.




Αν είχε πέσει με λίγες ώρες διαφορά πιθανότατα να είχει χτυπήσει σε πυκνοκατοικημένες περιοχές με ολέθριες συνέπειες...





Το 1930 η Γη ήταν για ακόμα μια φορά στόχος... Άλλος μεγάλος μετεωρίτης έπεσε στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου.. Η πυρκαγιά που ξέσπασε κράτησε μήνες...
Κάθε μέρα αμέτρητα μικρά πετραδάκια βομβαρδίζουν τη Γη μας που τα βράδια τα βλέπουμε να καίγονται στην ατμόσφαιρά μας σαν πεφταστέρια... Όμορφα και ακίνδυνα...




Όμως το μέλλον τι μας επιφυλάσσει; Υπάρχει κάπου εκεί έξω ένας βράχος μερικών χιλιομέτρων που γράφει επάνω του Στόχος: "Γη" και θα αποτελέσει το τέλος του πολιτισμού μας;
Ναι υπάρχει... Θα ξανασυμβεί πτώση μεγάλου μετεωρίτη (πείτε καλύτερα μικρού αστεροειδή) με τη Γη μας. Το θέμα είναι όχι το αν αλλά το πότε... και το αν έχουμε αναπτύξει στρατηγική άμυνας σε τέτοιες κοσμικές καταστροφές. Προγράμματα που παρακοκουθουν τα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά στη Γη μας είναι σε εξέλιξη. Αστεροσκοπεία ακούραστα φωτογραφίζουν το νυχτερινό ουρανό ανακαλύπτονας ασήμαντους βράχους σε αστρονομική κλίμακα που βρίσκονται κοντά μας και θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή για τη Γη. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος και άρχισαν να συζητιούνται τα πρώτα σχέδια για την άμυνα του πλανήτη μας... Βλέπετε εκτός από την καταστροφή που φέρνει ο άνθρωπος με την κατασπατάληση των φυσικών πόρων και τη ρύπανση υπάρχει και ο αδυσώπητος κίνδυνος μιας κοσμικής καταστροφής, ας ελπίσουμε πως η ανθρωπότητα θα είναι προετοιμασμένη να την αντιμετωπίσει όταν αυτή παρουσιαστεί...
Το 1989 ένας αστεροειδής με διάμετρο περίπου 500 μέτρα πέρασε σε απόσταση 700.000 χιλιομέτρων από τη Γη διασταυρούμενος με την τροχιά της και έγινε αντιληπτός αφού είχε περάσει... Τα 700.000 χιλιόμετρα είναι μερικές ώρες απόσταση με την ταχύτητα που κινείται η Γη στην τροχιά της. Ένα τέτοιο αντικείμενο υπολογίζεται πως χτυπάει τον πλανήτη μας κάθε ένα εκατομμύριο χρόνια.


Δείτε ένα απόσπασμα από την ταινία "The deep impact" πραγματεύεται το θέμα της πτώσης ενός κομήτη στη Γη. Έχει όμορφα και ρεαλιστικά εφέ. Ειδικά το εντυπωσιακό τσουνάμι που σαρώνει τις ΗΠΑ μετά την πρόσκρουση.




OCEANS RISE, CITIES FALL, HOPE SURVIVES
(Από την ταινία "Deep impact")

12 σχόλια:

jacki είπε...

Ότι είναι να γίνει θα γίνει.. Αν είναι να μας πλακώσει ένας μετεωρίτης.. ας μας πλακώσει.
Συγγνώμη.. δεν είμαι καλά.

Unknown είπε...

:)

εγώ θ' αφήσω ένα χαμογελάκι γιατί ξέρω πως χαμογελάς κι εσύ...

φιλιά βρόχινα...

Antianemikos είπε...

jacki

Μην σε πιάνει μοιρολατρία καλή μου...
Αν είναι να γίνει θα βρούμε τρόπο να αμυνθούμε... Τουλάχιστον να πούμε ότι προσπαθήσαμε!
Φιλιά και να είσαι πάντα καλά!

Antianemikos είπε...

Νεράιδα της βροχής

Ναι χαμογελάω, πιστεύω πως οι πινανότητες να συμβεί στο εγγύς μέλλον κάτι τέτοιο είναι πολύ μικρές έως μηδαμινές...
Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις...
Φιλιά νεράιδα καλό σου βράδυ

ή διδαξε ή μαθε ή φυγε είπε...

Ωραία δουλειά Γιώργη, πολύ καλή παρουσίαση!!!Σύντομα θα παραθέσω και μία προσομοίωση(λογοτεχνική) που ειχα διαβάσει σ'ένα βιβλίο του Arthur Clark.Ωραίο θέμα έπιασες!Τί στοιχεία έχεις για τις δυνατότητες άμυνας/αντιμετώπισης ενός σχετικού περιστατικού?

Antianemikos είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Βασίλη. Από μια πρόχειρη έρευνα στο ίντερνετ βρήκα αυτό:
http://en.wikipedia.org/wiki/Asteroid_deflection_strategies
Το άρθρο εξετάζει μερικές μεθόδους αλλαγής της τροχιάς αστεροειδών που βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη.
Δες και αυτό το ενδιαφέρον site:
http://www.b612foundation.org/
έχει αυτό το ίδρυμα σαν στόχο να δοκιμαστεί ηθελημένα η αλλαγή της τροχιάς ενός ακίνδυνου αστεροειδή με σκοπό την απόκτηση τεχνογνωσίας ώστε να είμαστε έτοιμοι όταν θα χρειαστεί...(χτύπα ξύλο!)
Καλό σου βράδυ

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ.ΕΓΩ ΕΜΑΘΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΑΓΝΟΟΥΣΑ.ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

Όναρ είπε...

Και μετά από όλα αυτά κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια..; Ή θες παρέα..; Καληνύχτες επί δύο..

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Καλημέρα αγαπητέ μου Antianemike,

Απορώ δηλαδή με το να σας «τρομάξω λίγο» … το να σας «τρομάξω πολύ» ποιο θα ήταν;

Φοβάμαι να βιώσω αυτό που περιγράφεις…

Εύχομαι να μη γίνει ποτέ… ούτε στα χρόνια που θα ακολουθήσουν… έστω κι αν εγώ θα έχω φύγει…

Είναι πανέμορφη η ΓΗ μας! Μα πιο πολύ ομορφιά έχουν κάποιες ψυχούλες που ζουν, υπάρχουν… σ’ αυτήν…

Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα… και μακριά από τέτοιες σκέψεις…

Πολλά φιλιά!

Antianemikos είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλε μου. Είναι γεγονός πως πολλές φορές καταπιάνομαι με πρωτότυπα θέματα. Φροντίζω οι αναγνώστες μου να μην πλήτουν :-)

Καλό σου βράδυ

Antianemikos είπε...

Όναρ

Μια χαρά κοιμάμαι τα βράδυα από άποψη φόβου σίγουρα το μόνο που δεν φοβάμαι είναι μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μου σαν τους γαλάτες στον Αστερίξ :-)
Τώρα για το μόνος... αυτό είναι άλλο καπέλο... Άσχετο με τους μετεωρίτες...

Φιλιά και καλό σου βράδυ

Antianemikos είπε...

Λουλούδι χωρίς άρωμα

Δεν υπάρχει λόγος να τρομάζεις καλό μου λουλούδι :-)
Όλοι μας φοβόμαστε και απευχόμαστε το να βιώσουμε ένα τέτοιο γεγονός κοσμικής καταστροφής... Πάντως οι πιθανότητες είναι μηδαμινές στη διάρκεια της ζωής μας.
Όσο για το μέλλον δυστυχώς εδώ δεν θα σου πω κάτι ευχάριστο, κάποιοι κάποτε θα το βιώσουν αν δεν έχει στο μεταξύ εξαφανιστεί ο πολιτισμός μας από ενδογενείς παράγοντες, κάτι που το θεωρώ πολύ πιθανότερο να συμβεί από μια κοσμική καταστροφή...
Είμαστε τόσο μηδαμινοί και τόσο ευάλωτοι μέσα στο σύμπαν κι οι ψυχούλες που ζουν εδώ... Κάποιες πανέμορφες, ένα μικρό σύμπαν η καθεμία...
Δεν κάνω κακές σκέψεις όμως δεν μπορώ να μη σκεφτώ πως ένα τέτοιο τυχαίο γεγονός έβαλε τέλος στην κυριαρχία των ερπετών και μπόρεσε να επικρατήσει ο άνθρωπος στην όμορφη Γη μας... Μπορεί σε μια πέτρα κάπου στο διάστημα να είναι γραμένο και το τέλος του εκτός και είμαστε προετοιμασμένοι να το αντιμετωπίσουμε.
Θα είμαστε είμαι αισιόδοξος!
Σε φιλώ γλυκά και σου εύχομαι καλό βράδυ χωρίς αβάσιμους φόβους :-)