Σε σένα που έδωσες τόσα πολλά και πήρες τόσο λίγα...
Σ' ευχαριστώ...
Το πέρασμά σου
Στη ζήση αυτή που τη μισούμε
στη γης αυτή που μας μισεί,
κι όσο να πιούμε δε σε σβηούμε
πόνε πικρέ και πόνε αψύ,
που μας κρατάς και σε κρατούμε.
Ήρθες Εσύ μιαν άγιαν ώρα,
όραμα θείο και ξαφνικό
και γέμισεν ανθόν, οπώρα,
κελαηδισμόν παθητικό
όλ’ η καρδιά μας, όλη η χώρα.
Αχ! τόσο λίγο να βαστάξει
τούτ’ η γιορτή κι η Πασχαλιά.
Έφυγες κι έχουμε ρημάξει
ξανά και πάλι - η Πασχαλιά
γιατί έτσι λίγο να βαστάξει!
Κώστας Βάρναλης
1 σχόλιο:
Όσα και να σου έδωσε… σίγουρα θα είναι πολύ πιο λίγα από αυτά που εσύ της χάρισες…γιατί πολύ απλά
έτσι γίνεται πάντα…δίνουμε τόσα πολλά και παίρνουμε τόσο λίγα… Φαντάσου όμως να μην παίρναμε ούτε και αυτά τα λίγα…
…Just Another Day in Paradise… Υπέροχη μελωδία… Να σου ευχηθώ να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο…
Δημοσίευση σχολίου