Μιάμιση ώρα μετά είμαστε στο λιμάνι του Πόρου... Στο καταπράσινο νησί της Κεφαλονιάς!
Το λεωφορείο μας μεταφέρει στο όμορφο Αργοστόλι... Περνάμε δίπλα από τον Αίνο πατρίδα του πασίγνωστου Κεφαλονίτικου έλατου...
Τι όμορφα και καταπράσινα είναι τα επτάνησα σε αντίθεση με τα νησιά του Αιγαίου που επικρατεί η χαμηλή βλάστση και η ξηρασία.
Καφεδάκι στο Αργοστόλι και μετά στο ξενοδοχείο λίγο έξω από την πόλη. Περνάμε το φανάρι των Αγίων Θεοδώρων για να φτάσουμε. Ανακατασκευασμένο με βάση τα αρχικά σχέδια μιας και το πρωτότυπο καταστράφηκε και αυτό στους σεισμούς του 1953 που δεν άφησαν τίποτα όρθιο στο νησί. Μόνο το γραφικό Φισκάρδο στη "μύτη" της Κεφαλονιάς τελείως βόρεια του νησιού γλύτωσε την οργή του Εγκέλαδου τότε...
Παραδίπλα ο "θαλασσόμυλος" που κινούνταν κάποτε με το νερό της θάλασσας που χάνεται στις καταβόθρες... Θλίψη απο την εγκατάλειψη... Σκουριασμένο κουφάρι, διαλυμένη η φτερωτή του και δίπλα μπαράκι... Κρίμα που κανείς δεν τον συντηρεί... Αλλιώς τον φανταζόμουν δεν βάζω τη φωτογραφία του είναι στο φιλμ που δεν έχω εμφανίσει ακόμα. Καλύτερα καλοί μου αναγνώστες ας μη στενοχωρηθούμε...
Βράδυ φαγητό στο πολύβουο Αργοστόλι που πλήγηκε ανελέητα απο τους σεισμούς του 1953 όπως και όλο το νησί. Η Κεφαλονιά είναι το πιο σεισμογενές μέρος της πατρίδας μας. Τα σπιτάκια χαμηλά και χτισμένα πια έτσι ώστε να αντέχουν σε ισχυρούς σεισμούς. Περιοχή πιλότος για την αντισεισμική προστασία...
Ξημέρωμα ξύπνημα και αναχώρηση για το νησί του Οδυσσέα την όμορφη Ιθάκη!
Φτάνουμε στο λιμανάκι του Πισαετού (όχι δεν έχει σχέση με πίσσα απο το πίσω αετός βγήκε απ΄ότι ρώτησα). Μια προβλήτα και δυο τρία σπιτάκια είναι το λιμάνι αυτό και απο κεί στο Βαθύ της Ιθάκης.
Ένα μνημείο στην προβλήτα γι αυτούς που χάθηκαν στις μακρινές θάλασσες για να μπορέσουν να ζήσουν οι οικογένειές τους πίσω στην μακρινή πατρίδα:
"ΣΤΟΥΣ ΘΙΑΚΟΥΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΣΚΕΠΑΣΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΥΜΑ"
Κοιτάζω το μνημείο... Αιωνία σας η μνήμη σκέφτομαι σιωπηλός... Φωτογραφίζω το όμορφο Βαθύ και αναχώρηση για τα γραφικά Κιόνια στην άλλη μεριά του νησιού πάνω από ένα στενό δρόμο που σκαφραλώνει να περάσει από την άλλη μεριά... Σταματάμε και τραβάω φωτογραφίες. Το μοτέρ της Nikon F-801 μουγκρίζει τρώγοντας φίλμ... Ναι ήμουν φιλμάτος σε αυτό το ταξίδι μου...
Καιρός να επιστρέψω στην βάση μου το Αργοστόλι...
Antianemikos στο λιμανάκι του Πισαετού της Ιθάκης
Συνεχίζεται...
10 σχόλια:
Ταξιδιάρα ψυχή...
Κι όμως θα σε περιμένω :-)
πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου...
:)
γέμισε εικόνες να έχεις στα ταξίδια του νου σου...
φιλιά βρόχινα...
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΑΡΧΙΣΕ ΜΕ ΟΜΟΡΦΟ ΤΑΞΙΔΙ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΟΥ.
Πολύ ωραίο!
Ένιωσα σαν να ταξιδεύω κι εγώ!
Οταν πηγαμε Ιθακη, είμασταν ντιπ για ντιπ πιτσιρίκια.Είχαμε νοικιάσει ένα παπάκι που είχε στραβό τιμόνι αλλά αμα το κρατούσες λίγο πλάγια πήγαινε μια χαρά.Ούτε καθρέφτη είχε, αλλά γύριζε η Εφη και κοίταγε πίσω και μετά τσίριζε "αυτοκίνητο, αυτοκίνητο" κι έτσι καταλάβαινα ότι έπρεπε να πιάσω άκρη.Είχε και λίγο στραβή πίσω ρόδα και πέσαμε και σε μια λακκούβα και μετά φοβηθήκαμε οτι θα μας έβαζε να τη πληρώσουμε,όχι τη λακκούβα, για την πίσω ρόδα λέω, αλλά τελικά καθόλου δεν μας πείραζε γιατί άμα είσαι νέος όλα γύρω είναι ροζ και γαλαζωπά!Πήγαμε και στην αρχαία πόλη αλλά ηταν μέσα στη θάλασσα, έτσι μας είπανε δηλαδή και μετά σιχτίριζα αλλά όχι όπως όταν ψάχναμε για τη σπηλιά του Εύμαιου.
Είχε κάτι πέτρες τεράστιες και ξαναφοβηθήκαμε για την πίσω ρόδα αλλά είπαμε, άμα είσαι νέος τίποτε δεν σε πειράζει.Θα ξαναπάω στην Ιθάκη?
Οχι,αλλα μου έχω τάξει ν'ακούσω τα κύματα του Ατλαντικού.πρίν πάω θα σου πω Γιώργη.Αμα έρχεσαι παρέα...?
Νεράιδα της βροχής
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
Ναι με τις εικόνες ζω...
Σε φιλώ καλό σου βράδυ!
JK O SKROYTZAKOS
Καλό μήνα φίλε μου και σε σένα! Σου εύχομαι να έχεις και εσύ όμορφα ταξίδια!
maxplank
Ευχαρίστως να πάμε Βασίλη αλλά δεν θα στο συνιστούσα... Κράτα τις όμορφες και νοσταλγικές σου αναμνήσεις από τότε...
Θα σου απαντήσω με ένα ποίημα:
Γυρεύω τον παλιό μου κήπο·
τα δέντρα μού έρχουνται ώς τη μέση
κι οι λόφοι μοιάζουν με πεζούλια
κι όμως σαν ήμουνα παιδί
έπαιζα πάνω στο χορτάρι
κάτω από τους μεγάλους ίσκιους
κι έτρεχα πάνω σε πλαγιές
ώρα πολλή λαχανιασμένος.
...
παράξενο πώς χαμηλώνουν
όλα τριγύρω κάθε τόσο
εδώ διαβαίνουν και θερίζουν
χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα...
Πολύ όμορφα πέρασες από ότι διάβασα. Πολύ χαίρομαι για εσένα. Πάντα τέτοια όμορφα ταξίδια Αντιανεμικέ μου!
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή. Πολλά φιλιά!
Σε ευχαριστώ λουλουδάκι μου για τα καλά σου λόγια :-)
Το πιο όμορφο ταξίδι δεν το έχω κάνει ακόμα ;-)
Καλή σου μέρα και χρόνια πολλά μιας και γιορτάζεις και εσύ σαν μαμά σήμερα! Πολλά φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου