Τι γρήγορα...
Κεριά
Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μιά σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
σα μιά σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω·
με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν...
Κωνσταντίνος Καβάφης
Σχόλια
Καλή σου νύχτα
Τα τοπία , το φως, οι σκιές , τέλεια σύνθεση !
Αυτό γιατί να προκαλεί λύπη αναρωτιέμαι…
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα. Πολλά φιλιά…
Είναι να μην εκπλαγεί κανείς διαβάζοντας αυτό το διαμάντι; Για τα κεριά που πληθαίνουν... Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.
Καλό σου βράδυ, φιλιά!
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Προσπάθησα με εικόνες να πετύχω ένα καλό αποτέλεσμα.
Σε φιλώ και καλό σου βράδυ
Γιατί νοσταλγώ το φως και τη ζεστασιά καλό μου λουλούδι... Για τι άλλο;
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ.
Πολλά φιλιά και από μένα...
Κι από υποσχέσεις που αθετούνται άλλο τίποτα...
Σε φιλώ και καλή σου μέρα!