Βράδυ Σαββάτου...
Κι εγώ σπίτι... δε βγήκα. Φαγητό απ' έξω, ποδόσφαιρο στην τηλεόραση και μάζεμα στα ρούχα που στέγνωσαν.
Ώρα 2:30 ένα τσιγάρο πριν στο μπαλκόνι πριν κοιμηθώ. Τ' ανάβω και χαζεύω. Ο πλανήτης Δίας έχει ανατείλει. Φαίνεται σαν ένα λαμπρό άστρο κι αστράφτει με το κιτρινόλευκο φως του πάνω από τις ταράτσες των πολυκατοικιών. Παράξενο αλλά μου δίνει μια αίσθηση αισιοδοξίας που τον κοιτάζω. Σκέφτομαι πως δεν ήταν τυχαίο που οι αρχαίοι του είχαν δώσει το όνομα του επικεφαλής των θεών.
Ώρα 2:30 ένα τσιγάρο πριν στο μπαλκόνι πριν κοιμηθώ. Τ' ανάβω και χαζεύω. Ο πλανήτης Δίας έχει ανατείλει. Φαίνεται σαν ένα λαμπρό άστρο κι αστράφτει με το κιτρινόλευκο φως του πάνω από τις ταράτσες των πολυκατοικιών. Παράξενο αλλά μου δίνει μια αίσθηση αισιοδοξίας που τον κοιτάζω. Σκέφτομαι πως δεν ήταν τυχαίο που οι αρχαίοι του είχαν δώσει το όνομα του επικεφαλής των θεών.
Λαμπρός και κινείται αργά, άρα είναι μακριά και μεγάλος, θα σκέφτηκαν και δεν έκαναν λάθος παρότι δεν είχαν τηλεσκόπια.
Καληνύχτα άρχοντα των πλανητών το τσιγάρο τελείωσε... Μου φάνηκε πως ο Δίας μου χαμογέλασε, χαμογέλασα κι εγώ.
...
μα όταν κοιτάει τον ουρανό
τα μάτια του είναι δύο πουλιά
...
Σχόλια
Επίσης και με γυμνό μάτι παρατηρώντας τον κάθε βράδυ θα δεις ότι αλλάζει θέση σε σχέση με τα άλλα άστρα. Γι αυτό και οι αρχαίοι τον κατέταξαν στους πλανήτες.
αχ...πώς τους κόβω εγώ τους πολύξερους, γαμώ το Δία μου :Ρ
φιλιά βρόχινα...
Φιλιά...
ΥΓ Τι σου ένανε ο κακόμοιρος ο Δίας; Για σε παρακαλώ :-Ρ