Γεφύρι του Κοράκου 1949

Το γεφύρι του Κοράκου στον Αχελώο έστεκε αγέρωχο για αιώνες ώσπου ήρθε ο αδελφοκτόνος εμφύλιος πόλεμος. Το Μάρτη του 1949 οι αντάρτες επιχείρησαν να προσβάλλουν την Άρτα αλλά ο εθνικός στρατός τους απέκρουσε και τους καταδίωξε. Μοναδικό πέρασμα για τα Άγραφα το ονομαστό γεφύρι. Οι αντάρτες το κράτησαν ανοιχτό παρά τις επιθέσεις των αεροπλάνων και πέρασαν στα Άγραφα... Στις 28/3/1949 το ανατίναξαν και ο εθνικός στρατός δεν μπόρεσε να συνεχίσει την καταδιώξή τους. Το μόνο που μένει πια είναι οι βάσεις της καμάρας του και ένα ερειπωμένο πέτρινο κτίριο δίπλα που μέχρι το 1912 ήταν τελωνείο μιας και μέχρι εκεί έφταναν τα σύνορα της Έλλάδας τότε... Ο τόπος γεμάτος ιστορία και μνήμες. Ο διαβάτης- προσκυνητής θα δει τις σκιές των ανταρτών να το διασχίζουν, ίσως να δακρύσει από τις μνήμες του αδελφοκτόνου πολέμου.


Σε μερικά χρόνια τα νερά από τα έργα της εγκληματικής εκτροπής του Αχελώου θα σκεπάσουν σαν υγρό σάβανο για πάντα ό,τι απέμεινε από το γεφύρι τις μνήμες όμως ποτέ...

"Κι αν σας ρωτήσει η μάνα μου

η δόλια η αδερφή μου

μην πείτε πως λαβώθηκα

βαριά για να πεθάνω.

Μον΄πείτε πως παντρεύτηκα

στα έρημα τα ξένα.

Την πέτρα πήρα πεθερά

τη μαύρη γης γυναίκα

κι αυτά τα λιανολίθαρα

αδέρφια και ξαδέρφια."