Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Μια τέτοια νύχτα...



Μια τέτοια νύχτα πριν από χρόνια
Κάποιος περπάτησε μόνος
Δε ξέρω πόσα λασπωμένα χιλιόμετρα
Κάποιος περπάτησε μόνος

Νύχτα και συννεφιά, χωρίς άστρα

Πήγαινε το δρόμο δρόμο

...

Με τη μαύρη κάπα στις πλάτες
Αχ, το τι χιόνι σήκωσαν
Τι χιόνι σήκωσαν τούτες οι πλάτες
Κανένας δε το ‘μαθε...
Κανένας δε το ‘μαθε...
Κανένας!


3 σχόλια:

ή διδαξε ή μαθε ή φυγε είπε...

Μερικοί από μας θεωρούμε τη μοναξιά σύντροφο και συνοδοιπόρο.Αλλοι τρομάζουν κι άλλοι γαληνεύουν μόλις συνειδητοποιήσουν την ύπαρξή της.Ο άνθρωπος είναι "ον κοινωνικόν" αλλά και η αντοχή στη βλακεία και στη χαμέρπεια έχει και τα όριά της.

Ανώνυμος είπε...

Δεν κατάλαβα και πολύ…

Πέρασα για να αφήσω ευχές για την εβδομάδα που μπαίνει.
Καλή εβδομάδα να έχεις, ανοιξιάτικη!

Όναρ είπε...

"Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό.." Καληνύχτες λιωμένες..