Μάιος...

Μάιος κι άνοιξη πια για τα καλά... Όχι δεν πήγα πουθενά το σαββατοκύριακο έμεινα στην Αθήνα.

Μοναστηράκι... ήλιος και πολυκοσμία. Μόνος στο καφέ παρατηρώ το πλήθος, πίνω τον καφέ μου και διαβάζω ένα βιβλίο...

Άνοιξη και σιωπή... σπίτι δουλειά κι έχω τόσο ανάγκη να ξεφύγω...

Άνοιξη κι ο κόσμος παγωμένος από τη σκληρή οικονομική κρίση...

'Ανοιξη και θυμάμαι... παλιότερες άνοιξες...

Τελειώνω τον καφέ μου κι αφήνω το αντίτιμο στο μαρμάρινο τραπεζάκι. Σβήνω το Lucky Strike παίρνω το μετρό και γυρίζω σπίτι.

Είναι τόσο άδειο...



Χρώματα κι αρώματα... αγαπημένα...