Οι μνήμες είναι φορές που με φοβίζουν.Αλλοτε Κήρες άλλοτε Αρπυες και άλλοτε Ερινύες.Καλύτερα να μην τις είχα.Οχι, ούτε αυτό θέλω να το πω, δεν θα είχα ζήσει τότε.Δε θέλω να υπάρχουν στη ζωή μου διαστήματα σαν άγραφα κομμάτια σε ταινία παλιού μαγνητόφωνου.Θόρυβος και τίποτε άλλο. Ενα ελαφρύ φύσημα που να μη δείχνει παρά μόνο οτι ο χρόνος περνάει.Να πατάω το forward και να πέφτω πού? στο ewenoyme? το κλάμα των αγγέλων σου λένε, η κραυγή αγωνίας των αγγέλων δε λες καλυτερα? Το βλέπω ότι δεν μπορείς να γράψεις.Μη σε στεναχωρεί αυτό.Κάτι τέτοιο πάει να πεί οτι έχεις ένα σωρό πράματα να δώσεις και να περιγράψεις, απλά δεν είναι τώρα ελεύθερη η πένα σου.Αφουγκράσου τον εαυτό σου.Και δώστου τον χρόνο που χρειάζεται.
Κάποτε η μνήμη είναι η καλύτερη φίλη που έχεις αφού σε γυρίζει πίσω και βλέπεις τα πράγματα από άλλη οπτική γωνιά πιο σωστή χωρίς την φόρτιση των χιλιάδων συναισθημάτων… Εγώ είμαι από αυτούς που σπάνια ξεχνούν… Πολλά φιλιά!
Σπίτι απόγευμα και ένα τηλεφώνημα. Ο αριθμός γνώριμος... Στην άλλη άκρη της γραμμής η χαρακτηριστική φωνή που ποτέ δεν ξέχασες. "Είμαι στην πόλη σου αλλά σε λίγες ώρες πετάω" Δεν το σκέφτεσαι δεύτερη φορά παίρνεις ταξί... Κι ένα χαμόγελο "Κι από 1.000.000 μίλια μακριά θα ξεχώριζα τη μορφή σου". Κι ας πέρασε τόσος καιρός... Στο ίδιο καφέ πάλι με το πολύχρωμο πλήθος να περπατάει στην ανοιξιάτικη Αθήνα (το πρόσεξες πως είναι άνοιξη) κι ο χρόνος να περνάει τόσο γρήγορα... Ένα φιλί μαζί με το καλό ταξίδι... Και τόσα ακόμα που θά 'θελα να πω... Δευτέρα... Σχεδόν δώδεκα ώρες στη δουλειά κι όμως στα χείλη μου είχα ένα χαμόγελο. Σ' ευχαριστώ που μου 'φερες την άνοιξη...
Έχω γράψει και παλιότερα για το φόβο μου, μάλλον φοβία καλύτερα, για τα αεροπορικά ταξίδια. Ωστόσο έχω κάνει αρκετά εντός Ελλάδος και ένα στο εξωτερικό. Παλιότερα στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80 ήμουν τακτικός αεροταξιδιώτης. Αντιμετώπιζα το φόβο μου δραστικά και επιθετικά! Ναι θα πάω στην Αθήνα αεροπορικώς από την Καλαμάτα. Μια πτήση 25 λεπτών με το 737 που είχε η "Ολυμπιακή" δρομολογημένο στη γραμμή τότε. Έκανα και πολλά ταξίδια Αθήνα-Ηράκλειο και Ηράκλειο-Αθήνα. Τώρα που το σκέφτομαι ταξίδεψα με όλους τους τύπους των τζετ της "Ολυμπιακής" της εποχής εκείνης... Boeing 707, 727, 737 ακόμα και με 747 και με Airbus A300. Τυχερός με το 747 που με πήρε από το αεροδρόμιο του Ηρακλείου όπου περίμενα υπομονετικά στη λίστα αναμονής. Επιβιβαστήκαμε όλοι από τη λίστα αναμονής ενώ είχαμε και αρκετή καθυστέρηση μιας και συνταξιδιώτης μας ήταν ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και περιμέναμε αρκετή ώρα την άφιξή του στο αεροδρόμιο. Πιθανολογώ πως αυτός ήταν και ...
Εκατοστή ανάρτηση η σημερινή καλοί μου αναγνώστες και σχεδόν συμπίπτει με τον ένα χρόνο από την πρώτη μου. 100 ... σημαδιακός αριθμός και διάλεξα και την ημέρα Παρασκευή και 13 . Να δείξω πως δεν πιστεύω στις προλήψεις...Έδωσα κομάτια ψυχής εδώ, κάποιες φορές σας έκανα ίσως να σκεφτείτε, κάποιες να γελάσετε κάποιες ίσως να δακρύσετε κάποιες που μπορεί να διαφωνήσετε μαζί μου ή και να εξοργιστείτε ακόμα. Θα 'θελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που άλλοτε τακτικά κι άλλοτε περιστασιακά αφήνετε τα σχόλιά σας αλλά και εσάς που σιωπηλοί με διαβάζετε και δεν θέλετε να πείτε κάτι... Κι εσείς με τιμάτε με την παρουσία σας. Δεν μου αρέσει να λέω για τον εαυτό μου, τουλάχιστον ευθέως, γι αυτό αποκαλύπτομαι σε σας μέσα από τις αναρτήσεις μου. Όσοι με διαβάζετε ξέρετε ή έστω υποψιάζεστε τις απόψεις μου, τα πιστεύω μου, τα συναισθήματά μου. Προσπαθώ να μην είμαι μονότονος, οι αναρτήσεις μου έχουν αν όχι κάτι άλλο, τουλάχιστον ποικιλία. Πολλές φορές αγγίζω και θέματα πολιτικού ή κοινωνικού ενδιαφέρον...
Σχόλια
Ενα ελαφρύ φύσημα που να μη δείχνει παρά μόνο οτι ο χρόνος περνάει.Να πατάω το forward και να πέφτω πού? στο ewenoyme? το κλάμα των αγγέλων σου λένε, η κραυγή αγωνίας των αγγέλων δε λες καλυτερα?
Το βλέπω ότι δεν μπορείς να γράψεις.Μη σε στεναχωρεί αυτό.Κάτι τέτοιο πάει να πεί οτι έχεις ένα σωρό πράματα να δώσεις και να περιγράψεις, απλά δεν είναι τώρα ελεύθερη η πένα σου.Αφουγκράσου τον εαυτό σου.Και δώστου τον χρόνο που χρειάζεται.
Εγώ είμαι από αυτούς που σπάνια ξεχνούν…
Πολλά φιλιά!
Η μουσική με σκίζει.
Η μνήμη χειρότερα.
Σήμερα είναι από τις μέρες που θέλεις να μην υπάρχεις.. Έτσι απλά.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλε μου!
Ναι μικρή λέξη και ολομόναχη...
Καλό σου βράδυ!
maxplank
Έχεις δίκιο σε αυτά που λες φίλε Βασίλη...
Ναι τον εαυτό μου αφουγράζομαι... Κάνω και τίποτε άλλο θαρρείς;
Καλό σου βράδυ!
Λουλούδι χωρίς άρωμα
Κι άλλοτε σε γεμίζει συναισθήματα...
Χμμ εγώ είμαι από αυτους που δεν ξεχνάω ποτέ αλλά και "ξεχνάω" συνάμα...
Πολλά φιλιά καλό μου λουλούδι να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
jacki
Ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου καλή μου φίλη :-)
Σήμερα μέρα να μην υπάρχεις!!! ΑΑΑ θα σε μαλώσω!
Φιλιά, καλό σου βράδυ!
Η μουσική και οι εικόνες πολύ όμορφες !