Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Μια ψυχή 1.96 Μb...


Τόσο είναι το backup του ιστολογίου μου που έκανα σήμερα...
Ένας χρόνος και σε 1.96 Mb...
Σκέψεις, θύμησες, καταθέσεις ψυχής σε 1.96 Mb... Ούτε καν 2 να στρογυλέψει ο αριθμός.
Κοίταζα παλιές μου αναρτήσεις και ταξίδεψα.. διάβασα παλιά σχόλια χαμογέλασα, αναρωτήθηκα, δάκρυσα...
Ναι ήθελε κουράγιο να ξαναδιαβάσω, να τολμήσω να δω πίσω, να δω και μέσα μου...

Σαββατοκύριακο πάλι και δεν έχω κανένα κέφι γράφω και κοιτάζω από την μπαλκονόπορτα απέναντι πολυκατοικίες ντουβάρια που κλείνουν ανθρώπινες ψυχές και αυτά... Ποιος ξέρει τι κρύβει κάθε ψυχή μέσα της; Κάποιες στον κυβερνοχώρο τα βγάζουν σε ένα ιστολόγιο ίσως, κάποιες τα κρατάνε μέσα τους...
Παρασκευή βράδυ και δεν θέλω να πάω πουθενά... Ελάχιστοι οι φίλοι καθένας με τις δικές του έγνοιες...
Παρασκευή βράδυ και τίποτα...
Σκέψεις μου στριφογυρνάνε στο μυαλό αναμνήσεις και ερωτηματικά...
Λίγα kb ακόμα στο επόμενο backup ή μήπως να πατήσω διαγραφή ιστολογίου;...
Θα γλυτώσω από τα Mbytes στον σκληρό μου δίσκο όμως από το μυαλό μου τα Terabytes δεν διαγράφονται...



...

Silence like a cancer grows.

Hear my words that I might teach you,

Take my arms that I might reach you.

But my words like silent raindrops fell,

And echoed

In the wells of silence

...



6 σχόλια:

jacki είπε...

Πολύ όμορφη η μουσική σου..
Αχ κι εγώ το έκανα...
Διάβαζα τα παλιά μου κείμενα και ταξίδευα..
Πόσο όμορφο που υπάρχουν κι αυτά..
Να είσαι καλά..
Να είσαι καλά και να σε προσέχεις.

ή διδαξε ή μαθε ή φυγε είπε...

Αλλοίμονο αν χωρούσες σε 1.96ΜΒ...
Ούτε το φάσμα της αύρας σου δεν χωράει εκεί.Κάποια ψήγματά σου, ψήγματα και μόνο, είναι αυτά που βρίσκονται στα 1.96ΜΒ.
Με όλα όσα γράφεις στις τελευταίες σου αναρτήσεις μία και μόνο λέξη μου'ρχεται στο μυαλό και αυτή είναι η λέξη "μοναξιά".Μία λέξη που την ξέρω πολύ καλά, μία κατάσταση που με συντροφεύει δεκαετίες τώρα, οι Κυνικοί είχαν δίκιο δυστυχώς, "γεννιόμαστε μόνοι μας, ζούμε και πεθαίνουμε μόνοι μας".Κατά καλή μου τύχη αντιλήφθηκα αυτή την έννοια λίγο νωρίτερα από πολλούς άλλους, πρόλαβα από μικρός να της δώσω τη δυνατότητα να γίνει φίλος και συνοδοιπόρος μου.Κατά κακή μου τύχη είπα να χωρίσω τους δρόμους μας λίγα χρόνια πριν, χάρηκα που ήμουνα μαζί με άλλους ανθρώπους, αλλά χάρηκα άτσαλα και το πλήρωσα.
Ευτυχώς ξαναγυρίζω πλέον στον εαυτό μου και ξαναχαμογελάω στην συνοδοιπόρο μου που με περίμενε υπομονετικά.
Πόσες φορές μέχρι τώρα έχω ευχηθεί να εξαφανίζονταν και η τελευταία δημοσίευσή μου;... πολλές φορές.
Τελικά έμεινα σ'ένα μπλογκ, να συμμαζεύω φωτογραφίες αλλά ποτέ πιά νοήματα.
Δεν σχολιάζω ακριβώς την ανάρτησή σου, απλά προσθέτω τις σκέψεις μου στις δικές σου...

Unknown είπε...

έχουμε πολλά μέσα μας ακόμη που δεν έχουν ειπωθεί. πολλά που θα νιώσουμε και θα θελήσουμε είτε να τα κρατήσουμε μέσα μας είτε να τα βγάλουμε προς τα έξω...

όσες διαγραφές κι αν κάνουμε, όλα μέσα μας θα μείνουν...

φιλιά βρόχινα μάτια μου...

Ερατώ είπε...

Πραγματικά αυτό το κουμπί delete με έχει εντυπωσιάσει κι εμένα!Πατάς ένα κουμπί και σβήνεις μια προσπάθεια δύο χρόνων πχ.Καταθέσεις ψυχής, συλλογή πληροφοριών, ή ό,τι άλλο με ένα απλό κλικ!
Από το μυαλό μας όμως τίποτα δεν μπορεί να διαγραφεί ακόμα και μερικά μεγαμπάιτς που θα ευχόμασταν να διαγραφούν!
Πάντως τα μπλογκ είναι ένας σημαντικός τρόπος επικοινωνίας.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Καλησπέρα…

Διακρίνω μελαγχολία και δεν μου αρέσει…

Εσύ που δίνεις θάρρος και ελπίδα για καλύτερες μέρες, μοιράζεις φυλαχτά, έχεις μετρήσει το ιστολόγιο σου… Είσαι καλά?

Τα συναισθήματα δεν χωράνε σε κανένα σκληρό δίσκο!

Έλα…σύνελθε, χαμογέλα και προχώρα…η ζωή είναι πανέμορφη!

Να θυμάσαι ότι μπορούμε να είμαστε πολύ ευτυχισμένοι φτάνει να το θέλουμε εμείς!

Είναι καλοκαίρι!

Πολλά φιλιά!

Antianemikos είπε...

@jacki
Είναι υπέροχο το τραγούδι αυτό πραγματικά jacki μου.
Όμορφο να ταξιδεύεις με τις θύμησες και τις παλιές αναρτήσεις... και οδυνηρό όμως μερικές φορές...
Σε φιλώ να έχεις ένα όμορφο βράδυ@

@maxplanck
Βασίλη κι όμως είναι τόσα πολλά αυτά που χώρεσαν σε 1.96 Mb
Έτσι είναι γεννιόμαστε μόνοι και πεθαίνουμε μόνοι όμως το ενδιάμεσο είναι το θέμα. Εκεί δεν αντέχουμε και πολύ μόνοι μας.
Τότε στο γνωστό φόρουμ είχαμε κοντραριστεί και άγρια θα έλεγα και με σένα και με άλλους και ποιο το νόημα τελικά; Τόσα χρόνια μετά χαίρομαι ειλικρινά που ξανάσμιξαν οι δρόμοι μας...
Η σελίδα γύρισε!
Να σαι καλά φίλε και καλό σου βράδυ!

@Νεράιδα της βροχής
Ναι καλή μου όλα μέσα μας μένουν, έχεις δίκιο δεν σβήνουν έτσι με μια διαγραφή αναρτήσεων...
Φιλιά και καλό σου βράδυ!

@Ερατώ
Έχεις δίκιο και αυτό επισημαίνω και εγώ καλή μου φίλη. Δεν σβήνουν από το μυαλό μας πράγματα... ισως γιατί δεν θέλουμε και εμείς οι ίδιοι να σβήσουν!
Σε φιλώ να έχεις ένα όμορφο βράδυ!

@Λουλούδι χωρίς άρωμα
Δεν μπορώ να είμαι πάντα χαρούμενος καλό μου λουλουδάκι...
Έχεις δίκιο τα συναισθήματα δεν χωράνε σε σκληρούς δίσκους και σε αναρτήσεις... Κάποια μικρά αποστάγματά τους μόνο χωράνε ή καλύτερα απλά διακρίνονται...
Καλοκαίρι ναι και προχωράω μόνος κι έχει και παγωνιά... Ωστόσο θα χαμογελάσω ακούω την παρότρυνσή σου :-)
Σε φιλώ γλυκά, να έχεις ένα όμορφο βράδυ και να περάσεις όμορφα :-)