ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ

Σε μια βδομάδα ψηφίζουμε... ευρωεκλογές και ας είναι υποτονικό το κλίμα. Πολλοστή φορά που θα ψηφίσω και ο νους μου πάει στις πρώτες εκλογές που ψήφισα στις 2 του Ιούνη του 1985. Το πολιτικό κλίμα είχε πυροδοτηθεί από νωρίς. Οι δυο κυρίαρχες πολιτικές παρατάξεις της χώρας ας τους ονομάσω οι Πράσινοι και οι Βένετοι όπως και οι δύο φατρίες της στάσης του νίκα στο Βυζάντιο. Τα κυρίαρχα συνθήματά τους "Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά" και το "Κάτω η χούντα του ΠΑΣΟΚ" κι ένα κοινό σύνθημα που παραπέμπει σε πολιτικό χουλιγκανισμό (όχι πως η πολιτική κουλτούρα της εποχής απείχε και πολύ από αυτόν): "Στις 2 του Ιούνη πεθαίνει το γουρούνι". Τι να σχολιάσει κανείς όταν γνωστή φυλλάδα που καυχιόταν πως "γκρέμισε τον καραμανλισμό" και σήμερα έγινε ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του έγραφε για τα "ξερονήσια" (λες και οι πράσινοι βρήκαν εξόριστους που τους απελευθέρωσαν όταν ήρθαν στην εξουσία) ενώ οι άλλοι μίλαγαν για "χούντα" που φυσικά δ...

Παρασκευή και άλλο ένα σαββατοκύριακο στην Εύβοια αυτή τη φορά αφιερωμένο στην αστρονομία. Ένα τηλέφωνο στο φίλο μου το Λευτέρη: "Θα πάω στην Εύβοια το σαββατοκύριακο θέλεις να έρθεις; Φέρε και το τηλεσκόπιό σου μαζί" Αναχώρηση απο Αθήνα και συνάντηση στην Νέα Αρτάκη πριν πάρουμε το δρόμο για το Δήμο Διρφύων. Στάση για καφέ και άφιξη με το σούρουπο. Τα τηλεσκόπια στήνονται στην ταράτσα και αρχίζει η παρατήρηση. Με τους χάρτες στο τραπεζάκι και τους κόκκινους φακούς ψάχνουμε στόχους. Ας δούμε το Μ13 το σφαιρωτό σμήνος του Ηρακλή χμμμ δεν χρειάζομαι χάρτη θυμάμαι από μνήμης τη θέση του. Κοίταγμα στον ερευνητή και το βλέπω σαν ένα αμυδρό νεφελώδες αστεράκι, κοιτάζω από το τηλεσκόπιο και σπάζει σε μια μπάλα από αναρίθμητα άστρα ακόμα και με 6 ίντσες άνοιγμα! Το κοιτάζω και από το τηλεσκόπιο 12 ιντσών του Λευτέρη και είναι εντυπωσιακό! Ο Messier το είχε περιγράψει τον 18ο αιώνα όταν το παρατήρησε με το πρωτόγονο με τα σημερινά δεδομένα τηλεσκόπιό του σαν "Νεφέλωμα που δεν περ...

Παρασκευή βράδυ και η Αθήνα δείχνει πια καλοκαιρινή... Δεν με χωράει ο τόπος θα φύγω σκέφτομαι. Ένα μικρό σακ βουαγιάζ, η φωτογραφική μου μηχανή και μπαίνω στο αυτοκίνητό μου. Κίνηση μέχρι να βγω στην εθνική οδό κι ύστερα δρόμος άδειος σχεδόν.Πατάω γκάζι και έχω την αίσθηση πως πετάω νύχτα. Το κοντέρ δείχνει 120, 130, 140 καταπίνοντας τα χιλιόμετρα χωρίς να το καταλαβαίνω... Απαλή μουσική στο CD player και πορτοκαλί φώτα νατρίου για συντροφιά... Στροφή μετά τα διόδια στο Σχηματάρι για Χαλκίδα. Η ουρά απίστευτη, απορώ γιατί ώσπου μετά από κάμποση ώρα μου λύνεται η απορία. Ένα φοβερό τρακάρισμα ενός ΙΧ με φορτηγό. Σπασμένα γυαλιά και κομάτια ελαστικού και μετάλλου σκορπισμένα γύρω και τροχονόμοι προσπαθούν να ρυθμίσουν την κυκλοφορία. Προσπερνάω και το κινητό μου χτυπάει. Είναι ο ξάδερφός μου έλα στη... (όνομα γνωστού χωριού της περιοχής). Περνάω τη Χαλκίδα προς Ψαχνά και στρίβω. Ο δρόμος καινούργιος, ανοίγω τα παράθυρα να νιώσω τις μυρουδιές της φύσης και σε λίγο φτάνω στο χωριουδάκι. ...

Η περιήγησή μου στην Κεφαλονιά συνεχίστηκε με εκδρομή στο γραφικό Φισκάρδο στη ¨μύτη" της Κεφαλονιάς το βορειότερο άκρο του νησιού. Στο δρόμο στάσεις να θαυμάσουμε την υπέροχη παραλία του Μύρτου... και την Άσσο... Ο δρόμος στενός και με στροφές μας οδηγεί στο γραφικό Φισκάρδο... Πήρε το όνομά του από τον πειρατή Γουϊσκάρδο τον 11ο αιώνα...Το μόνο μέρος της Κεφαλονιάς που γλύτωσε από τους σεισμούς του 1953 και διατηρεί ακόμα στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Τουριστικό μέρος πια με τα περισσότερα μαγαζιά μόλις να έχουν ανοίξει για τη σεζόν. Όλο και περισσότερο μου αρέσει αυτό το νησί σκέφτομαι... Είμαι και δεμένος με το Ιόνιο πέλαγος. Βρέχει την πόλη που μεγάλωσα... Φωτογραφίζω τριγύρω (οι φωτό εδώ δεν είναι δικές μου οι περισσότερες, δεν έχω εμφανίσει ένα φιλμ ακόμα) και παίρνω το δρόμο της επιστροφής αλλά πηγαίνω προς το Ληξούρι! Την πόλη που ανταγωνίζονταν το Αργοστόλι σαν πρωτεύουσα του νησιού. Χτισμένες οι δυο πόλεις απέναντι στον κόλπο του Αργοστολιού. Πατρίδα του Ανδ...

Άλλο ένα ταξίδι Κεφαλονιά-Ιθάκη! Πρωί πρωί στο δρόμο για την Κυλλήνη και από κει στο πλοίο για την Κεφαλονιά! Μιάμιση ώρα μετά είμαστε στο λιμάνι του Πόρου... Στο καταπράσινο νησί της Κεφαλονιάς! Το λεωφορείο μας μεταφέρει στο όμορφο Αργοστόλι... Περνάμε δίπλα από τον Αίνο πατρίδα του πασίγνωστου Κεφαλονίτικου έλατου... Τι όμορφα και καταπράσινα είναι τα επτάνησα σε αντίθεση με τα νησιά του Αιγαίου που επικρατεί η χαμηλή βλάστση και η ξηρασία. Καφεδάκι στο Αργοστόλι και μετά στο ξενοδοχείο λίγο έξω από την πόλη. Περνάμε το φανάρι των Αγίων Θεοδώρων για να φτάσουμε. Ανακατασκευασμένο με βάση τα αρχικά σχέδια μιας και το πρωτότυπο καταστράφηκε και αυτό στους σεισμούς του 1953 που δεν άφησαν τίποτα όρθιο στο νησί. Μόνο το γραφικό Φισκάρδο στη "μύτη" της Κεφαλονιάς τελείως βόρεια του νησιού γλύτωσε την οργή του Εγκέλαδου τότε... Παραδίπλα ο "θαλασσόμυλος" που κινούνταν κάποτε με το νερό της θάλασσας που χάνεται στις καταβόθρες... Θλίψη απο την εγκατάλειψη... Σκουριασμέ...