Πέμπτη 14 Αυγούστου 2008

Κι η Αθήνα ζαφειρόπετρα...

Ήρθε ο καιρός, επιτέλους άδεια. Θα κατέβω στην πόλη που μεγάλωσα για τις διακοπές μου. Κι όμως τριγυρνώντας την τελευταία εβδομάδα στην Αθήνα νοιώθω κάτι να με κρατάει εδώ. Η πόλη άδεια, οι αποστάσεις με το αυτοκίνητο αυτές που έπρεπε να είναι. Νέα Φιλαδέλφεια 25 λεπτά, Ηλιούπολη 20 λεπτά. Στο κέντρο βρίσκεις να παρκάρεις όπου θέλεις! Κάνιγγος, Εξάρχεια, Κολωνάκι... Οι δρόμοι άδειοι και τα μαγαζιά κλειστά. Καλά έχουν αποκαλέσει τον Δεκαπενταύγουστο Πάσχα του καλοκαιριού... Κι όμως μια παράξενη μελαγχολία με πιάνει αυτή την εποχή. Το έχω σαν το τέλος του καλοκαιριού με απότομη προσγείωση το Σεπτέμβρη... Θυμάμαι ένα πάρτυ που πήγαινα κάθε χρόνο στην Καλαμάτα τέτοια εποχή, το είχα συνδυάσει με το καλοκαίρι που φεύγει. Αν ξυπνήσεις ξημερώματα τέλη Αυγούστου (ή αν γυρίζεις σπίτι από ξενύχτι) βλέπεις τον Ωρίωνα να ανατέλλει μεγαλοπρεπής πριν το πρώτο φως της αυγής και είναι σαν να σου λέει: "Ε ο χειμώνας είναι στη γωνία! Δεν τον γλυτώνεις και φέτος!"...
Κι ύστερα τα γενέθλια μου στο τέλος του Αυγούστου, ένα χρόνο μεγαλύτερος και σοφώτερος ( ; ) μπα δεν βάζω μυαλό...
Τι μ' έχει πιάσει σήμερα αγαπητοί μου αναγνώστες δεν ξέρω. Σκέψεις με τη βαλίτσα ανοιχτή και τις φωτογραφικές μου μηχανές φορτωμένες με φίλμ. Ας είναι, οι παλιοί μου φίλοι, οι δικοί μου άνθωποι και τα μέρη που αγάπησα με περιμένουν. Κι ας μ' αρέσει η Αθήνα έτσι άδεια και ανθρώπινη. Κάπως έτσι θα ήταν όταν έγραψε ο ποιητής:

Πρωί και λιοπερίχυτη
και λιόκαλη είναι η μέρα,
και η Αθήνα ζαφειρόπετρα
στης γης το δαχτυλίδι



5 σχόλια:

Unknown είπε...

καλά να περάσεις...

...κι ας έρθει ο χειμώνας. ίσως να 'χει και πιο πολλές βροχές. πού ξέρεις;

;)

φιλιά βρόχινα...

Antianemikos είπε...

Ευχαριστώ καλή μου νεράιδα. Μακάρι να 'ρθουν και οι βροχές... Ό,τι πρέπει μετά την κάψα του καλοκαιριού :-)

Φιλιά...

Ανώνυμος είπε...

Κάθε καλοκαίρι ακολουθεί ένα φθινόπωρο…
κάθε νύχτα ακολουθεί μια μέρα…
κάθε όνειρο ακολουθεί μια πραγματικότητα…
κάθε ευτυχία ακολουθεί μια απογοήτευση…
και ο κύκλος συνεχίζεται …συνεχίζεται… και τίποτα δεν τον ακολουθεί…

Να περάσεις όμορφα εκεί που θα πας και να γυρίσεις πίσω με πανέμορφες εικόνες… εικόνες που θα μείνουν για πάντα μέσα σου… στιγμές που φωτογράφησες με τα πανέμορφα σου μάτια… μακάρι να μπορείς να τις μοιραστείς μαζί μας γυρίζοντας…Φυσικά θα είσαι και μεγαλύτερος επιστρέφοντας και δεν ξέρω αν θα το κάνεις!

Πολλά φιλάκια και χαρούμενα γενέθλια…χμμμμ τι να σου ευχηθώ;

Λοιπόν… ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΟΝΕΙΡΟ….ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΥΧΗ!

Όναρ είπε...

Εύχομαι να είσαι καλά φωτογράφε.. Καλησπέρες αντάμωσης..

Antianemikos είπε...

@μωβ κρινάκι
Καλό μου κρινάκι μπορεί να έχεις δίκιο... όμως εκείνο που μετράει είναι να ζούμε το τώρα... το τι θα επακολουθήσεις δεν μπορεί κανείς να το ξέρει...
Ευχαριστώ για τις ευχές σου και μη φοβάσαι παρ' ότι μεγαλύτερος θα συνεχίσω να μοιράζομαι αυτά που βλέπω και σκέφτομαι :-)

Φιλιά...


@όναρ
Καλησπέρες όναρ. Επανήλθα (δριμύτερος)

Φιλιά...