Τότε...
Ο μπαμπάς, η γιαγιά, η θεία η Χαρίκλεια, ο θείος ο Δημήτρης έχουν φύγει πια...
Και τώρα...
Φσσσ σβήνω τα κεράκια... και συνεχίζω... με άλλον ένα χρόνο στην πλάτη μου...
Να είστε όλοι καλά φίλοι και φίλες που με διαβάζετε!
Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
Τα πρώτα μου γενέθλια Δώριο Μεσσηνίας 28/8/1967
Ο μπαμπάς, η γιαγιά, η θεία η Χαρίκλεια, ο θείος ο Δημήτρης έχουν φύγει πια...
Και τώρα...
Να είστε όλοι καλά φίλοι και φίλες που με διαβάζετε!
Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
...
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
1 σχόλιο:
Happy Birthday!
Χαρούμενα γενέθλια!
Χρόνια Πολλά!
Η φωτογραφία μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή...πόσα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε...κι εμείς οι ίδιοι φυσικά...
Βγάζει μια μελαγχολία το ποστ σου αυτό, αλλά νομίζω η αισιοδοξία τελικά κερδίζει με τη χαρούμενη κινούμενη εικόνα που έβαλες κάτω!
Γιατί αισιόδοξοι αντιμετωπίζουμε καλύτερα τα πράγματα, ακόμη και τα χρόνια που κάθονται ένα ένα στην πλάτη μας!
Χρόνια σου πολλά και πάλι με υγεία, ηρεμία και ότι άλλο επιθυμείς!
Δημοσίευση σχολίου