Φαύλος κύκλος...

Η Σοφία η δικιά μου δε συμμαζεύεται μία τσούλα είναι του δρόμου που τρελαίνεται Απ' τη μία παίρνει εμένα και συνεπαίρνεται απ' την άλλη σπρώχνει εμένα κι από άλλον σπρώχνεται Η Σοφία η δικιά μου ζει με αποβράσματα πόσο θέλει να ξεφύγει και την πιάνουν κλάματα... Δεν εσπούδασε αρτίστα μα τα ψέματα ξεχειλίζουνε οι τσέπες της με κέρματα Η Σοφία η δικιά μου σαν γκαρσόνα φέρνεται που σερβίρει τους πελάτες δίχως να τους δένεται Και στον ένανε να λέει πως τον άλλον σκέφτεται κι όταν όλους τους τυλίξει φεύγει κι έρχεται Η Σοφία η δικιά μου πιάνει τα μηνύματα κι απ' το Amsterdam μου στέλνει κρύα χαιρετίσματα πως παντρεύεται μου λέει κάποιον που αγάπησε κι ό,τι είχαμε οι δυο μας μια για πάντα τσάκισε Η Σοφία η δικιά μου φέγγει ξημερώματα πάλι τσίμπησε νωρίς μπαγιάτικα δολώματα κι όταν όλοι την χλευάζουν.... τότε μ' ο ν ε ι ρ ε ύ ε τ α ι σαν διαρρήκτης που ένα μπάτσο ερωτεύεται...