Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

Fly me to the moon...

Ένας αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Ιούλιος Βέρν... αυτός ο πατέρας του επιστημονικού και φανταστικού μυθιστορήματος και αισιόδοξος οραματιστής.

Θυμάμαι το πρώτο του βιβλίο που διάβασα... "Από τη Γη στη Σελήνη" που εκδόθηκε πρώτη φορά το 1867 κάτι παραπάνω από έναν αιώνα πριν ο άνθρωπος πατήσει το πόδι του στο φυσικό δορυφόρο του πλανήτη μας.

Ο Βερν βάζει τον πρόεδρο της "λέσχης των όπλων" Μπαρμπικάν να συλλαμβάνει την ιδέα του βλήματος που θα πάει στη Σελήνη. Σωστά προβλέπει την ορμή του νέου ακόμα τότε αμερικανικού έθνους και την τάση του για μεγάλα και εντυπωσιακά. Βάζει και μια νότα αισιοδοξίας και ουμανισμού: το μεγαλύτερο κανόνι που φτιάχτηκε ποτέ η "Κολομβιάδα" δεν θα σκορπίσει το θάνατο αλλά θα κάνει δυνατό το απίστευτο ταξίδι στη Σελήνη. Τοποθετεί το χώρο εκτόξευσης στη Φλόριδα, λίγο πιο πέρα από το ακρωτήριο Κανάβεραλ που πράγματι ξεκίνησε το ταξίδι στη Σελήνη έναν αιώνα αργότερα ενώ προβλέπει πως η οβίδα που θα μεταφέρει τους αστροταξιδιώτες θα είναι κατασκευασμένη από το πανάκριβο ακόμα τότε αλουμίνιο... Ο τομληρός Μισέλ Αρντάν αποφασίζει να πάει στη Σελήνη και αποτρέπει τη μονομαχία των άσπονδων εχθρών Μπαρμπικάν και πλοίαρχου Νίκολ καλώντας τους να τον ακολουθήσουν για να δουν ποιος έχει δίκιο. Στήνει το τηλεσκόπιο που θα παρακολουθήσει την οβίδα σε μια ψηλή βουνοκορφή για να είναι όσο πάνω γίνεται από τη διαταραγμένη ατμόσφαιρα της γης, δεκαετίες πριν γίνει πραγματικότητα το πρώτο αστεροσκοπείο σε μεγάλο υψόμετρο.

Γυρνώντας πίσω θυμάμαι πόσο μου άρεσε αυτό το μυθιστόρημα όταν το διάβαζα παιδί, και χάζευα τις όμορφες γκραβούρες που στόλιζαν τις σελίδες του... Στο τέλος η οβίδα αποτυχαίνει να φτάσει στη Σελήνη και γίνεται δορυφόρος της...

Πήγα και πήρα και τη συνέχειά του, το "Γύρω από τη Σελήνη". Οι τρείς θαρραλέοι ταξιδιώτες είναι τα πρώτα ανθρώπινα όντα που βλέπουν το δορυφόρο μας από τόσο κοντά. Με την εφευρετικότητά τους πυροδοτούν τις ρουκέτες ανάσχεσης ανάποδα και φεύγουν από τη σεληνιακή τροχιά που είχαν παγιδευτεί. Η οβίδα τους πέφτει στον Ειρηνικό και περισυλλέγεται από πλοίο του αμερικανικού ναυτικού που τους πλησιάζει ενώ έπαιζαν αμέριμνοι ντόμινο...

Δυστυχώς όμως σε πολλά έπεσε έξω ο Ιούλιος Βέρν. Δεν εφαρμόζεται η έρευνα για στρατιωτικούς σκοπούς στην υπηρεσία της εξερεύνησης του διαστήματος αλλά πολλές φορές γίνεται το αντίθετο. Τεχνικές που αναπτύσσονται για στρατιωτικούς σκοπούς κάνουν πολλά χρόνια να αποχαρακτηριστούν ώστε οι αστρονόμοι να τις χρησιμοποιήσουν για το ξεκλείδωμα των μυστικών του Σύμπαντος... Και η εξερεύνηση του διαστήματος δεν άρχισε ούτε σαν ευγενής άμιλα ούτε σαν ευκαιρία για την παγκόσμια συνεργασία αλλά σαν ανταγωνισμός των ΕΣΣΔ και ΗΠΑ στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου... Και τα κανόνια καθώς και οι πύραυλοι που τα ακολούθησαν ακόμα σκοτώνουν ανθρώπους. Ίσως να 'ναι και τυχερός που δεν έζησε να τα δει, ποιος ξέρει τι θα σκέφτονταν...

Πάντως ο Μισέλ Αρντάν στο βιβλίο έχει την ηλικία μου γι αυτό όσο έχω καιρό...


...
Αγαπημένη μου, μην κλαις
πάμε μαζί ψηλά, αν θες
να δεις τη γη απ' τη σελήνη
ένα φεγγάρι είναι και κείνη
...


5 σχόλια:

Όναρ είπε...

Η φαντασία είναι τόσο κοντά στην πραγματικότητα..και τ' αντίθετο..ποιος μπορεί να τ' αρνηθεί..όταν κοιτάς από ψηλά..μοιάζει η γη με ζωγραφιά..Καλημέρες απ' το αεροπλάνο..

Antianemikos είπε...

Καμμιά φορά η πραγματικότητα ξεπερνάει και τη φαντασία...
Άντε να ανέβω κι εγώ στο αεροπλάνο :-)
Φιλιά...

ILive2LoveMe είπε...

Πάρτε με μαζί σας παιδιά στο αεροπλάνο, κι εύχομαι να μη πέσει κανείς. Το τραγούδι που λέει η Όναρ μου αρέσει!
Fly me to the moon λοιπόν!
Καλό βράδυ , και καλή εβδομάδα!

Antianemikos είπε...

Έλα, έχει θέση αγαπητή ilive2oveme :-)
Καλή σου βδομάδα

Ανώνυμος είπε...

ωραίο blog !
keep going με περισσότερα θέματα για αστρονομία :)
Καλή σας μέρα.