ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ

Ήρθε ο καιρός, επιτέλους άδεια. Θα κατέβω στην πόλη που μεγάλωσα για τις διακοπές μου. Κι όμως τριγυρνώντας την τελευταία εβδομάδα στην Αθήνα νοιώθω κάτι να με κρατάει εδώ. Η πόλη άδεια, οι αποστάσεις με το αυτοκίνητο αυτές που έπρεπε να είναι. Νέα Φιλαδέλφεια 25 λεπτά, Ηλιούπολη 20 λεπτά. Στο κέντρο βρίσκεις να παρκάρεις όπου θέλεις! Κάνιγγος, Εξάρχεια, Κολωνάκι... Οι δρόμοι άδειοι και τα μαγαζιά κλειστά. Καλά έχουν αποκαλέσει τον Δεκαπενταύγουστο Πάσχα του καλοκαιριού... Κι όμως μια παράξενη μελαγχολία με πιάνει αυτή την εποχή. Το έχω σαν το τέλος του καλοκαιριού με απότομη προσγείωση το Σεπτέμβρη... Θυμάμαι ένα πάρτυ που πήγαινα κάθε χρόνο στην Καλαμάτα τέτοια εποχή, το είχα συνδυάσει με το καλοκαίρι που φεύγει. Αν ξυπνήσεις ξημερώματα τέλη Αυγούστου (ή αν γυρίζεις σπίτι από ξενύχτι) βλέπεις τον Ωρίωνα να ανατέλλει μεγαλοπρεπής πριν το πρώτο φως της αυγής και είναι σαν να σου λέει: "Ε ο χειμώνας είναι στη γωνία! Δεν τον γλυτώνεις και φέτος!"... Κι ύστερα τα γενέθλια μου στ...

Η φωτογραφία πάντα μου άρεσε και μου αρέσει ωστόσο είχα παραμείνει στο φορμά των 35mm οι μηχανές μεγαλύτερου φορμά είχαν απαγορευτική τιμή. Μια μηχανή θρύλος ήταν και είναι η Rolleiflex TLR (twin lens reflex) και η ερασιτεχνική εκδοχή της το ξαδερφάκι της η Rolleicord. Παλιά στιβαρή με μια ξεχωριστή μαγεία. Ο πάνω φακός είναι για στόχευση και εστίαση και ο κάτω για τη λήψη. Βασικά τις είχα ξεχάσει, όταν μια βόλτα στο Μοναστηράκι -Θησείο με έκανε να ρίξω το βλέμα μου σε έναν πάγκο με φωτογραφικές μηχανές. Παλιές Pentax, Miranda και Olympus μαζί με Zeiss Ikon τράβηξαν την προσοχή μου. Άρχισα να τις περιεργάζομαι και να ρωτάω τιμές. Έδειχναν σε καλή κατάσταση, ώσπου το μάτι μου έπεσε σε μια παλιά καφέ δερμάτινη θήκη με τη μαγική λέξη Rolleicord επάνω. Άνοιξα τη θήκη και ναι, την είδα μια παλιά Rolleicord IV. Το ερασιτεχνικό ξαδερφάκι της θρυλικής Rolleiflex του γνωστού κατασκευαστή Franke and Heidecke... Με τρεμάμενα χέρια άρχισα να την περιεργάζομαι, ταχύτητες, διαφράγματα εξέταση των φα...