ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ

Κοιτάζω παλιούς χάρτες και βλέπω μπλέ κηλίδες, λίμνες που χρόνια πια δεν υπάρχουν... Μια οικολογική καταστροφή στην Ελλάδα που έχει χάσει με τις αποξηράνσεις πάνω από τους μισούς της υγροβιότοπους στην απλή λογική του "χάνεις λίμνη παίρνεις χωράφι" και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Μέχρι και σχέδια για αποξήρανση των Πρεσπών είχαν γίνει στη διάρκεια του μεσοπολέμου με σήρραγγα που θα τρύπαγε τα βουνά. Ευτυχώς δεν υλοποιήθηκαν ποτέ... Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες για την αποκατάσταση κάποιων λιμνών. Η Κάρλα και η Μαυρούδα γεμίζουν και εμφανίζονται πουλιά. Είναι απίστευτη η δύναμη της φύσης που αναγεννιέται. Για την Ξυνιάδα και την λίμνη Νεζερού γίνονται σχέδια αποκατάστασης επίσης... Όμως κάποιες άλλες λίμνες είναι για τα καλά νεκρές πια... Μια απο αυτές είναι η λίμνη των Γιαννιτσών... Την αναφέρει και η Πηνελόπη Δέλτα "Στα μυστικά του βάλτου" που διάβαζα μικρός. Ένας απέραντος βάλτος με καλαμιώνες και υφάλμυρο νερό. Ψαράδες που έφτιαχναν καλύβες και ζούσαν ...

Ηλιόλουστη Κυριακή στο Μοναστηράκι... Περπατώ με την Rolleicord IV στο χέρι και το φωτόμετρο κρεμασμένο στο λαιμό... Φωτογραφίζω ότι μου τραβάει την προσοχή... εστιάζοντας προσεχτικά στο θαμπόγυαλο ήρεμα χωρίς βιασύνη... Κλικ και τα φωτόνια παγιδεύονται στο φωτογραφικό γαλάκτωμα του καταπληκτικού Kodak Ektar 100. Τρεις χαρακτηριστικές φιγούρες της πλατείας παγώνουν για πάντα στις φωτογραφίες μου... Η παλιά Rolleicord IV από τη δεκαετία του 50 έκανε το χρέος της... Γιατί πάντω όταν έχω αυτή τη μηχανή στο χέρι νιώθω πως φωτογραφίζω πραγματικά;...

Όμορφη μέρα ηλιόλουστη... Κι εγώ κλεισμένος στο γραφείο να ετοιμάζω ταξίδια άλλων... Κι η σκέψη μου ταξιδεύει...